Safiyae & Safouane

Capitulo 66

Wat vooraf begon:
"Ken je hem?" Hoorde ik Safouane zijn stem die me uit mijn gedachten haalde. Wat moet ik zeggen?

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Jou stem maakt mij blij en helpt me omhoog dus niet vergeten lieverd💞

"Het is niet erg als je hem kent hé, ik ken ook niet normaal veel mensen" zei hij. "Ja ik ken hem" zuchtte ik. "Ik mag hem niet" hoorde ik hem. Lachend keek ik hem aan "hoezo? Je kent enkel en alleen zijn naam." "Genoeg om te weten dat ik hem niet mag" zei hij met een glimlach. "Maar hoezo vond je het zo erg dat hij bij ons in de klas kwam?" Vroeg hij.

Ik kuchte en slikte "o-omda omdat hij me leuk vond toen ik nog in Rotterdam woonde en ik hem ook. Maar ik wou absoluut geen relatie omdat dat volgens de islam niet mag. Hij zou mijn hand vragen als ik 18 of 19 was ik was toen nog 17." Hij keek me aan op een manier die ik niet kon plaatsen. Vond hij het niet erg? Was hij wel of niet boos? Boeide het hem niks? Of toch wel....

De bel ging en we stonden op. "Kom naar appie we hebben pauze dan praten we verder" zei hij. Ik pakte mijn tas en spullen en we liepen naar buiten. "Heb je nog gevoelens voor hem? Want je zei dat je hem ook leuk vond." Vroeg hij twijfelend.

"Nee ik voel niks meer voor hem. En al deed ik dat hoef je je nergens zorgen om te maken ik zou jou voor geen goud kwijt willen ik zou nooit meer zo iemand als jou kunnen vinden. Er bestaat geen concurrentie voor jou niemand overtreft jou, al zouden ze dat willen. Ik ben elke dag zo dankbaar dat ik jou gewoon heb" zei ik aan een stuk door.

Twijfelend keek ik hem aan. Hij zei niks. Gewoon helemaal niks. Heb ik Safouane nou stil gekregen? Dat is asl het goed is nog nooit iemand gelukt. Ik moest lachen om mijn gedachtes terwijl hij nog steeds stil was en er zelfs bij stil stond. Ik voelde zijn handen om mij heen en zijn gezicht in mijn nek. "Zoiets liefs heeft nog nooit iemand tegen mij gezegd" fluisterde hij hees in mijn nek waar hij een korte kus drukte.

Ik voelde dat kippenvel vanaf mijn armen over mijn rug verspreidde. Ik sloeg ook mijn armen om hem heen en zoals altijd verdween ik in zijn knuffel met mijn gezicht tegen zijn borstkas. Zo kort ben ik hoger kom ik niet.

"Je bent echt klein he" zegt hij glimlachend met een lichte sprankel in zijn ogen die alleen ik altijd zie en niemand anders. "Ik ben groter dan jou" zei ik zogenaamd boos met mijn handen in mijn zij. "Mischien, ooit, eigenlijk nooit, meer groentes eten, veel meer" zei hij met een knipoog. Ik prikte met mijn vinger op zijn borstkas "au" zei hij.

Geschrokken trok ik mijn vinger weg "wat voelde je?" Vroeg ik bezorgd. "Ik voelde liefde bij jou aanraking. Teveel liefde, zoveel dat het pijn deed" zei hij met een pijnlijk gezicht. Dit is super lief maar nu was ik geschrokken voor niks. Hij heeft geluk dat hij zo lief is "ahw dat is lief stink-aap" zei ik terwijl we net de appie binnenliepen.

"Stink-aap? Jij komt altijd met de gekste dingen" lachte hij. Ik pakte alles wat ik wou en stopte het in het mandje dat hij droeg. "Leuk woordje hé" lachte ik. "Ja, maar niet voor mij ik stink niet en ik lijk niet op een aap." "Jij stinkt helemaal wel" zei ik terwijl we ondertussen al alles bij de kassa hadden neergelegd. "Dus je vind me stinken?" Ik knikte. "Waarom zeg je dan altijd dat ik lekker ruik?" "Nou ehm ehm omdat omdattt" "ja, ja lekker tijd rekken zodat je iets kan bedenken" zei hij met opgetrokken wenkbrauw.

Ik gaf hem een duwtje "grapje je ruikt kapot lekker ik hou van je geur zo vertrouwd" zei ik. Ik wou mijn geld pakken maar die amshoun had al betaald. Was te verwachten. "Ik weet al dat ik lekker ruik" zei hij. "Nu vind ik je weer stinken, te hoge dunk you know" hij sloeg hoofdschuddend zijn arm om me heen en pakte al het eten.

"Sorry dat ik jullie onderbreek maar jullie zijn zo cute en perfect samen" zei de kassière terwijl ze ons dromerig aankeek. "Dankjewel" blooste ik. "Ik dacht dat dit alleen in films voorkwam" zei ze nog steeds dromerig. Ik moest lachen "ik hoop dat je ook zo iemand vind" zei ik oprecht. "Nou dat denk ik niet je hebt echt geluk" lachte ze. "Jouwnes komt nog geloof me" ik zei haar gedag en pakte Safouane zijn hand vast en samen liepen we weer terug naar school.

