We Found Our Home (CharDawn) *Completed*

CHAPTER NINETEEN

FRANK'S POV

   Nagsasama sa iisang bubong , Akala ko OK na kami pero nung nalaman ko Siya at Si Lex?ang sakit lang na ganito ang nangyayari sa aming dalawa.

   Gustong gusto ko na iwanan siya pero may parte sa puso ko na madudurog pag tuluyang mawawala ang pamilya ko. 

   Bakit nga ba ako nagaglit sa kung anong Meron sila ni Lex , wala namang KAMI na matatawag! Baka nga talagang wala na syang pag-ibig para sa akin.

   Paraan ko ang pag-iwas para Hindi ko siya masaktan . .

Rachel: (bumaba)gising kana pala!

Frank: (Naka focus sa pinapanood nya)

Rachel: pumasok na ba yung dalawa?

Frank: linggo ngayon! Sinundo sila ni Alice magsisimba daw sila at magshoshoping.

Rachel: ganoon ba? Kumain kana?

Frank: (Hindi kumibo)

Rachel: (naglakad papunta sa kusina) ipaghahanda na lang kita.

   Habang busy ako sa panonood narinig ko ang isang ingay mula sa kusina. Narinig ko rin Si Rachel na tila may iniindang sakit!

   Pinilit Kong huwag syang pakinggan at tinuon ang pansin ko sa pinapanood ko.

Rachel: (paakyat)

   Narinig ko ang patakbo nyang pag akyat sa taas.

Frank: (tumayo at pumunta sa kusina) oh shit!

   Nakita ko ang basag na Plato at Nasa lababo na ang kasirola na may laman pang kaunting bulalo na tingin ko ay natapon na.

   Umakyat ako at nang akmang kakatok sa pinto nya.

Rachel: (binuksan ang pinto at nagulat sa presensya ni Frank)

Frank: anong nangyari?

Rachel: (ngumiti) nahulog ko lang yung Plato !Tara hintayin na lng natin yung pina deliver ko .

Frank: nasugatan kaba?

Rachel: Hindi oh(pinakita ang dalawang palad) Tara!(tumalikod)

Frank: (hinatak Si Rachel sa braso nito)

Rachel: (napatingin Kay Frank )Aray Frank!

Frank: (nagulat) patingin ako!

Rachel: (hinatak ang braso) OK lng ako!(tumalikod)

   Ang tigas talaga ng ulo nang babaeng toh!

Frank: (hinatak papunta sa kwarto Si Rachel at pinaupo sa kama)saan ang first aid kit mo?

Rachel: (nakayuko)OK lng talaga ako Frank!

Frank: (tumayo at hinanap) NASAAN BA RACHEL? (pasigaw nito)

Rachel: (nagulat)s-a  Ba-nyo!!

Frank: (kinuha ang mga gamot)

   Umupo ako sa tabi niya at nakayuko padin sya.

Frank: (akmang kukunin ang braso ni Rachel)

Rachel: (iniwas ang kamay)huwag na!

Frank: (kinuha ang braso)

   Nang itaas ang ko ang manggas ng T-shirt nya. . .

Frank: (habang ginagamot Si Rachel) Hindi ka kasi marunong mag Ingat!

Rachel: (huminga ng malalim) Frank I'm sorry! (Nakatitig Kay Frank)

Frank: (huminto at tumayo) ayos na yan bababa na ako!(tumalikod)

Rachel: are you still mad at me?

Frank: (naglakad)

Rachel: (hinila ang braso ni Frank) Ano ba? Hanggang ngayon ba naduduwag ka parin ?

Frank: (hinatak ang braso niya)

Rachel: napaka duwag mo kung Ayaw mo na sabihin mo Hindi yung umaasa ako na kaya pa nating ayusin toh!

Frank: (humarap) Ano ba gusto mong sabihin ko?

Rachel: yung totoong nararamdaman mo kasi Frank Hindi na kita maintindihan!

Frank: Oo galit ako! Ano masaya kana?

Rachel: (lumapit) I'm sorry!

Frank: Ano sa tingin mo parang nasugatan lang ako ng kutsilyo? At magagamot ng mga sorry mo?

Rachel: Oo ! Dahil Hindi ko naman sinaksak sayo, nadaplisan kalang, kung tutuusin aksidente lang naman talaga diba?

Frank: at mababaw na mabilis maghilom?Rachel pinaasa mo ako!

Rachel: napaka babaw mo!

Frank: Kahit gaano kababaw Ito , Hindi mo parin maitatanggi na nasaktan mo parin ako!

Rachel: Eto nga oh humihingi na ako ng tawad sayo!(niyakap Si Frank) Magsimula tayo!

Frank: (inalis Si Rachel sa pag yakap sa kanya)no I can't!

Rachel: Ano pa bang gusto mong gawin ko? Eh Ayaw mo naman akong pagpaliwanagin!

Frank: Hindi ko kayang magpanggap habang buhay na OK tayo, na magiging OK pa tayo! Kaya para makalayo ako sayo sabihin mo sa mga bata na may babae ako.

Rachel: no I can't do that to you! Kung gusto mo ako na lang ang lalayo!

Frank: alam Kong Hindi mo kaya na mawala uli sayo ang mga anak mo kaya gawin mo na .

   Umiiyak siya Hindi ko alam kung para saan! Gusto ko syang yakapin pero Ayoko nang umasang Muli na kaya nya pa akong mahalin.

   Bigla na lang nya akong niyakap , Nasa ganoon posisyon kami nang makita namin na nag bukas ang pinto at iniluwa nito sina Franly, Franchel at Si mama.

Rachel: (napahiwalay sa yakap at pinahid ang kanyang mga luha)

Franly: (lumapit) mom bakit po kayo umiiyak?

   Tumingin sa akin Si Rachel.. .

Franchel: Ano what is happening here? Mag hihiwalay na ba kayo (natawa) Hindi pala kau mag asawa (pinahid ang luha)let me repeat my question. Hindi na ba kayo magkakabalikan?

Franly: (lumapit Kay Franchel) tama na aatakihin ka nanaman!

Josefina: so totoo ba ang kwento ng mga apo ko?

Frank: ma. . .

Rachel: (Tumingin Kay Frank at pinahinto Ito) Frank ako na!

Franly: mom?

Rachel: mga anak ! Tita ! May sasabihin po ako (naluluha) huwag po kayong mabibigla pero Si Frank . . .

**********

Ayan na po😢

Abangan 💔💔💔

-Ms.Smile♥