Bay Çok Bilmiş

Özel Bölüm/Uyuyan Güzel

AYAZ'IN AĞZINDAN

Eve geldikten bir saat sonra merak ettim ve Alya'ya "Alya iyi misin ?" diye mesaj attım.Aradan uzun zaman geçmesine rağmen cevap vermedi. Benim bildiğim Alya mesajlara hemen cevap verir. Herhalde banyoya falan girdi kız. Ya da işi var. Rahatsız etmeyeyim şimdi saf güzelimizi. Görünce cevap verir nasıl olsa. Kulaklığımla telefonumu kaptım ve balkona çıktım. Alya'nın her zaman oturup kitap okuduğu koltuğa dalıp gittim.Annemin 

"Ayaz kime diyorum oğlum ben ? Yine nerelere daldın sen bakayım ?" demesiyle kendime geldim.

"Denize dalmışım ya."

"Deniz ne zaman Alya kızımızın balkonuna taşındı Ayaz'cım ?"

Annem böyle söyleyince verecek cevap bulamadığımdan ve biraz da utandığımı anlamasını istemediğimden ayağa kaltım ve kapıya yöneldim. Fakat annem beni kolumdan yakaladı.

"Otur bakalım şuraya oğlum. Konuşalım biraz senle."

Bütün dünyaya karşı gelirim ama anneme karşı gelemiyorum işte. Her ne kadar konuşmak istemesem de oturdum.

"Noldu anne bir şey mi var ?"

"Sana sormak lazım. Söyle bakalım çok mu seviyorsun sen bu kızı ?"

"Benim birini sevdiğim falan yok."

"Eğer istersen bu yalanına kendini bile inandırırsın biliyorum. Ama unutma ben senin annenim. Bir bakışın bana herşeyi anlatır."

Gerçekten de doğru söylüyordu. Bir bakışımdan bütün hissettiklerimi anlayabilir annem.

"Bak oğlum. Hayat kısa, senin kendine gelmeni beklemez.Sen bu kızı çok seviyorsun belli. Şimdi gidip söylememen için hiçbir sebep yok."

"Ama-"

Cümlemi tamamlamama izin vermeden araya girdi.

"Hala ne bekliyorsun burada ?"

Bir an ne yapacağıma karar veremedim. Ama annem haklıydı, hayat gerçekten kısa. Kalktım, annemin yanına gidip ellerini tuttum.

"İyi ki varsın anne."

Bana baktı be gülümsedi.

"Hadi koş koş."

Hemen üstüme ceketimi geçirip saçlarımı aynada düzelttim. Koşar adım evden çıktım ve Alya'ların evin kapısını çaldım. Kapıyı Aslı Teyze açtı.

"Hoşgeldin Ayaz geç içeri ayakta kalma."

Eliyle içerisini işaret ediyordu. Bende içeri girdim.

"Şey ben Alya'yı merak ettim de. Mesajıma cevap vermedi."

"Alya odasında uyuyor. Aslında senin gelmen iyi oldu. Sen biraz evde dursan ben markete gidip gelsem olur mu ?"

"Tabii, olur."

Gülümsedi ve ceketini alıp evden çıktı. Biraz oturduktan sonra dayanamadım Alya'nın odasına çıktım. Kapısı aralıktı. İçeri girdim ve yatağa, yanına oturdum. O kadar güzeldi ki ömrümü onu izleyerek geçirebilirdim. Uyuyan güzelim benim. Ona sarılıp kokusunu içime çekerek uyumak isterdim. Ama şu anda böyle birşeyin olamayacağını bildiğimden sadece saçlarını okşadım. Parmaklarımı yumuşacık narin saçlarının arasında gezdirdim.Tam o sırada uyanır gibi oldu ama uyanamadı. Sadece " Ceyhun." dedi ve uyumaya devam etti.Bu isim kendime gelmemi sağladı. Ben napıyorum burda ? Ayaz, kalk git oğlum. Alya'nın kalbinde sana yer yok. Sen kimsin ki ? Ben tam kapıdan çıkarken Aslı Teyze geldi.

"Aaa gidiyor musun Ayaz ?"

"Evet Aslı Teyze. Sonra konuşurum Alya'yla."

"Tamam oğlum görüşürüz."

İçimden eve gitmek gelmedi. Sahile gittim. Nefesim kesilene kadar durmadan koştum. Durduğumda nefes alamıyordum. İlacım... Kahretsin ! Hiçbir işe yaramıyordu. Derin nefes almaya başlamıştım. İşin doğrusu nefes almaya çalışıyordum. Akciğerlerim yanıyordu. Neler olduğunu anlayamıyordum. En son gördüğüm şey ambulanstaki hemşirenin yüzüydü. Sonrası karanlık...