Eternals 2: Simurg Çağı || ChanBaek

Harika Haber

Bölüm Şarkısı:  The Neighbourhood - Wires

******

*1 ay sonra*

"Heyecanlı mısın?"

Baekhyun elindeki çiçeğe bakarak kafasını salladı. "Elim titriyor."

"Korkma, çok iyi insanlar ve seni seveceklerine eminim."

"Tek anlamadığım şey... Neden benimle tanışmak için bu kadar sabırsızlar?"

Chanyeol gülümseyerek elini Baekhyun'un beline doladı. "Özel olduğunu hissetmiş olmalılar."

"Ah.." Birbirlerine gülümserlerken evin kapısı açıldı. Chanyeol'un annesi onları kapıda karşıladı. Chanyeol annesinin haline güldü ve ıslık çaldı.

"Bu ne şıklık?"

Annesi utangaç bir şekilde kenara çekildi. "Her gün eve önemli bir misafir gelmiyor, bırak da şık olalım!"

Baekhyun da güldü ve başını eğerek selam verdi. Elindeki çiçeği kadına uzatırken tatlı bir şekilde gülümsedi. "Sizin kadar güzel olmasa da."

"Çok güzel bir jest bu!" Chanyeol'un annesi çiçeği alarak gülümsedi. "Kendi oğlum bile bana hiç çiçek almadı da..."

"Anne!"

"Hadi, hadi. Babamız da seninle tanışmayı çok istiyor." Hep birlikte içeri geçtiler. Babası koltukta oturuyordu. Geldiklerini görünce ayağa kalktı ve gülümseyerek elini Baekhyun'a uzattı.

"Hakkında çok güzel şeyler duyduk-"
Elleri birbirine değdiğinde babası hafifçe yerinde sıçradı ve kaşlarını çattı. 

"Baba? İyi misin?"

Babası şaşkın bir şekilde önce Baekhyun'a, sonra eşine baktı ve mutfağı işaret etti. Bir anda salonda sadece Chanyeol ve Baekhyun kalmıştı. Baekhyun gerginlikten gerçekten de titriyordu.

"Chanyeol, bu neydi böyle? Her şeyi mahvettim değil mi?"

"Sakin ol, babam yemeği sormak için annemi çağırmış olabilir."

"Öyle mi dersin?"

"Evet, dert etme."

İkisi de yemek masasına oturup anne ve babasını beklemeye başladı. Sonunda onlar da mutfaktan çıktıklarında yüzlerinde çok korkmuş bir ifade vardı.

"Efendim, her şey yolunda mı?"

Herkes sonunda masaya oturduğunda Chanyeol'un babası arkaya yaslandı. "Baekhyun'du değil mi? Nerelisin Baekhyun?"

"Annem ve babam buralı ama ben... Benim de buralı olduğumu söyleyebiliriz."

"Evlatlık mısın?"

Babasının bir anda sorduğu soruyla Baekhyun dondu kaldı. Chanyeol sinirle masaya doğru eğildi. "Baba?!"

Baekhyun Chanyeol'un kolunu tuttu ve sorun yok anlamında başını salladı.
"Evet, Efendim, evlatlığım."

"Anlıyorum..."

Masada o kadar soğuk bir bakışma yaşandı ki Chanyeol içinin titrediğini hissetti.
"Yangında sen de var mıydın Baekhyun?"

"Hangi yangın?"

"Okulda birkaç ay önce çıkan."

"Ha, evet vardım-"

"Yandın mı?"

Baekhyun bu soruya kaşlarını çattı. "Şey, hayattayım Efendim, yani..."

"Onu sormuyorum, yara aldın mı? Herhangi bir yanık izi?" adam o sırada Baekhyun'a eğilmiş, yara olup olmadığını inceliyordu.