CHAPTER THIRTY FOUR

540 40 0
                                    


Matapos ang gabing iyon bumalik Muli nang Manila ang bawat Isa , bumalik sa mga bagay na iniwan nila.

Makalipas ang isang linggo na Hindi nagparamdam si Frank. Nanibago nang sobra ang mga bata maging si Rachel.

Teacher: Rachel huwag kana malungkot may bisita ka. . . may pabulaklak at chocolates pa!

Rachel: (napangiti)

Lumabas siya at hinarap ang bisita niya nakatalikod Ito, nawala ang matamis na ngiti ni Rachel nang makita si Henry.

Rachel: (lumapit) oh Henry!

Henry: hi! (Inabot ang flowers at chocolates) for you!

Rachel: (Pilit ngumiti) salamat!

Naupo si Rachel sa isang upuan.

Henry: (naupo sa tabi ni Rachel) I know nagtataka ka kung bakit ako Narito!

Rachel: (napatingin Kay Henry) Ayoko kasi na umasa ka!

Henry: (ngumiti) Rachel matagal ko nang natanggap na si Frank parin ang laman ng puso mo.

Rachel: (napayuko)

Henry: (hinawakan ang kamay ni Rachel) na Kahit ibinalik mo ang singsing Kay Frank Hindi mo parin maikakaila na may bakod na ang puso mo!

Rachel: (niyakap si Henry) I'm really sorry!

Henry: I understand you Rachel, pero ang Hindi ko maintindihan ay yung pag hingi ng tulong sa akin ni Frank.

Rachel: (napabitaw ng yakap at Tumingin Kay Henry) anong ibig mong sabihin?

Henry: bigla na lang sya pumunta sa opisina at halos lumuhod sya . . .

Rachel: Ano???(nagulat)

Henry: Rachel nagmamaka awa sya na ligawan kita pakasalan at bumuo ng pamilya. . .

Rachel: (napakunot ng noo)at bakit naman kaya nya ginawa yun?

Henry: tinanong ko din sya Rachel at ang sabi nya gusto ng mga anak niyo nang buong pamilya at Hindi nya yun magagawa dahil alam nyang Hindi mo na sya kayang mahalin o patawarin.

Rachel: (napatingin sa gate at napansin ang kotse ni Frank na nakaparada)

Henry: napansin mo sya? Kotse niya yun , talagang sinigurado nya na ibibigay ko sayo ang mga flowers at chocolates na binili nya.

Rachel: (Tumingin Kay Henry) Henry huwag mong sasabihin na sinabi mo ang lahat sa akin.

Henry: (ngumiti) Oo naman!

Rachel: (niyakap si Henry) salamat!!

Naroon nga si Frank pinapanood sila , masakit man para sa kanya na tila ipinamimigay na nya ang kanyang asawa yun lang ang tanging paraan na alam niya .

**********

FRANK'S POV

Kanina pa ako Narito at kitang kita ko kung gaano kasaya si Rachel habang kausap nya si Henry.

Frank: (bitter smile) tama lang na si Henry ang pinili ko! Aalagaan nya ang mga anak ko at si Rachel!

Habang pinapanood ko silang magkayakap tila may isang milyong karayom ang tumusok sa puso ko. Ilang luha ang kumawala sa mata ko , dapat masaya ako pero ansakit sobrang sakit na makita ang noon ay pag aari ko ngayon malapit nang maging pag aari ng iba.

*sa bahay ni Rachel*

Frank: (nag doorbell)

Rachel: (binuksan ang pinto) F-ra-nk?

We Found Our Home (CharDawn) *Completed*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon