Berikan aku sedikit cahaya,
Perjalanan ini begitu suram,
Tangan aku sudah tiada daya,
Hidup ini pun kian muram,
Lama mana mahu berada,
Aku penat menapak seorang,
Tiada meminjam cuping telinga,
Semua buta aku di curam,Bantu aku, aku tersepit,
Jalan aku, jalan yang songsang,
Bukan di tebing, tapi di parit,
Aku menongkrong, memikirkan nasib,
Berikan masa, walaupun sedikit,
Aku teringin, rasa dicubit,
Sekurangnya ada, ingatan perit,
Hidup dewasa, tanpa wasit.Kosong,
jalan yang tiada mati,
Matlamat yang tidak pasti,
Hati hati,
Hati kau mati.
![](https://img.wattpad.com/cover/74324355-288-k100324.jpg)
YOU ARE READING
Kalam Perasaan
PoetryPenulisan ini, terjemahan fikiran. Penulisan yang sama sekali tidak layak didengar oleh cuping telinga. Tetapi masih ingin disampaikan kepada pintu hati. Kepada para hati yang tersasar ke halaman ini, Aku buka jendela perasaan aku untuk kau selami...