Maagang gumising Si Rachel at doon Nakita niya Si Franchel na nagluluto.
*kusina*
Rachel: (lumapit) oh bakit ikaw gumagawa nyan? Hinintay mo na lng sana ako!
Franchel: it's OK lang po tita!sanay po ako sa ganito!
Rachel: (tumawa at naupo sa center table) bakit naman? Napakayaman ng dad mo.
Franchel: I just love to cook po besides dad always request me to cook for him.
Rachel: he really loves lutong bahay! (Napangiti)
Franchel: yah tita!sabi nya nga kung ikaw raw ang nakatuluyan nya lagi daw po syang busog.
Rachel: he said that?
Franchel: Opo! (Humarap Kay Rachel) tita are you going to marry my dad?
Rachel: bakit mo naman na tanong yan?
Franchel: If yes then I am the happiest person.
Rachel: (ngumiti) it is depend to him kung tatanungin nya ako I probably say yes and marry him.
Franchel: (lumapit at niyakap Si Rachel) thanks tita!
With that point napahinto Si Rachel iba ang naramdaman nya ng yakapin sya nito. Ang pakiramdam na Ayaw na nyang bumitaw sa yakap na iyon.
Franly: (kapapasok sa kitchen) nay?
Rachel: (napahiwalay dahil sa gulat) oh anak! You know what Franchel know how to Cook!
Franly: (lumapit at humalik sa ina)oh really. That's great
Rachel: I think magkakasundo kami nitong batang toh! She loves to cook like your twin. (Nakangiting Nakatingin Kay Franchel)
Parang may kumurot sa puso ni Franly ng marinig ang sinabi ng ina. Hindi sya makapaniwala na ganoon na lamang ang tuwa ni Rachel.
*habang kumakain*
Frank: ang sarap naman nito sino nag luto?
Rachel: yang anak mo(tukoy nito Kay Franchel)
Frank: I am very proud na napaka galing mo anak!
Franchel: thanks dad.
Rachel: if ever na buhay Si Mimi sigurado ako nag luluto na din yun.
Frank: (Tumingin Kay Franly na tahimik) ikaw anak anong hilig mo?
Franly: (nagulat) ammm.. Wala po akong hilig sa pagluluto .
Frank: Naku pati ako Siguro nagmana ka sa akin! Painting lang ang talent ko and...
Franly: do you love sports?
Frank: yes I am . ..
Rachel: mana nga sayo itong Si Franly.
Frank: by the way Franly. Your Lola Josefina wants to shopping with you.
Franly: really? I'm excited to be with her again.
Rachel: OK behave honey!
Franly: yes l will.
Franchel: (Tumingin Kay Franchel) anak sweetheart gusto mo bang sumama sa kanila?
Franchel: Hindi na po (smile)
Rachel: may pupuntahan kaba?
Franchel: ah eh. . .tita pupunta po ako sa bakery nila tita Chen!
Frank: bakit lagi kang nandoon?
Franchel: (smile) basta dad.
Matapos ang masayang breakfast, umalis na silang lahat may kanya kanyang mga lakad.
Rachel: (nagulat) Franchel???
Franchel: tita?what are you doing here?
Rachel: ikaw dapat ang tinatanong ko nyan isang Gomez Nasa palengke?
Franchel: tita naman eh! May mga bibilhin lng po ako.
Rachel: Ano nga ba talagang ginagawa mo sa bakery ni Chen?
Franchel: nag aaral po kasi ako mag bake,nandito nga po ako para bumili ng mga ingredients.
Rachel: (ngumiti) pwede ba tayong magsabay?
Tumango na lamang Si Franchel at sabay nilang nilibot ang palengke, kwentuhan ng mga bagay bagay na gusto at Ayaw nila. Magaan ang loob sa isa't Isa.
*sa labas na ng palengke*
Rachel: thank you for this day I enjoyed it!
Franchel: (naiiyak) salamat din po
Rachel: bakit ka naiiyak? May problema ba?may Nasabi ba akong Hindi maganda (lumapit Kay Franchel) anak?
Franchel: (naiyak na ng tuluyan, niyakap Si Rachel)
Hindi alam ni Rachel kung Ano ang nararamdaman nya, para syang nanghihina sa nagaganap ngayon. Bigla na lang may tumutulong luha sa mga mata nya at Hnd maintindihan kung para saan Ito.
Franchel: (kumalas sa yakap)sorry po tita! (Natawa)nadala lng po ako!
Rachel: (nakatitig lang Kay Franchel)
Franchel: (nag ayos ng sarili) Tara na po tita? (Tumalikod)
Rachel: Franchel!
Franchel: (napalingon)po?
Rachel: (hinawakan sa kamay) Hindi ko alam pero pakiramdam ko matagal na kitang kilala. Feeling ko anak kita.
Franchel: tita Siguro po kaya nyo po nasasabi yan dahil 7 years ko na pong kasama Si dad. Sabi nila kahawig ko sya and I can see that also pero may kwento po ang buhay ko at wala man po akong maalala alam ko po totoo lahat yun. 11 years old po ako ng kunin ako ni dad sa ampunan and tinulangan nya ako at ngayon 18 years of age na po ako. And I am very thankful because dad didn't leave me.
Rachel: Siguro nga (ngumiti) namimiss ko lang yung anak ko! Yung tipong 10 years na ang lumipas pero nangungulila padin ako.
Franchel: (smile) kung nandito po yung anak niyo maybe she will say na masaya na siya, you have to move forward tita, you need to build a family again besides dad is here for you,for Franly. . .kumpleto na po kayo.
Rachel: pwede bang maging Isa ka sa pamilyang Muli naming bubuuin?
Franchel: (naluluha) yes it's a pleasure tita,I will!
Rachel: (open her arms) a-nak?!
Franchel: (hug Rachel) thank you tita!
Rachel: Ayaw mo ba akong tawaging mommy?
Franchel: (napangiti) gusto po gustong gusto!(hinigpitan ang yakap) thanks mom!
Tama nga sila may mawawala pero sa tamang panahon may darating. Sa di inaasahang mga araw at sa di inaasahang tao.
Hindi mahalaga kung gaano ka katagal naghintay o kung paano ka nadurog ng masaktan ka. Ang mahalaga kung paano Ito nahilom at kung sino ang tumulong para Muli kang mabuo . . .
**********
Ka drama!😂
May nagbabasa ba nito?😅
-Ms.Smile♥
BINABASA MO ANG
We Found Our Home (CharDawn) *Completed*
RandomTahanan na Paulit-ulit na sinubok ng tadhana. Naging masaya pero binawi rin agad. Nabuo ng panandalian ngunit na wasak sa isang iglap. Handa nga bang sumugal ang bawat Isa? Handa ba silang magpatawad o kakainin sila ng galit? Handa bang bumagsak n...
