Safiyae & Safouane

Capitulo 86

Wat vooraf begon:
Nee mama was Safouane dat" zei ik en ik barste alweer in tranen uit.

_______________________________________

Perspectief Safiyae

Stem aub schattie💜💋

Ik omhelsde haar stevig "genoeg gehuild en verdietig gedaan wij gaan motherfucking koken" zei me moeder glimlachend. Ik schoot in de lach. Echt mijn moeder ook he. Ondanks alles gewoon glimlachen zo sterk! Ik knikte "ik ga ff naar Safouane" zei ik met een big smile. Mijn man gewoon wow. Dit is echt iets voor hem. Hij doet alles om mij gelukkig te zien en hij weet hoeveel pijn ik had omdat ik dacht dat mijn moeder dood was.

"Safouane kom is" zei ik en ik liep met hem naar de kamer waar ik de net met mijn moeder was. Ik vloog hem in de armen en barste in tranen uit. "Je hebt alles Safouane. Je bent perfect. Dankjewel dat je me gelukkig maakt. Dankjewel voor alles. En vooral bedankt dat je me herenigd heb met mijn moeder" snikte ik. "Dat is niks vergeleken met hoeveel jij voor mij betekend habiba. Ik heb alles over voor jou om jou gelukkig te maken" zei hij en hij veegde mijn tranen weg.

"Nee Safouane wollah, hoe kan ik je bedanken. Dankje dankje dankjee dankjeee prinsje" zei ik en slikte hoorbaar. Ik klampte me vast aan hem en knuffelde hem nog steviger terwijl de tranen weer stroomden. "Ik wil niet bedankt worden habiba, je weet dat ik alles over heb voor me familie en al helemaal voor me vrouw" zei hij een veegde weer mijn tranen weg.

Dit waren tranen van puur geluk. Geluk door hem. Ik wou hem een kus geven maar kon niet eens bij zijn nek. Hij lachte en tilde me op. Ik sloeg mijn benen om zijn middel en kuste hem vol op zijn mooie, volle, zachte roze lippen. Ik voelde hoe mijn buik doodging van de vlinders en ik het intens warm kreeg. Na een lange kus liet hij los.

"Ik hoe zielsveel van je" zei hij en hij drukte zijn neus zachtjestegen de mijnes. "Ik ook van jou" glimlachte ik. Mijn benen zaten nog steeds om hem geklemd en hij wreef er rustig over. "Na het eten moeten we echt weg prinses" zei hij en keek me spijtig aan. "Weet ik" zuchtte ik. "Ey niet zo verdrietig jij bent een prinses" zei hij en pakte mijn kont vast.

"Soww die is echt groter wejow hij was al kanker groot" zegt hij. Ik draai mijn rode hoofd weg "niet schamen is alleen beter kan ik ze als kussen gebruiken of erin knijpen en kneden of hele andere dingen" zei hij fluisterend. Ik slikte en keek hem met grote ogen aan "straks heeft iemand je gehoord" zei ik.

Hij zette zijn lippen in mijn nek en draaide er rondjes met zijn tong. Dit gevoel... Ik sloot mijn ogen al wou ik het niet, ik genoot. "Nee Safouane je weet waar dit toe leid" zuchtte ik. Hij haalde zijn hoofd uit mijn nek "maar je ruikt altijd zo lekker zoet" zei hij hees. "We zijn bij mijn ouders thuis klootzak" lachte ik. "Stil rotMarokkaan" deed hij me na en hij liep weg. Gekke man heb ik ook.

Ik liep naar de keuken en maakte met me moeder gezellig CousCous. We lachten de hele dag en ik genoot ervan om mijn moeder terug te hebben. En dat dankzij Safouane wat een man heb ik.

Na het eten nam ik afsheid en liepen ik en Safouane naar de auto. Hij liet me instappen en stapte zelf ook in. "Wij gaan voor we slapen even een avontuur beleven" zei hij zacht terwijl hij reed. Ik wist precies waar hij het over had. Ik zei niks en keek enkel uit het raam.

Onbewust stroomden er tranen over mijn wangen. Mijn moeder.... Ze ging kapot ze heeft trauma's eraan overgehouden en ze kropte al haar gevoelens op. Ze dacht dat omdat ze moeder was en kinderen had zij niet boos mocht zijn. Ze dacht dat ze geen tranen mocht laten vallen. Ze heeft fucking 2 jaar in een hel geleefd. Ze staat gewoon nog op beide benen. Hoe mensen? Zeg mij hoe.

Ik zou allang al een burn out hebben en depressief 24/7 huilen op mijn kamer. Maar mijn moeder niet. Ze glimlacht zelfs! Ze maakt van haar verdriet blijdschap. Waar een vrouw zo kostbaar. Wij vrouwen zijn kwetsbaar en hebben ook gevoelens. Wij kunnen ook gebroken worden. Wij hebben ook een hart. Ik voel dat mijn tranen weggeveegd worden.

"Het is goed gekomen lieverd. Yemma is er alleen maar sterker uit gekomen en schat je moeder ziet het voordelig in dus jij moet dat ook. Ze zegt steeds beseffen jullie je wel hoeveel Allah van mij houd? Zoveel dat hij me zelfs zo graag in het paradijs wil zien door me veel tegenslagen te geven" zegt hij en hij kijkt me bezorgd aan. Hij heeft gelijk ik moet blij zijn met dat me moeder er weer is. Als ik alleen maar verdrietig ga doen word zij er niet blijer op en Safouane ook niet.

"Je hebt gelijk" zucht ik. Hij stapt uit en opent mijn deur. Hij tilt me op en sluit de deur met zijn voet. "Ik heb altijd gelijk" zegt hij en hij wiebelt zijn on fleek wenkies. Ik lach en druk een kusje op zijn borstkas. De tuin is zo fucking mooi. Met al die fonteinen, zwembaden met bar, al die bloemetjes die barbeque met tafels en stoelen en al die details en nog zoveel meer.

We lopen de vele poorten door en Safouane zet bij de laatste zijn vinger weer op het plaatje waardoor de deur openschuift. Onze jassen worden aangenomen en opgehangen. Safouane legt me neer en zegt "ik kom zo ik ga heel even bellen" zegt Safouane. Ik knik en hij loopt weg. Ik bekijk de aankomst hal goed.

De hal is al groter dan de woonkamers van rijke mensen. En alles is zo perfect zelfs details en dan die openhaard en er is zelfs een Marokkaanse hoek ingericht. Met die zachte Marokkaanse stoelen, Typisch Marokkaans meubilair, en bordjes enzo. Ik voelde me gewoon gelijk thuis.

De bel gaat opeens. Zal ik openmaken? Van Safouane mag ik nooit openmaken maar niemand komt door de bewakers dus het zal wel een van hun zijn. Ik loop naar de deur. Huh? Wtf hoe moet die deur open? Ik kijk naar een lichtgevend knopje waar ik op druk en er schieten laserstralen door de hal.

Wat is dit lijkt net een film ofzo. Je weet toch die rode lasers waar je doorheen moet en als je ze aanraakt gaat alarm. Ewa die zitten hier nu overal. "SAFOUANE EHH BOIZANN ARA7ID HWED SINI! (Kom naar beneden van daar)" schreeuw ik naar boven. Ik weet niet eens hoe hoog hij id welke etage of wat dan ook.

"Schatje deze stralen zet ik aan als we weg zijn of in de nacht voor ik ga slapen zodat ik zeker weet dat niemand in je buurt kan komen" zegt hij. "Saffi isgoed maar er word de hele tijd aangeklopt" zeg ik. Hij typt een code in en de stralen gaan weg. "Trouwens jij moet je vingerafdruk nog instellen voor als je weg gaat met je vriendinnen ofzo en ik niet thuis ben" zegt hij en opent de deur.

"Meneer en mevrouw er zijn hier 2 dames voor u" zeggen ze tegen Safouane. Ik loop naar buiten en zeg "wie!?" "Ff ruiken" lacht hij. Hij slaat zijn arm om me heen en we lopen naar de eerste poort en tot mijn verbazing zie ik Senna en Ahlam.

Hello mijn liefste❤

Pfff Safouane, Safouane, Safouaneee waarom ben je zo perfect😭

Ik ga Safouane teveel missen als dit boek afgelopen is💔......

ENNNNN DAAROM... Ga ik waarachijnlijk Safouane terug laten komen in het boek Black Roses.

Can't life without a Safouane🙃😍 En wat denken Senna en Ahlam.wel niet....

En nu ff ander onderwerp Voetbal.. Tis klaar met Marokko maar eerlijk is eerlijk ze waren kkr goed nog nooit heeft iemand zo gespeeld tegen Portugal. Kijk alleen al statistieken. Meer balbezit, meer schotten richting 't doel etcetera. Alles was letterlijk beter elk punt. Ik heb ze meer aan de kant van portugal gezien dan aan hun eigen doel kant maarja. Marokko altijd number one ben fking trots op onzr leeuwen🦁🇲🇦

Dikke kus en knuffel Salma