Ik ga vandaag nog naar mijn tante en nicht en neven en neefjes herinnerde ik me opeens. "Volgende les is lekker niet samen eindelijk af van jou" zei ik plagend. "Jij kan gewoon niet zonder mij schatje, stiekem ga je straks huilen." "Jij zou eerder huilen dan mij" zei ik. "Ik huilen?" Hij grijnste een beetje en drukte een kus op mijn hand. "Diamantje" hoorde ik hem fluisteren waardoor mijn hart een sprongetje miste.

Wat hou ik van deze man. Hij is gewoon een deel van me leven, mijn zuurstof en zonder kan ik niet. Mijn hart en zonder hart kan ik niet leven. Met moeite zie ik hem een hele dag gewoon niet zelfs dat gaat moeilijk. Ik voelde dat ik opgetild werd en sloeg mijn handen om zijn nek. "Waar denk je aan prinsesje?"

"Gewoon aan hoeveel ik van je hou" zei ik terwijl ik met mijn vinger rondjes maakte op zijn borstkas. "Toch hou ik meer van jou" zei hij vastbesloten. "Nou ik weet niet of dat mogelijk is" lachte ik. Hij zette me neer op de grond en ondertussen waren we al op het schoolplein. Weer zag ik iedereen naar hem kijken en de jongens naar mij. Safouane gunde iedereen die langsliep een dreigende blik waardoor ze direct bang voor zich keken.

"Ik ga na school naar familie" zei ik. "Moet ik je brengen?" Vroeg hij. "Is goed hoor, maar nu moet ik naar me les en jij ook." Hij kneep in mijn kont en knipoogde naar me. Ik liep rood aan en voelde dat ik opeens getrokken werd waardoor ik uit reflex een stomp wou geven "mi dushi it's sharisssaaaaaa" ik draaide me om en vloog in der armen. "Shariss hows lifeee" vroeg ik. Ze lacht "good good baby en met jou?"

"Mooizoo dikzak met mij ook hamdullilah." "We gaan naast elkaar he" zei ze en ze trok me op de stoel. "Eyy shawty kijk die nieuwe boy is er weer" zei ze terwijl hij binnen kwam lopen. Ik zag dat zijn ogen de hele tijd contact met me zochten maar ik ontweek zijn blik. "Oussama toch" zei ze. "Waarom zijn mocro boys altijd zo lekkah" zuchte ze.

"Genoeg mooie antis en suris" zei ik lachend. "Ja tochhh" zei ze. "MI GADOOOO OUSSAMA JIJ BENT HET IK HERKEN JE NU PAS" hoorde ik Sharissa opeens schreeuwen door de klas. "Ewa Sharissa" zei hij terug terwijl mijn blik op mijn telefoon gevestigd was. Souraya nam voor ons plek met Riham naast haar. "Ken je haar ook nog Safiyae" schreeuwde ze en ze trok me omhoog.

Fuck shit fuck waar the hell is ze mee bezig. Ik trok me los en ging snel terug zitten. Souraya snapte me gelijk "shariss ga zitten weet je niet meer dat hij der leuk vond" fluisterde Souraya zachtjes. God wat schaamde ik me en of het niet erger kon hoorde ik haar nog "OUSSAMA JIJ VOND SAFIYAE TOCH LEUK." my allah wat is er mis met haar.

Souraya trok Sharissa omlaag "genoeg" siste ze. "Ja okey okey rustig man" en ze propte een kauwgum in der mond. "Shariss waarom zet je me zo voorschut en o wee als je nu het antwoord gaat schreeuwen" waarschuwde ik haar. "Mi gaddo ik was vergeten dat jij al met Safouane was die is veel  beter" zei ze zachtjes. Ik lachte om haar ze is te gek voor woorden.

"Kechie 1, kechie 2 en kechie 3" zei Ahlam die ons aan wees behalve Riham en met Senna de klas binnenkwam lopen en achter ons plaatsnam. "Wat zei je" zei Sharissa die al was opgestaan. "Je hoorde me toch goed" zei Ahlam. "Je moeder en vader zijn kechies niet wij" siste ik. "Jullie vader en vooral jou kanker moeder" zei Senna tegen mij met nadruk op kanker moeder. Voor ik het wist vloog mijn hand naar haar gezicht waarna ze haar wang vast pakte. "Herhaal dat nog eens" siste ik. "Lekker je moeder is dood door kanker en nuuu" zei ze......

Hello zina's inou😍💍

Vanaf nu komt er soms een question of the day en soms een mooie quote of allebei. Vandaag doe ik allebei❤(let me know what you think of my new idea xoxo)

Quote of the day: ~Soms kunnen de mensen die jou leren hoe je moet zwemmen, ook de mensen zijn die het liefst willen dat je verdrinkt.

Question of the day: Hoeveel kinderen zou je willen? Ik zelf wil er heel veel want van mezelf weet ik dat een grote hechte familie het fijnst is. (Ons gezin bestaat uit 8 personen) En het liefst wil ik een even getal kwa kinderen. Dus 2, 4, 6 of 8. Maar die 2 is voorbeeld dat vind ik te weinig haha.

Trouwens heel veel vroegen bij de Q&A aan oussama wie hij is. Nou ik denk dat jullie dat nu wel weten😘 Mocht je na dit deel nog vragen hebben scrol dan 1x terug en vraag ze onder het Q&A deeltje. Je kan nog steeds vragen stellen X.

Dikke kus en knuffel Salma