Χάρηκα... με λένε Νεφελη

10.9K 727 16
                                    

"Εγώ για σένα ειμαι αυτό που θα ήθελες να είμαι με κάθε κόστος "

Νεφέλης pov

ξύπνησα μόνη μου σε ένα κρύο δωμάτιο...Που βρίσκομαι??κοιτάζω γύρω μου τα μηχανήματα και όταν ακουμπάω ασυναίσθητα το χέρι στη μύτη μου και πιάνω δύο σωληνακια... βρίσκομαι στο νοσοκομείο...τι έγινε?? θυμάμαι να φωναζω στον Άρη...Και μετά τίποτα... πως βρέθηκα εδώ?? βάζω όση δύναμη έχω για να σηκωθώ...

ξύλωνω τα σωληνακια απο τη μυτη μου και παρατηρώ πως στο χέρι μου υπάρχει διασωληνωμενος ορος... το πιάνω και το τραβάω δυνατά... τρέχει αίμα και πονάω αλλά δεν με ενδιαφέρει...

κατεβάζω σιγά το πόδι μου που είναι μουδιασμένο... πόσες ώρες είμαι ξαπλωμένη πια ??
βάζω δύναμη και στο άλλο και σηκώνομαι... Είμαι μουδιασμένη όμως και παραπαταω ... πέφτω κάτω και μαζί μου πέφτει και το σίδερο που κραταει τον ορό...Ο θόρυβος που κάνει μου τρυπάει τα αυτιά...

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και νιώθω δύο αντρικά χέρια να με σηκώνουν απαλά...

Άρης pov

κάθομαι έξω από το δωμάτιο της μόνος μου...Και εικόνες από χθες μου έρχονται στο μυαλό....

flashback από χθες

Βγαίνω έξω φουριοζος και αποφασισμένος να εξαφανιστώ... σταματάω και βγάζω από την κωλοτσεπη το πακετο με τα τσιγάρα... Πότε δεν άρεσε στην Νεφελη να καπνίζω και με μαλώνε

βάζω το τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη όταν ακούω το όνομα μου... γυρνάω και...

Χαρά:" Άρη!!!Αρηηηηη περίμενε γαμω..." μου λέει και τρέχει κατά πάνω μου ...

Άρης:"Νομίζω ότι είχαμε να πουμε το είπαμε πριν ρε Χαρά..."

Χάρα:" Δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις... Δεν μπορώ να σε αφήσω να γίνεις ένα δήλος!!! Δεν μπορώ να σε αφήσω ξέρωντας πως εκεινη θα υποφέρει Σαγαπαει ρε Άρη ΣΥΝΕΛΘΕ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ και φερσου σαν άντρας!!! Μείνε εδώ και πάλεψε για εκείνη...μείνε εδώ και κέρδισε την ξανά... Μείνε εδώ και άλλαξε για εκείνη... ΜΕΊΝΕ... πίστεψε με πάλεψα πολύ μέσα μου για να τρέξω πίσω σου ... ξέρω πως άκουσες τα πάντα... εχει υποφερει πολύ... αν φύγεις δεν θα είναι για καλό... μείνε και μίλησε της την ξέρω καλά.. πάντα συγχωρεί... Η ζωή ήταν πολύ άδικη μαζί της ... έχασε τους γονείς πριν 5 χρόνια... έμεινε ένα ράκος... Από την δουλειά της την διωξανε.. προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της κι εσύ είσαι το κλειδι... Την ξέρω καλά άκουσε με .. Δεν ξέρω τι έγινε σήμερα στην παραλία αλλά ξέρω πως για να μην γυρίσατε μαζί σίγουρα φοβήθηκε μην πληγωθεί... θα μείνεις????"

Μονο Δικιά μου ...Où les histoires vivent. Découvrez maintenant