Herkes dağıldıktan sonra Elif'i atlatarak Oğuz'u ve grubu tebrik etmek için konser çıkışında grubu aramaya koyuldum. 1. olan grup tüm neşesi ve heycanıyla şen şakrak bir hal içindeyken en arkada gölge bir tarafta Oğuz gözüme çarptı. Morali bozuk görünüyordu. Koşarak yanına gittim.
"İyi misin?"
"Çekil git burdan. Lütfen"
Lütfen derken ki sesi o kadar çatallı ve yalvarır gibi çıkmıştı ki.
"Oğ... Oğuzz iyi mis..."
"Sana git burdan dedim. Senin gibi zavallı iyilik meleklerine ihtiyacım yok!!!!"
Bana bu lafı söylediği zaman gözlerimin içindeki akarsuyun hızlıca akmaya başladığını farkettim.Normalde çabuk kırılan bir insan değildim fakat Oğuzun demesi gerçekten canımı yakmıştı. Ondan hoşlanmıyordum. Hatta şu anda nefret ediyordum. Ben o an sadece yardım etmek istemiştim.Gözlerim doldu ve arkamı dönerek onun yanından koşarak uzaklaştım.
Konser alanına gözlerimi silerek geldim ve Elif'i buldum. Başıma gelen her şeyi anlattım.
" Boşver kızım. Belli ki 3. olmayı gururuna yediremiyor. Nasıl bi insan olduğu halinden belli."
"Keşke onla hiç tanışmasaydım Elif. Onu görünce heycanlanmıştım ve sahnede gözlerimin içine bakarak... Neden böyle davrandı bilmi..."
EDA!!!
Daha sözümü tamamlayamamıştım ki konser alanının arka tarfından biri bağırdı..Bu Oğuz olmalıydı çünkü sesi yumuşak ve pürüssüzdü.Koşarak bana doğru geldi.
" Eda özür dilerim."
Elif'e dönüp " Hemen geliyorum" dedikten sonra Oğuz'a doğru yaklaştım.
" Eda özür di..."
Oğuzun yüzüne bile bakmadım. Çünkü bakıcak cesaretim bile yoktu. Daha tanışalı üç saat olmuş biri için bu kadar kendimi hırpaladığımı bilmesini istemiyordum.Gözlerim sızlamaya başladı. Arkamı döndüm. Zaten bir daha asla karşılaşmayacağım bir adam için bu kadar vakit harcamam bile fazlaydı.
"Edaa!!! Beni dinlemiyosun. Orda sana bağırmamın sebebi başkaydı."
"Neydi peki?" dedim sesimi yükselterek.
"Bunu sana söyleyemem."
" Tabi sende haklısın nede olsa üç saat önce tanıştık."
Dedim ve arkamı döndüm.Arkamı dönmemle birlikte beni kolumdan kavradı. Ve kolumu sıktı.Kolumu onun elinden kurtardım ve hızla koşmaya başladım .Koşarken gözlerimden akan yaşı daha sonra farkettim.
Üç saat önce tanıştığım biri beni nasıl böyle etkiliyebiliyordu bende bilmiyordum ama o akşam yatağımda sadece onu düşünerek uykuya daldım. Düşündüğüm tek şey O ve bana söyleyemediği şeydi. Neden onu bu kadar kısa sürede önemsemeye başladım diye düşündüm. Aynı okulda değildik. Aynı mahallede değildik. Onla zaten bir daha asla karşılaşamayacaktık. Bunları düşünürken kendimi rahat bıtaktım ve sıcak yatağımda uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı Yaşamak Zordur
Novela Juvenil""Kendimi gözlerden akan yaşın tıkanıp akmadığı yere gelmiş gibi hissediyordum. Amaçsız, yalnız, duygusuz, kimsesiz... Hani olur da kendinizi bir çıkmazda hissedersiniz, biri gelir sizi kaldırır tam çıkışa getirir ama tam mutluluğa ulaşacakken sizi...
