CHAPTER THIRTY ONE

635 40 0
                                    


NOBODY'S POV

Lumipas ang araw busy ang lahat sa magaganap na kasiyahan .

Nasa batanes na si Frank dahil doon gaganapin ang pinaka hihintay nilang kasiyahan.

Josefina: (pumasok sa kwarto ni Frank) handa kana ba?

Frank: (ngumiti) yah ma! Dumating naba sila Rachel?

Josefina: Naku anak Baka Hindi na sila makaabot sa simbahan .

Frank: (Pilit ngumiti) Hindi ko akalain na ganito na ang kalagayan namin ngayon ma.

Josefina: (ngumiti) sige na magready kana!

   Sa kabilang dako pabiyahe pa lang sina Rachel kasama ang mga anak nila patungong batanes.

   Nang sumapit ang gabi nakarating na sila. Mukhang tapos na ang kasiyahan dahil kaunti na lamang ang mga tao, tanging malalapit na kamag-anak na lamang ni Frank.

Josefina: Nandyan na sila.

Frank: (napatingin kina Rachel)

Josefina: (lumapit) oh bakit ngayon lang kayo? Hindi na kayo nakadalo sa simbahan.

Rachel: (beso) sorry po ma!

Yumie & Cobby: happy birthday Lola!

Josefina: salamat mga apo ko!

Franly: happy birthday po!(beso)

Franchel: (beso) happy birthday Lola!

Josefina: Naku napaka tamlay naman ng mga dalagang Ito!

Frank: ma Baka pagod sila sa Byahe (Tumingin Kay Rachel) akina Yang gamit niyo at nang makapagpahinga na kayo.

Josefina: hay Naku anak buti pa nga at asikasuhin mo yang pamilya mo!

  Naglakad na sila at nang papasok na sa bahay.

Luna: Rachel!

Rachel: hi! Ate Luna!

Luna: oh My goodness nagka anak kana ba talaga ng apat? Hindi halata huh?

Rachel: (napangiti) Naku salamat ate!

Frank: ate Luna, bukas mo na lang sila kulitin, pagod ang mga Ito!

Luna: (natawa)Naku Frank palusot kapa gusto mo lang talaga masolo  yang asawa mo!

Rachel: (napalaki ng mata)

Frank: sige na ate mauna na kami.

Hinatid na ni Frank sa malaking kwarto ang mag-iina niya.

Frank: (nilapag ang mga gamit) sige una na ako Nasa kabilang kwarto lang ako kung may Kailangan kau! (Pumunta sa pinto)

Rachel: (hinatid si Frank)

Frank: ammm. . . Rachel OK lang ba kayo dito?

Rachel: do we have a choice? As if naman na Meron!

Frank: (napayuko) pasensya na kung kinailangan niyo pang pumunta rito para sa birthday ni Mama.

Rachel: (rolled her eyes) sige na enough drama! Magpapahinga pa kami!

   At Hindi na hinayaan pa ni Rachel na makapag salita si Frank dahil sinara nya agad ang pinto. Nakatingin lang ang mga bata sa inasal ng kanilang ina.

Franchel: (napakunot ng noo)Akala ko po ba mag eenjoy tayo dito?

Rachel: (naupo sa tabi ng mga anak nya) I'm sorry pero Hindi ko talaga kaya na maging mabait sa daddy niyo.

We Found Our Home (CharDawn) *Completed*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon