Safiyae & Safouane

Capitulo 107

Wat vooraf begon:

Ik deal hier morgen wel mee schatje, tot die tijd gaan wij lekker slapen" zeg ik. Ze gaat rechtop zitten en grijnst "ik help je wel met je gedachten ergens anders zetten." Ze komt boven op me liggen en gaat met haar handen langs mijn borstkas. Ik hou ervan wanneer ze hier zelf om vraagt. "Je vraagt er zelf om hè" zeg ik grijnzend en binnen no time zijn haar kleren weg. Slikkend kijk ik haar aan. O God wat heb ik een geluk met haar. Dat dit een wild nachtje werd kunnen we beiden zeker niet ontkennen;)

_______________________________________

Perspectief Safouane

Vergeet niet om op dat sterretje te drukken en barst vooral los in de reacties;)💗💋 Jullie mogen van mij wel veellll meer reageren schatjes!

"Nog steeds niks?" Grom ik. "Nee baas, we weten alleen dat ze in Duitsland zijn meer niet" zegt een van mijn mannen. Ik ijsbeer door de kamer, verdomme! "Jullie kunnen ook niks, dat het Duitsland was wist ik zelf ook wel! Bel Anass en vraag hem te komen!" Zeg ik boos. Ik kijk naar mijn horloge, half 4 s'nachts. Voorzichtig ga ik de trap op omhoog.

Ik loop onze slaapkamer in en en zie me kroonjuweeltje vredig slapen. Ik ga zitten op t bed en ga met mijn handen door haar prachtige krullen die me vanaf dag 1 al gek maakte. Ik ga met mijn vingers langs haar zachte volle lippen. Mijn hart verwarmd gewoon bij het zien van haar. Ze maakt me zo rustig, terwijl ze niet eens iets doet. Ze slaapt en ik word al kalm. Ik druk een lange kus op voorhoofd en glimlach wanneer mijn blik valt op haar kleren die verspreid liggen over de hele kamer.

Ik sta op en loop naar buiten, vestig mijn blik nog een keer op haar en loop dan naar beneden. "Safouane" zegt Anass die net binnen komt lopen. Ik omhels hem en ga zitten. "Anass, we hebben nog broertjes of zusjes" zeg ik straight. "We wat?" Vraagt hij verbaasd en hij knijpt zijn ogen tot spleetjes. "Ik wist dit vanaf het begin al maar luisterde niet naar de stemmetjes in m'n hoofd" zucht ik gefrustreerd. Hij schopt tegen de tafel en wil het nog een keer doen maar ik pak hem stevig vast.

"Ben je gek wella!?" Sis ik boos. Hij kijkt me verbaasd aan. "Me vrouw slaapt!" Grom ik. "Shit, vergeten broer" zegt hij. Ik laat hem los en knik "ik snap dat je boos ben, maar we moeten zacht zijn" fluister ik.

"Boos? Ik ben woedend! We vergeven ze dat ze ons hele leven er niet waren en dat we fking alles zelf moesten doen, we behandelen ze alsof ze nooit weg zijn geweest, ik zou ze dragen op handen en voeten en hun nemen niet eens de kanker moeite om even te mededelen dat we nog broertjes of zusjes hebben!? Dat is toch wel het minste wat ze kunnen doen!!" Sist hij helemaal boos.

Ik leg mijn handen op zijn schouders "ik weet hoe je je voelt Anass, we confronteren ze hier nog mee, maar eerst moeten we focussen. Ik ben ook woedend, maar ik moet me zien beheersen" zeg ik. "Ik weet het maar dit maakt me gewoon gek, nooit kan iets goed gaan!" Zucht hij. "Geloof me als iemand hier een moeilijk leven heeft gehad dan ben ik wel de eerste die diegene kan begrijpen" zeg ik zacht.

"Ik weet het broer, je bent een echte man" zegt hij en hij geeft me een schouderklopje. Ik loop naar de trap "ik kom zo, ga maar alvast naar me kantoor" zeg ik. Ik loop de trap op, als Safiyae maar niet wakker is geworden. Ik loop de kamer binnen en zie haar daar niet. Ik versnel mijn pas als ik haar hoor vanuit de douche. Ik pak haar hoofdje vast en help haar omhoog.

"Safouane waar was je?" Zegt ze slaperig. Ik overhandig haar een glas water waarmee ze haar mond spoelt. "Ik ging checken of alles op slot was" zeg ik snel. "Je liegt" zegt ze direct. Ik zucht, ze kent me veel te goed. "Okey ik lieg, maar het is niet belangrijk waarmee ik bezig ben" zeg ik. "Je zoekt ze he" zegt ze. "Kom naar bed prinses" zeg ik.

Haar badjas valt een stuk van haar schouders waardoor ik deels haar prachtige lichaam zie. Ik slik en bijt hard op mijn lip. Ze zet hem weer goed en kijkt me aan met haar mooie glansogen. Ze grinnikt als ze me vol lust ziet kijken.