Ang Librong ito ay dedicated para sa mga babaeng nagpaka-tanga at umasa na katulad ni Mia Jeannine Nathalie deGuzman.
Paano kung nagka-gusto ito sa isang taong 'di niya kilala na nangangalang Gerald Luiz Eric Salazar?
Magkakatuluyan ba sina Mia at...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(EDITED)
-Mia's POV-
Hayyst. Kung ano-ano tuloy na isip ko kanina. Kung ano-ano na rin tuloy na sabi kong kabaliwan.
Tanjena kase yun eh. May pa hawak-hawak pang nalalaman. Pwede namang kumanta ng walang hawak diba? Ang tongeks ko rin eh. Di ko man lang tinanggal. Hayshh.
Sa sinabi ko kanina. Hindi po ako yun. May masamang espiritu lang talagang sumanib sa akin nun. Kadiri naman. Kala naman kung sinong gwapo. Di ako mahuhulog sa kanya. Wahahahah. Never ever!!
Pagkatapos namin kanina. Hinila ko na si Raine kahit di pa ako nakakausap ni tito. Hindi ko na makayang magstay dun. Lalo na't andun ang mga magkakaybigan na kinaiinisan ko.
Di pa ako nagbibihis simula kanina. Na una nang umuwi si Raine. Pinauwi ko na. Sabi ko bukas na kame maguusap. Nandito ako sa park. Napaka dilim na. Wala nang naglalaro nang bball. Ni wala na kahit isang tao.
~****~
Naka-tunganga lang ako. Di ko alam kung bakit ko pa rin naiisip yung mga kahihiyan ko kanina. Ayaw ko na tuloy mag-practice bukass. Hmmm... kung gumawa kaya ako nang excuse bukas? Para maka-ligtas ako sa kahihiyan. Kahit bukas lang...
May kumakalabit sa akin ng dahilan sa aking pagkagulat.
"Ay, Ge-" gulat kong sabi. Sheyt. Muntik ko nang masabi name ni Gerald. Takte naman eh. Busettt.
"Ineng bat nandito ka pa?" sabi nang isang matandang kumakalabit sa akin kanina.
"Uhmm. Wala po." nakangiti kong sabi. "Nagpapalamig lang po ako. Gusto ko lang po madama ang simoy nang hangin."dag dag ko pa.
"Nagpapalamig pero naka-tulala. Ano iniisip mo ineng. Pero bago yan... Maari bang maki inom sa tubig na hawak mo. Nauuhaw ako eh"sabi ni lola. Wow ah. Makikinig na nga lang makikihingi pa. Hayyst. Anyare na sa earth. Pero dahil mabait ako. Wahahahah di obvious noh. Nag-bigay na lang ako kay lola.
"Eto po la."nakangiti kong sabi.
Kinuha niya na na parang uhaw na uhaw talaga. San kaya galing toh si lola? Di siya familiar sa akin dito sa village namin. Lahat ng matanda rito, kilala ko. Bakit siya... parang ngayon ko lang nakita.
"Salamat iha, naglakbay kase akong mag-isa. Pabigat na kase ako sa mga anak ko. Meron na kase silang sariling buhay." sabi ni lola. Ahhh.. kaya naman pala. Kala ko fairy si lola e. Wahahahah. Cinderella lang ang peg. Yan na papala ko sa pagbabasa ng watty. Naiisip kong ganun buhay ko.
"Ahh. Okie po. Lola, may tanong ako. May kaybigan po kase akong may naka banggaan na lalaki. Ang gwapo-gwapo raw nang lalaki. Naging curious siya rito kaya inisip niyang alamin ang kanyang pangalan. Bagama't pag nakikita niya ito. Yung lalaki, Laging ngumingiti sa kaybigan ko. Hindi maintindihan nang kaybigan ko, kung bakit ang bilis nang tibok nang kanyang puso. Imposible namang pong nahulog na ang kanyang nadarama datapwa't isang stranger ang lalaki. Ni hindi niya kilala pero ambilis nang kanyang nadarama."mahabang salaysayin ko kay lola. Naka-tingin lang toh sa akin at nakikinig.
