~COOKIES~||Fin Wolfhard Fan-Fic||

chapter fifteen

yarın din sınavım var şans dileyin :(

kelime sayısı: 550

Bir anda kollarımdan tutan birisi beni geriye doğru çekti.

"Noluyor lan?!" resmen sürükleniyordum!

Silah sesleri kesilmişti. Ama daha beteri tanımadığım biri tarafından sürükleniyordum!
Beni sürükleyen çocuğu inceledim.

Saçları sarıydı. Karanlıkta bile parlıyordu (!). Gözlerini göremiyordum...
O anda aklıma sürüklendiğim geldi.

"BIRAKSANA BENİ!"
"Seni kurtarmaya çalışıyorum.."
"Ama beni yerde sürüklüyorsun!"
"Pekala mesaj alındı." Bir anda bacağımı bıraktı ve bana doğru eğilerek beni kucağına aldı.
"Daha iyi." diyerek omuz silktim.

Çocuğun yüzüne baktığımda aslında çokta yanancı gelmiyordu.
Aynı okulda olmalıydık.
"Seni bir yerden tanıyorumda...hadi bakalım."
"Sanki böbreklerini çalıp senin bedenini kenara atacağım..Saçmaladın iyice Mira."
"Saçmalamıyorum..." ismini hatırlamadığım için konuşmama devam edemedim.
O da bunu anlamış olacak ki bana ismini bahşetti.
"Eden."
"hıh. Saçmalamıyorum Eden."

Ellerimde hissettiğim acıyla gözlerimi onlara çevirdim.
İnce ince kesiklerden kan sızıyordu.
Birkaç kesikte de hala cam vardı.

Nereye gittiğimiz hakkında pek bir fikrim yoktu. Muhtemelen okula dönüyorduk.

Eden tahmin ettiğim gibi beni okula bırakmıştı.

DURUN LAN!
SİLAHLI ÇATIŞMANIN İÇİNDEYDİM RESMEN BİRKAÇ DAKİKA ÖNCE!

Okulun zemin katında ki kafeteryaya gittim ve bizimkileri buldum.
"Nerde kaldın be sen?!"

~~~~~~~~~~~~~~~~

"Ve Eden beni kurtardı."
"Yakışıklıydı ha."
"Leo sen Eden'ı nereden tanıyabilirsin acaba?"
"Aynı sınıftayız tatlım."

En mantıklı şeyin susmak olduğunu anlayınca önüme döndüm ve Lena'nın verdiği çikolatayı yemeye başladım.

"BAK GELİYORLAR BANA SAĞDAN SOLDAN!" Leo yine sinir krizleri geçiriyordu.
Neymiş hoşlandığı çocuk bir kızın fotoğrafını beğenmişmiş.

"Ben çok sıkıldım ya gidiyorum." Lena hiddetle kalkınca Cameron da kalktı.

Biz Leo'yla baş başa kaldık.
"Aman be! Sende dedikodu yapmıyorsun ki hiç! Sıkılırım ben böyle.." dedi ve gitti.

Düzeltiyorum, artık tek başımaydım.
Tek başıma olduğumda düşünürdüm.
Pek sağlıklı gitmezdi çünkü hep aynı sonuca ulaşırdım.
Aslında 'Bilinmeyen' babamın arkadaşı değilde benim tanıdığım biri mi?

Kafamı sağa sola sallayarak kendime geldim.

Herkes gitti diye burda oturmamın bir anlamı yoktu değil mi?
Bende gider kendime dondurma alırdım.

Kalktığım gibi kendimi okulun dışına attım ve dondurmacının yolunu tuttum.

Tam köşeden dönecektim ki biri kolumu çekti.
Refleks olarak ona vurmaya çalıştım.
İşe yaramadı.

Beni çekmeye devam etti.

Yüzünde ki kar maskesinden dolayı hiçbir şey anlamıyordum.
Tek bildiğim kalbimin horon teptiğiydi.

"Buna adam kaçırma denilir yalnız!" kolumdan çekiştirmeye devam etti.

Bende tepinmeye.
Bir arabaya doğru gittiğini görünce daha da panikledim ve vurmaya çalıştım.

En sonunda sesim kısılmıştı. Çığlık bile atamıyordum.

Tam arabaya bindirecekti ki adamın kafasına bir sokak levhası isabet etti.
"Aman Tanrım! Eden?"
"Sen iyi misin?" olduğum yere çökerken bana doğru geldi ve kollarını bana sardı.

Sen o levhayı nasıl söktün yahu?!

"İyisin. Güvendesin." bedenim kolları arasında titrerken zar zor konuşmaya çalıştım.
"Teşekkür e-ederim."
"Önemli değil. Kendini yorm-" cümlesini tamamlayamadı çünkü başkası sözünü kesti.

"Sen gidebilirsin. Ben onu sakin bir yere götürürüm." Finn?
"Aslında aynı okuldayız bende götürebilirim."

Finn'in çenesi kasılınca sinirden dişlerini sıktığını anladım.

"Tamam. Kurtardın işte kızın hayatını yeter git şimdi!"
"Finn bağırma!" benim konuşmamla ikisinin de gözleri bana döndü.

Eden her ne kadar bozulsa da belli etmemişti.
Arkasını döndü ve ağır adımlarla uzaklaştı.
"Bana bak Mira." yere bakmaya devam ettim.
"Mira, bana bakar mısın?" kollarımı tuttu.

Daha fazla dayanamayıp gözlerimi ona doğru çevirdim.
"Sen sadece bana aitsin tamam mı? Sadece bana. Bu bedene benden başka kimse sarılamaz."
"Ama o beni kurtard-"
"Sus ve sadece bana sevildiğimi hissettir. Her ne kadar zor olsada.."

Sustum. Kollarımı doladım ve öylece kaldım.

Bölüm sonu.

————————

bu finnin amacı ne dediğinizi duyar gibiyim.. niye bir anda bu kıza döndü filan. okuyup göreceğiz. >:)