Küçük bir lise hikayesi

13.bölüm "tanıştığıma memnun oldum"

Hala ne hissetmem gerektiğini bilmeden günleri geçiriyordum. Artık aramız daha iyi ve daha yakındık. Bu halimiz oldukça hoşuma gidiyordu. Otobüste sürekli birlikteydik, yan yana oturup müzik dinliyor veya bazen muhabbet edip tüm otobüsün bize kötü bakmasını sağlayacak kadar bağırarak gülüyorduk. Ne kadar güzel günlerdi , şimdilerde ne gülüşü benimle ne de hisleri. Özlediğimde artık mesaj atmak yerine videolarını izleyip , çektiğim resimlerine bakıyorum. Artık ne okula birlikte gidiyoruz ne de aynı okula gidiyoruz...

Okul çıkışında yine onunla gitmek için hazırlık yaptığımda bir işi olduğunu ve bugün beni yalnız göndermek zorunda olduğunu söyledi. Durağa tek başıma giderken arkamdan gülerek ilerleyen bizim okuldan iki kız olduğunu fark ettim. Birlikte gülerek durağa yürüyorlardı. Otobüs gelince onlarda bindiler, hala aynı neşeleriyle gülerek muhabbet ediyorlardı . İşte o an anladım Aysu'yu ne kadar özlediğimi ve bir kız arkadaşa ne kadar ihtiyacım olduğunu...

Ertesi gün yine Uygur yoktu ve ben yine o kızlarla karşılaştım. O kadar sıcak ve samimilerdi ki Aysu'yu çok özlememe sebep oluyorlardı. Her akşam Aysu'yu aramaya başladım. Telefonda hem ağlıyor hem de birbirimizi teselli ediyorduk .

Ve sonraki gün yine kızlarla karşılaşmıştım ve bu sefer durakta benimde arkadaşlarım vardı ve o kızlarda onlarla konuşuyordu. Aralarına katıldım ve otobüs gelene kadar sohbet ettik.

Otobüste birlikte gittiğimiz için orada da konuşmaya devam ettik. Onları her gün uzaktan görmektense aralarında olmak çok daha keyifliydi. Bazı yanlarımız aynı bazıları ise çok farklıydı. Zamanla çok daha yakın olduk aslında.

Bu çok çok sonraki bölümlerin konusu ama şuan onlarla o kadar yakınım ki Aysu bunu çok kıskanıyor ve bu bazen hoşuma da gidiyor . Ama size onları tanıtmam gerekli çünkü adlarını artık çok duyacaksınız...

Ilk olarak seçil;

Kumral, yeşil gözlü -ben kedi gözlü demeyi tercih ediyorum- tamamen hayvan dostu ve koala aşığı, çok şeker biridir. Ve her zaman doğru tavsiyeler verir, ben ne kadar sonradan dinlemediğime pişman olsam da...

Ve sonra Ayce;

Adını söylemekte ilk çok zorladığım doğru ama artık yanlış söyleyenlere kızacak kadar iyi söylüyorum. O da daha açık kumral -ama ben ona sarışınım demeyi tercih ederim- mavi gözlü ve çok sevimlidir. Onda en sevdiğim şey el serçe parmağı... Minicik ve o kadar tatlı ki bayılıyorum. Ayce de tam bir fil aşığıdır.

Aslında biz 3 kız olarak tamda şöyleyiz, Ayce fil ve Jelibon sever
Seçil koala ve petito sever
Son olarak ben de ayıcık ve bonibon severim yani sanki birbirimiz için yaratılmış gibiyiz...

Ama tabiki Uygur'un içlerinden birini beğenmesiyle tüm bu denge ne hale gelir bilmiyorum...