Safiyae & Safouane

Capitulo 51

Wat vooraf begon:
Thuis aangekomen kleedde ik me om en nam plek op mijn bed. Ik keek naar mijn achtergrond ondanks dat het uit is tussen ons had ik altijd nog haar foto als achtergrond en haar naam in mijn wachtwoord. Zelfs het armbandje met haar naam nog altijd om. Met moeite viel ik voor een paar uurtjes in slaap.

_______________________________________

Perspectief Safouane

Wil je aub op dat super mooie sterretje beneden klikken😘💓

~Inmiddels al 1 week verder~

Het is alweer een week later, een week vol pijn en Safiyae is nog steeds niet wakker...

Ik kom de dagen door met pijn, sigaretten en alcohol in mijn bed. Het enige moment dat ik uit bed kom is als ik behoefte heb aan het mooie gezichtje van Safiyae. Abdel en Yassine komen vaak langs maar niks helpt. Ik ben een wrak en kan al deze pijn niet verdragen.

Ik ben inmiddels 21 jaar geworden en Safiyae 19. We zijn vlak achter elkaar jarig maar dat weten jullie inmiddels al.

Ik besloot om uit bed te komen ik wou weer de geur van Safiyae ruiken en haar aanraken ondanks dat ze in coma ligt.

Het enige wat me staande houd en ervoor zorgt dat ik geen zelfmoord heb gepleegd of pleeg zijn de dagelijkse bezoekjes aan mijn parel/diamantje. Ook al doet het pijn haar zo te zien💔

Ik verfriste mezelf en pakte de sleutels waarna ik naar het ziekenhuis reed op naar mijn prinsesje...

Perspectief Abdel

Ik loop langs de schappen voor de 3e keer vandaag. Weet je wat zo fking irritant is als je boodschappen doet voor je madre met tegenzin nog wel en vervolgens terug moet gaan omdat je iets ben vergeten of het verkeerde hebt gehaald. Nou welcome in my life dus niet eens ze vraagt Amira. Nee ze zegt Abdel. Weet je wat het ergste is dit is niet de 2e keer dat ik hier ben maar de 3e keer.

Maar ja alles voor mijn moedertje❤

Ik loop naar de kassa en reken af. Ik loop naar de parkeerplaats en pak de sleutels uit mijn zak en leg de boodschappen achterin. Kanker, ik ben melk en brood vergeten dat is waarvoor ik ging. Ik heb alleen spullen voor mezelf gehaald. Ik zie alleen chocola en chips enzo 🙃

Ik zucht en doe de auto opslot ik pak mijn telefoon uit mijn zak en versnel mijn pas terug naar de appie. Ik bots tegen iemand aan maar boeit me geen ene fuck.

Als ik opkijk zie ik een meisje die bijna valt snel trek ik haar terug en haar handen belanden op mijn gespierde borstkas. Ik kijk haar aan en verdrink in de mooiste groene ogen. "Je kan me nu wel loslaten" zegt ze beschaamd met haar mooie stemmetje. Ik ontwaak uit mijn trans en verontschuldig me. Geloof het of niet maar die aanraking van haar maakte iets los in me.

"Abdel" zeg ik en steek me hand uit. Ze kijkt ernaar en neemt hem niet aan ze zegt "aicha" zegt ze (welcome in my book lekkerding _Chocolateh_💕) "hmm nummer?" "Ze schud haar hoofd. "Aicha is je naam en meer krijg ik niet te weten" zeg ik zogenaamd verdrietig. "Ik ken je niet dus wat verwacht je dat ik met mijn nummer strooi?" Zegt ze met een duhh face.

"Ja maar als ik je nummer niet krijg hoe kan ik je dan contacteren" "niet dus" zegt ze lachend. "Helemaal niet?" "via mijn vader" en met die woorden loopt ze weg.

Ik ga der stalken ik wil alles over der weten en haar de mijnes maken. Geloof me Abdel deed nooit aan chickies maar zij is gewoon perfect. En als ik ergens voor ga dan ga ik der ook echt voor.