Μονο Δικιά μου ...

Όλα όπως πριν ...

"Μαζί σου ... θα πέταγα στα ουράνια .."

Νεφέλης pov 

Η βροχή μας μαστιγωνε ανελέητα ... Θεέ μου τι κάναμε... εκείνος όπως ακριβώς και τότε... Είναι μέσα μου ...με κρατάει ... με κοιτάει... νιωθω πως προσπαθει να με προστατεψει απο την βροχη αλλα δεν τα καταφερνει ... Η αίσθηση μαγική όμως όλα είναι ένα μεγάλο λάθος...

Νεφέλη:" Άρη.... "λέω δειλά και κλείνει τα μάτια... τραβιέται απαλά από μέσα μου και νιώθω να χάνω τον εαυτό μου ..

Άρης:" Μην συνεχίζεις... κατάλαβα... μάλλον όσα και αν σου είπα δεν έχουν νόημα για σένα έτσι?" μου λέει και σηκώνεται από πάνω μου κοιτώντας δεξιά και αριστερά για τα βρεγμένα του ρούχα... ξημερώνει αλλά ακόμα βρέχει... αναρωτιέμαι αν οι άλλοι μας κατάλαβαν...

Νεφέλη:" Αυτό που κάναμε είναι λάθος .. Εγώ... Εγώ είμαι με τον Χρήστο και ..."με σταματάει...

Άρης:" Δεν θα σου πω τίποτα.. Η καρδιά σου το ξέρει μόνο... μου φτάνει που χθες ήσουν δική μου " λεει ηττημένος...βρίσκει τα ρούχα του και τα φοράει... " έμαθα να πληρώνω τα λάθη μου ακριβά... Και το κάνω... " τον σταματάω εγώ....

Νεφέλη:"ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ!!! ΚΟΊΤΑΞΕ ΜΕ !!!!!ΔΏΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΣΟΥ "του λέω αγριεμένη και υπακούει...τα πιάνω και ενώ ειμαι ακόμα γυμνή τα γυρίζω και τοποθετώ να δικά μου μέσα τους με τους καρπούς στα δάχτυλα του ....
"ΤΟ ΝΙΏΘΕΙΣ???? ΧΆΙΔΕΨΕ ΤΑ " του λέω και με αγγίζει... φτάνει στις ουλές μου και με κοιτάζει σοκαρισμένος...
"ΜΆΘΕ ΠΩΣ Ο ΧΡΉΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΊΖΕΙ... ΜΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ... ΜΕ ΠΈΤΑΞΕΣ ΣΑΝ ΤΟ ΣΚΟΥΠΊΔΙ 5 ΛΕΠΤΆ ΑΦΟΎ ΣΟΥ ΔΩΘΗΚΑ ... ΜΕ ΈΚΑΝΕΣ ΡΕΖΙΛΙ... ΑΦΗΣΕΣ ΤΗΝ ΓΥΜΝΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΝΕ ΚΙ ΑΛΛΟΙ... ΗΜΟΥΝ ΚΟΥΡΕΛΙ.... ΤΗΝ ΗΜΈΡΑ ΕΚΕΊΝΗ ΠΕΘΑΙΝΑ ΓΙΑ ΣΈΝΑ... ΜΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!! " ουρλιάζω πλέον κι εκείνος δεν μιλάει... Μόνο με κοιτάζει... μαζεύω τα ρούχα μου όπως όπως και ντύνομαι...

Άρης:" Νεφέλη.... συγχώρεσε με ... μωρό μου εγώ..."

Νεφέλη :"ΣΚΆΣΕ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΕΊΣ ΈΤΣΙ..... ΣΤΑΜΑΤΑΑΑΑΑΑΑ!!!! " λεω και πεφτω στα γονατα ουρλιαζοντας τα δακρυα μου καυτα και η βροχη παγωμενη επανω μου ....
"Μην μου μιλάς....Μην με κοιτάς...Μην με αγγίζεις.... Μην ... Μην με αγαπάς όπως λες ...  ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ..." νιώθω την ανάσα μου να κόβεται....
"αν έτσι αγαπάς εσύ..... Καλύτερα μίσησε με ...." λέω και μετά ...σκοτάδι

Χαράς pov

Ξημερώνει... Που είναι ΓΑΜΩΤΟ μου ??? Ο άλλος ακόμα κοιμάται ευτυχώς και τα παιδία πήγανε κι αυτά για ύπνο...  εκτός της Κατερίνας που είναι μαζί μου ... μου μίλησε  για τα πάντα.. ξέρει... καθόμαστε στο σαλόνι νευρικά και οι δυο ...