Μονο Δικιά μου ...

Τέλος..

Τελικά η ζωή σου δίνει αυτό που σου αξίζει... είτε καλό είτε κακο...

Στην ιστορία μας πήρε ο καθένας ότι έπρεπε...
Η Κατερίνα με τον Μάνο χωρισανε μετά από 4 χρόνια.....
Η Χαρά και ο Άλεξ παντρεύτηκαν.. εκαναν δύο υπέροχα παιδάκια ... Ένα κορίτσι κι ένα αγόρι... έζησαν μαζί αγαπημένοι.... Ο Άλεξ δεν τα κατάφερε.. άφησε πίσω του τη Χαρά μετά από 39 χρόνια γάμου...Η οποία τον ακολούθησε 2 χρόνια αργότερα

Τώρα όσο για τη Νεφελη και τον Άρη???για πάμε.....

48 χρόνια μετά......

.....:"ΡΕ μπαμπά... Σου είπα να μην κουράζεσαι... άσε με εμένα... "

Άρης:" Όχι κόρη μου ... Αυτό θέλω να το κάνω εγώ..."

.....:" εντάξει αν θελήσεις βοήθεια πες μου καλά??"

Άρης:" Ναι παιδί μου ... πήγαινε στα αγόρια εσύ.."

ΒΆΛΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΆΤΙ........

σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια... Πώς περασανε έτσι τα χρόνια... κοίταω στο διπλανό κρεβάτι το κορίτσι μου να κοιμάται... ζήσαμε τόσα πολλά μαζί... 48 χρόνια γάμου... 54 χρόνια γνωριμίας... ο θεος μας ευλόγησε και κάναμε 3 όμορφα παιδιά... οι γιατροί σε κάθε εγκυμοσύνη της δεν το πίστευαν...
"Η αγάπη όμως..... ολα τα καταφερνει ....Έτσι δεν είναι μάτια μου ?" της λέω και την κοιτάζω... με αναγνωρίζει απο την φωνη....  πλέον δεν βλέπει καλά... ανοίγει τα ματάκια της ... Αυτά τα μάτια που ακόμα και μετα απο τόσα χρόνια μπορώ να χαθώ μέσα τους .

Νεφέλη :"Άρη μου ?"λέει με τρεμάμενη φωνή....

Άρης:"Εγώ είμαι Νεφελη μου..." σηκώθηκα να σου ανοίξω τον όρο καρδιά μου..."

Είμαστε εδώ και 2 μήνες στο νοσοκομείο .. Η Νεφελη μου είναι βαριά άρρωστη... Είναι και μεγάλη σε ηλικία αλλά.. με πονάει να τη βλέπω έτσι ... Πριν μια εβδομάδα πονούσα ..πλέον?? ξαπλώνω δίπλα της κι εγώ με σωληνακια .. Στο ίδιο δωμάτιο δεν θα μπορούσα να βρίσκομαι πουθενά αλλού . Όπου είναι εκείνη θα είμαι κι εγώ ...

  Ο γιατρός είπε ότι φταίει που καθόμουν στην καρέκλα δίπλα της συνέχεια... Και πως να άφηνα το κοριτσάκι μου μονο του ??

κοιτάζω τα άσπρα μαλλάκια της .. πλέον είναι θαμπά... Παλιά ήταν κάστανα.. μακριά.. μαλακά..  Όπως και να είναι όμως.. Είναι τα δικά της μαλλιά... Και τα αγαπάω όπως αγαπάω κι εκείνη...