Safiyae & Safouane

Capitulo 74

Wat vooraf begon:
"Gaat het slechter met haar?" Hoorde ik hem zeggen. Met wie? "Kankerrr, hoe tf kon dat gebeuren" zei hij boos. "Bedreig ze maar zeg dat als ze dood is, hun allemaal stuk voor stuk ook doodgaan en dat doe ik dan zelf. Geen leuke maar een hele pijnlijke dood!" Over wat heeft hij het nou weer? Hij kuchte en zei nog "saffi beslama, ik kom morgen nog langs. Allayishafia" voor hij ophing. Dat gesprek was echt vreemd. Wat was dat?

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Gun me je stem 2e deel vandaag💗❤

"Safouane" zei ik. Hij keek me aan "is er iets?" Vroeg ik. "Nee, wat zou er moeten zijn" zuchtte hij. Hmm het kwam totaal niet geloofwaardig over en hij keek me niet eens aan en dat doet hij alleen als hij iets verbergt en me niet onder ogen wil komen.

Uit het niets voelde ik zijn warme gespierde armen stevig om me heen, zijn gezicht in mijn nek en zijn warme ademhaling tegen me aan wat me krievels bezorgde. "Vraag alsjeblieft niet door" zei hij op een manier die ik niet kon plaatsen. Verdrietig maar toch spijtig ofzo.

Ik sloeg mijn armen ook om hem heen en knuffelde hem terug. Ik sloot mijn ogen en snoof zijn veilige vertrouwde geur op. Wat is er toch met hem? Na een lange knuffel liet hij los. "Safouane" zei ik en ik ging zitten op het bed. Hij ging naast me zitten en zette me op zijn schoot "ja?" Vroeg hij. "Denk je er soms aan om je broer te vergeven?" Vroeg ik zonder dat ik erbij nadacht of ik dat wel of niet moest vragen.

"Soort van ik probeer er niet aan te denken maar na vandaag denk ik er juist steeds aan" zei hij terwijl hij met zijn hand over mijn bovenbeen ging van boven naar beneden. Ik ging met mijn hand door zijn krulletjes en zei vragend "hoe bedoel je na vandaag?" "Ik kwam hem tegen in de middag en hij vroeg steeds om vergiffenis. Hij denkt echt dat hij een spelletje speelt ofzo maar met mij kan je geen spelletjes spelen" zei hij emotieloos en hij spande even zijn kaaklijn aan. Ik vind dat zo sexy he.

"Waarom vergeef je hem niet gewoon" zei ik zachtjes. "Als je veel heb meegemaakt kun je niet zo makkelijk vergeven. Het is niet altijd maar vergeven en vergeten. Zo gaat dat niet bij mij. En sommige mensen moet je gewoon in die donkere put laten en nooit hulp aanbieden" zei hij met een beetje woede in zijn stem. Als het goed is begint hij weer boos te worden.

Ik zei niks en was diep in gedachten het enige waar ik aan kon denken is waarom? Waarom wou hij wraak? Waarom deed hij dit? Hij ging met zijn handen door zijn haren en keek me aan en alsof hij me gedachtes kon lezen gaf hij het antwooren "de rede dat hij dit deed is omdat ik" hij stopte even slikte en keek me weer aan. Ik zag verdriet en pijn in zijn ogen "je hoeft het niet te vertellen" zei ik omdat ik zag dat hij het erg moeilijk had.

"Jawel ik wil het zelf ik vertrouw je blindelings geen geheimen voor elkaar" zei hij zachtjes. Geen geheimen voor elkaar spookte door mijn hoofd gelijk voelde ik me misselijk en schuldig ik lieg gewoon nog steeds tegen hem over Oussama. Ik onderdrukte het misselijk gevoel en richtte me weer tot hem.

Hij zag eruit alsof hij elk moment kon breken. Zo kwetsbaar. Ik heb hem nog nooit zo gezien en we kennen elkaar al bijna 2 jaar.

