Safiyae.
Een hele mooie meid met een zwaar verleden. Ze is zwaar achteruit gegaan sinds het overlijden van haar tweeling. Haar helft is weg en ze kent eerst geen angsten of liefde. Behalve van haar moeder en vader. Ze is erg hard en voor niemand ba...
Wat vooraf begon: Nu zal niemand mijn pareltje/koningin/wereld/prinsesje en dikbil pijn kunnen doen. Alsof ze niet al genoeg pijn heeft geleden. Ik stopte de auto en liep mijn huis binnen. Mensen moeten echt niet met mij fokken. Ik poetste mijn tanden en kleedde me om. Het was een lange en zware dag. Uitgeput viel ik in slaap.
_______________________________________
Perspectief Safiyae
Een klik op dat sterretje en ik ben blij❤💯
Met mijn boxen aan sta ik zingend onder de douche. "Shawty breng het terug one time. Bij mij moet je niet rustig zijn. Baby gooi het in de lucht, one time. Ik wil dat je bukt one time Steeds overnieuw baby breng het terug one time" Eigenlijk schreeuw ik meer dan zingen. Als ik hoor dat de volgende van josylvio is begin ik weer te zingen.
"Wat millie's en die bestemming mooie klokkie, leuke ketting. Super fly net Aladdin is dat je bitch? Ik zat der in. Kijk is de gang in de problemen ben ik daar en ga d'r in. Papapapauw zo gaat die ding." Ik voel me zo blij, ik ben weer terug met Safouane en hij maakt me echt gelukkig.
En ik heb het gevoel dat alle pijn en ellende nu echt voorbij is. Althans, dat hoop ik.
Ik draai de kraan dicht en droog me af. Ik smeer me in met bodylotion. Met een handoek om me heen loop ik naar mijn kast die struggle die ik elke dag weer heb.
Na lang kies ik voor een witte Levi's shirtje met een blauwe gescheurde spijkerbroek. Ik trek mijn bordeaux rode Nikes aan en doe een Chanel horloge om.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik spuit wat Coco Chanel parfum op en stop de stijltang in het stopcontact. Het is lekker weekend zaterdag dus genoeg tijd. Ondertussen lak ik mijn nagels in een bordeaux rooie kleur. Ik stijl mijn haar en spuit er wat haarlak over. Ik doe een witte Adidas petje op en wat high lighter en lippestift.
Ik ruik ontbijt wat betekent dat me vader al een tijdje wakker is. Ik ga hem gelijk vragen over mijn broer. Hoe bang ik ook ben voor het antwoord. Ik wil weten waarom ze hem weg hebben gedaan en waarom ik niks weet. Met knikkende knieeën loop ik de trap af.
"Sbah el noor benti." "Sbah el ghair ewwa" zeg ik en ik kus zijn voorhoofd. Hij knuffelt me "je ziet er gelukkig uit benti moet ik iets weten?" Vraagt hij en neemt plek aan tafel. Ik schud mijn hoofd en neem ook plek en eet wat. "De laatste keer was je depressief en at je niet eens maar alhamdullilah ik ben blij dat het goed met je gaat." Ik knik zachtjes ik besluit om het gelijk te vragen.
"Papa heb ik een broer?" Hij laat zijn lepel vallen in zijn yoghurt en kijkt me verbaast aan. "Waarom denk je dat" "doet er niet toe please wees eerlijk" hij pakt mijn hand vast en sluit zijn ogen.
"Jaren geleden werd je moeder voor jou en Safae zwanger, ons 1e kindje was opkomst en we hadden een jongetje. Het kindje werd dood geboren het was al echt een volgroeide baby. We hebben 'm begraven in Marokko en we waren er kapot van. Ik ging toen de drugs in en later was je moeder weer zwanger, dit keer van een tweeling, jij en Safae ik wou uit de drugs en er voor jullie zijn. Ik wou er voor mijn gezin en kinderen zijn maar ik kwam er niet zo makkelijk uit. Je moeder zei me dagelijks dat ze het gevoel had dat ons zoontje nog leefde. Ik had ook een raar gevoel maar dat gevoel was anders het was een gevoel van gemis en leegte. We werden dolgelukkig met jullie 2 als kind maar ondanks dat bleef ik denken aan ons zoontje. Met de jarel mee verloor ik een dochter, Safae en daarna mijn vrouw ik ben er nog altijd kapot van maar ik hou me sterk voor jou" zei hij terwijl hij met zijn hand over de mijnes ging.
