Gözlerimi mesaj sesiyle açtığımda şaşırmıştım. Uyumayı çok seven biri olarak yatağımdan istemeyerek kalktım. Masamın önüne giderek uykulu gözlerimle telefona baktım. Tanımadığım bir numaradan gelmişti.
- Günaydın
+Kimsin?
mesajı attım ve banyoya yöneldim. Duşumu aldıktan sonra odama geldim. Telefona baktığımda ağzım açık kaldı.
-Oğuz
Büyük bir sinirle mesaj attım.
+ Nerden buldun telefonumu?
- Dün yanında bi kız vardı. Elif'ti galiba adı ondan buldum.
Hemen rehbere girip Elifi aradım.
"Elif naptın sennn!!!"
" Napmışım ya?" sesi uykuluydu. Belliki yeni uyanmıştı.
" Oğuz'a numaranı vermişsin!!"
-"Haaaa sen onu diyosun! Kızım işte ne güzel dünyanın en yakışıklı erkeklerinden biri senin numaranı istedi niye vermiyim. Dostlar kötü günler içindir."
Aslında Oğuz'un telefonumu istemesine sevinmiştim çünkü o gerçekten fazla yakışıklıydı. Ve bilmiyorum benim gibi birinin telefonunu istemişti. Ama Elif varken bana bakması...
" Tamam orasıda var ama birdaha bana sormadan kimseye verme Elif . Tamam mı?"
"Tamam bir daha vermem. Zaten mis gibi rüyamdan uyandırdın beni çok sinirliyim kapat."
"Tamam görüşürüz"
Telefonumun mesaj kısmına girdim ve Oğuz'a;
+İyi, yazıp yolladım.
Aşağıya kahvaltı yapmaya gittim. Babam dışarı çıkmıştı. Annemde kahvaltı hazırlıyordu. Abimde odasındadır heralde. Bu sene bütünleme sınavına gircek o yüzden onu pek sıkmıyoruz ailecek. Perdelerimi açıp pencereden dışarı baktığım sırada annem seslendi.
-Kızımm!!! Kahvaltı hazır.
Annemin bu sesinden sonra mutfağa gittim ve kahvaltımı yaptım. Ardından anneme teşekkür edip yukarıya odama çıktım. Tefonuma baktım. 3 yeni mesaj.
"Eda gerçekten özür dilerim"
"Eda orda mısın?"
"Buluşalım herşeyi anlatacağım."
Daha dün tanıştığım bir çocukla buluşucak kadar aptal değildim. Amacı farklı olabilirdi. Belki alkol, uyuşturucu bile kullanıyor olabilirdi. Ama doğrusu diyeceği şeyi dünden beri merak ediyordum. Mesaj attım.
+Daha dün tanıştığım bir çocukla buluşucak biri değilim.
-Merak etme gizli biyerde buluşmicaz. Sana zarar vermem.
+ Yarın nerde ve saat kaçta?
- Konser alanın arkasındaki lokantaya 3.40 ta gel.
+Tamam.
....
Zırrrrrrr zırrrrrrrrrrrrrrr!!!!
Telefonum çalıyordu. Uykulu gözlerele kimin aradığına bakmadan telefonu açtım.
+Alooo
-Nerdesin?
+Sen kimsin?
-Oğuz ben
Eyvah bu gün buluşucaktık ve saat 3.50 olmuştu ve ben daha yeni kalkıyordum.
+ Bir saate ordayım
Kot pantolon üzerine bol bir t-shirt giydikten sonra saçlarımı taradım ve saçımı açık bıraktım. Gözüme kalem sürdüm . Çantamı alıp koştur koştur aşağı indim.
....
-Hoşgeldin Eda
+Hoşbulduk. Hadi ne anlatıcaksan anlat işim var.
-Aslında san anlatıp anlatmama konusunda çok kararsız kaldım. Ama dün seni çok kırdım. Özür dilerim.
Cevap vermedim. Zaten veremezdimde.İçimdeki heyecanı yenip cesaret toplayamazdım.
-Nerden başlasam
.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansızı Yaşamak Zordur
Novela Juvenil""Kendimi gözlerden akan yaşın tıkanıp akmadığı yere gelmiş gibi hissediyordum. Amaçsız, yalnız, duygusuz, kimsesiz... Hani olur da kendinizi bir çıkmazda hissedersiniz, biri gelir sizi kaldırır tam çıkışa getirir ama tam mutluluğa ulaşacakken sizi...