Ik pakte zijn hand vast en russte mijn hoofd op zijn borstkas. Hij slikte en kuchte even "door mij, door mij zijn mijn ouders dood" zei hij en hij zette zijn hoofd in zijn handen. "Het is allemaal mijn schuld" zei hij schor. "Al sinds ik het weet leef ik met schuldgevoelens bij alles wat ik doe hoor ik en stemmetje zeggen ja Safouane jij was het. Jij hebt je ouders vermoord allemaal jou schuld. Elke dag hoor ik dat. Dag in dag uit elke seconde van de dag." zei hij alsof hij bijna moest huilen.

Het brak me zo erg hoe hij dit zei en om hem zo te zien. Ik stond op van zijn schoot en hurkte voor hem. Ik haalde zijn handen voor zijn gezicht weg en liet hem me aankijken hij zag er zo verdrietig uit maar toch geen enkele traan te zien. Mijn hart smolt gewoon, ik voelde hoe mijn hart aan het huilen was. Dit deed zoveel pijn.

"Ik ken je Safouane ik weet dat jij alles kan flikken maar je eigen ouders vermoorden doe jij niet. Waarom denk je dat. Je doet jezelf pijn door dat te denken. Je maakt jezelf kapot door dat elke dag maar weer te denken" zei ik met een trilling in mijn stem.

Ik had het gevoel dat ik elk moment in tranen kon barsten. Puur om het feit dat het me pijn doet dat hij pijn lijd. Dit verdiend hij niet. Hij is wel de laatste die dit verdiend. Hij is te lief en te perfect voor deze wereld.

"Ik struikelde, ik deed het niet expres en ik wou het niet, maar toch struikelde ik over de touwen waarna ik een lange piep hoorde" zei hij spijtig. "Ik wist wel dat je niet je ouders hebt vermoord. Niet zo denken Safouane. Please je doet jezelf pijn om niks." Hij stond op en sloot zijn ogen "niet goed praten wat ik heb gedaan ik heb ze gewoon vermoord, ik vermoorde gewoon mijn eigen ouders ik ben een monster ik heb geen hart of gevoel of ik het wil of niet tis gewoon zo, waarheid is hard en jij, jij bent gewoon nog steeds bij mij. Jij bent te goed voor mij je verdiend veel beter. Je bent de enige die mij accepteert zoals ik ben en me lief heeft." Zei hij gebroken.

"Als ik een ding zeker weet over jou dan is dat dat je liegt als je zegt dat je geen hart hebt. Kijk alleen al hoe je tegen me doet en me behandeld jij hebt zeker wel een hart. Voor mij heb je een hart van goud je behandeld me echt als een koningin. Alleen bij jou heb ik het gevoel dat ik er toe doe. Alleen bij jou voel ik me bijzonder. Alleen door jou voel ik me speciaal. Alleen jij kan dat mij waardevol laten voelen na alles wat ik heb meegemaakt ben jij de enige en niemand anders. Zoiets kan niemand en heb ik nog nooit bij iemand gehad. Hoe bedoel je ik verdien beter? Er bestaat niks beters dan jou Safouane. Je bent geweldig, je bent het mooisge wat me ooit is overkomen! Ik meen dit oprecht vanuit het diepste van mijn hart Safouane alleen bij jou voel ik me bijzonder je bent perfect Safouane. P e r f e c t."

"Je moet je niet bijzonder of waardevol voelen want dat ben jij gewoon Safiyae. Dat komt niet door mij je bent speciaal dat is gewoon een feit zeg dat nooit meer dat je niks waard ben daarmee kan je me echt boos maken!"

Hello kikkerbilletjes❤

Wow brok in me keel van dit hoofdstuk. Ik vond Safouane zo zielig! En Safiyae ook mseken.

Ik vind me boek saai worden dus ik probeer zo snel mogelijk de bruiloft achter de rug te hebben zodat ik weer drama en spanning in het verhaal kan brengen😍 dus binnekort ga ik weer knallen, sorry voor de stomme deeltjes laatste tijd💗

Btw me nieuwe boek: Black Roses, komt echt bijnaaaaa😍

Question of the day:
Van welke rare foodcombi hou jij? Ik denk jam met pindakaas of verschillende drinken met elkaar gemixt. Zoals Sprite met Fanta😂 zo heb ik wel wat meer rare combi's. Ben benieuwd naar die van jullie.

Dikke kus en knuffel Salma