We Found Our Home (CharDawn) *Completed*

CHAPTER FORTY SEVEN

RACHEL'S POV

*Kung panaginip man ang lahat mas gugustuhin ko nang huwag magising. . .*

Lumapit siya at nilapag sa Mesa ang dala niya. .. Naupo siya sa tabi ko. . . Nakatitig lang ako sa kanya . .

Franly: mommy Hindi ka pa po ba gutom?

Rachel: (napatingin Kay franly) gutom pero (tumingin sa katabi niya). . . .

Josefina: (kadarating) Good morning everyone!

Lumapit ang mga bata Kay mama at humalik sa pisngi . .

Josefina: (tumingin Kay Rachel) gising kana pala!

Rachel: (tumango) ma!?

Josefina: (naupo) ano iyon?

Rachel: (tumingin muli sa katabi niya)

Josefina: (hinawakan sa kamay si Rachel) kumain Na tayo! (Ngumiti)

Tahimik kaming kumakain pero Hindi ko parin mapigilan Na lingunin ang katabi ko. . .

*After ng pagkain*

Josefina: mga apo Tara sa sala, may mga pinamili ako para sa inyo.

At iniwan nila kami roon.

Rachel: (naka upo)

?: Tapos kana bang kumain?

Rachel: (nagulat at napatingin) a. . Eh. . Oo.

?: (Ngumiti) sige Na ako Na ang bahala dito. (Tumayo)

Nanatili akong naka upo at pinapanood siya sa pag aayos ng mga Plato.

Rachel: (tumayo) Bakit parang wala lang sa inyo ang lahat? (Naluluha)

?: (Nagulat) bakit ka naiiyak!?

Rachel: niloloko mo ba ako? Frank ano bang klaseng trip to? Kasi alam mo ba yung pakiramdam Na nakikita kita ngayon, tapos. . . (Umiiyak)Hindi ko alam kung totoo ba Na narito ka. .. kasi.

Hindi ko Na natapos ang sasabihin ko. . . Naramdaman ko ang pagdapo ng mga labi ni Frank sa labi ko. .. Natulala ako Hindi alam kung ano ang dapat Kong maging reaksyon. . .

__________

FRANK'S POV

Hindi parin siya kumikilos, naka mulat parin ang kanyang mga mata. . . Hinawakan ko siya sa kanyang magkabilang pisngi. . . Naramdaman ko ang ilang luha Na sumagi sa aking mga palad tanda Na patuloy parin siya sa pag iyak. . .

Frank: (bumitaw sa halik) Love?

Rachel: (nakatitig lang Kay Frank)

Frank: (pinahid ang mga luha) I'm sorry! Don't cry I'm here . . . (Hinalikan sa noo si rachel) I love you.

Rachel: (napayuko)

Frank: Rachel? Love? Mrs. Gomez?

Wala akong narinig ni ano mang sagot patuloy parin sa pagtulo ang mga luha niya.

Frank: (niyakap si Rachel) Tahan Na!

Rachel: (humihikbi)

Frank: (hinigpitan ang yakap) nandito Na ako . . . Hindi Na aalis, Hindi Na kita muling iiwan.

Rachel: (sinusuntok ng mahina si Frank)

Frank: mahal kita Rachel! (Pinaharap si Rachel) Mahal mo parin ba ako?

Rachel: (napangiti sa gitna ng pagtulo ng kanyang mga luha) matapos mo akong iwanan ng isang taon. . . Pinakaba mo ako Frank! (Yumuko)

Frank: (hinawakan sa chin si Rachel) I'm sorry,but I'm here. . . Mabubuo Na yung pamilya Natin.