Küçük bir lise hikayesi

21.bölüm "film olan film günü"

Gerçekten o günleri anlatmak beni mutlu ediyor. Aklımdan çıkmıyor ama gülümsetiyor artık beni. Eskiden geri isterdim o günleri şimdi güzel anılar olarak kalmalarının gerektiğini biliyorum. Bazen daha güzel şeylerin gelmesi için üzülmem gerekebiliyor.

Film işini Can'la ayarladık. Onların evinde olacaktı ve kesinlikle korku olucaktı. Çiftlerimiz kaynaşsın diye...

Her şey hazır Can'ın evine gidicektik. Tabiki ben bir pasta yaptım orda yememiz için. Gizemle Uygur önden gitmişlerdi etrafı toparlamak için. Beni Can evden alıcaktı diğerleri ise yolu biliyordu. Hepimiz eve doluştuk. Herkes de bir neşe bir mutluluk...

Sevgilileriyle olmanın mutluluğu tabi. Koltuklara dizilip Can'ın film açmasını bekledik. Salonda 3 tekli 1 çiftli 1 tanede 3lü koltuk vardı.

3lü de Can, Uygur ve Gizem vardı. Çiftlide Varol ve sevgilisi, o iki koltuk arasındaki teklide ben vardım. Uzaktaki diğer 2 tekli koltuk yan yana duruyordu Ceyhun ve ona gelen kız vardı.

Film açıldı ama herkes kendi arasında konuşuyordu. Ben kola ve cips koyup herkese servis ediyordum Can da bana yardım ediyordu. Mutfaktan içerdekilerin konuşmaları geliyordu. Tam anlaşılmasada ben Uygur'un ben daha fazla diye bağırdığını duyuyordum. Bir anda içerde kim varsa mutfağa doldu ve pastayı kesmek için kavga etmeye başladılar. -Ne kadar salaksınız ya.- Hemen öne atladım. " ben herkese eşit bölücem ve ben yemiceğim için herkes fazla fazla yer hadi içeri geçin ve beni bekleyin." Ama bağırıp itiraz etmeye devam ettiler. "HADI DEDIM SİZE!!" diye bağırdım. Hepsi yerlerine geçmiş beni bekliyordu. Ceyhun yerime oturmuş bana göz kırpıyordu. Hiç uğraşamam pastaları halledeyim dedim gittim ve herkese kesip koydum. Ceyhun " kayarım ikimiz sığarız." diyordu az önce tek başına zor sığdığı koltuk için. Tabiki yerimden kaldırdım. Kimsenin film izleyesi yoktu ve erkeklerin hepsi toplanıp bir anda Can'ın odasına gittiler. Varolla gelen kızlar balkona çıkınca Gizem yanımdaki koltuğa geçip konuşmak ister gibi yanıma oturdu...

Kızlar balkonda çok önemli bir şey konuşur gibiydi ve bizimle ilgilenmiyorlardı. Erkeklerse içerde gülüşüp bağırışıyordu.

Gizem yanıma iyice yaklaşıp " ya seninle bir süredir bir şey konuşmak istiyorum." dedi "tabi konuşalım canım" dedim " ben sizden daha geç saatte okula geliyorum ve Uygur'u sabahları yada okuldan çıkınca göremiyorum ama sen sürekli yanındasın. Yani diyorum ki eğer sarkan biri falan olursa bana söylersin dimi ??" -ben seviyorum canım ben ne olucam ??- " tabi canım söylerim gözüm üzerinde." dedim gülümseyerek. " bir de şey olurda biri olursa birlikte döveriz dimi ?". -Oha kendimi dövücem.- " tabiki canım yanındayım" dedim biraz tedirgin...

Uygurlar gelmeyince bizde yan odaya girip ortak kalkondan onların yanına gitmeden izlemeye çalıştık ama onlarda aynı şeyi yapmak isteyince ortada çarpıştık tabi. Herkes çok eğleniyordu bense Gizemin'in bana güvenip söylediği onca şeyi düşünüyordum.

"Ben gitmeliyim." diyerek çıktım evden. Herkes panik oldu bir anda ve hızla arkamdan geldinler. Herkes birine kızdım sandı ama ben artık Uygur ve Gizemle aynı evde nefes alamıyordum...