NOBODY'S POV
Naalimpungatan Si Rachel sa malakas na katok sa kanilang pintuan, bumangon sya Muli sa sofa at binuksan ang pinto.
Rachel: Frank?
Frank: hi Rachel! (Pagewang gewang na pumasok sa loob)
Rachel: uminom ka nanaman?
Frank: Konti lang!bakit gising kapa?
Rachel: hinihintay ka! Nandyan na Si Franly!
Frank: (nahiga sa sofa)mabuti naman at Umuwi na ang anak mo!(pumikit)
Rachel: (lumapit) Frank halika na at ihahatid na kita sa kwarto mo!
Frank: (napamulat ng mata) Ano bang wala ako na Meron sya?
Rachel: (nagulat) F-ra-nk!
Frank: ang sakit! Harap harapan,, gumaganti kaba?
Rachel: (Umiling)no!(hinawakan sa pisngi Si Frank) I'm sorry!
Frank: (bumangon at tinalikuran Si Rachel) magpapahinga na ako
Naiwan Si Rachel na luhaan sa ginagawa ni Frank nasasaktan siya.
Lumipas ang araw at ganoon parin ang pakikitungo ni Frank Kay Rachel. At madalas siyang mahuli ng dalawa nilang prinsesa na tulala at malalim ang iniisip.
Franly: (tinabihan ang ina)mom Baka malunod ka Hindi ka namin masasagip ni Franchel.
Franchel: (tumabi rin) mom may problema ba?
Rachel: wala mga anak ayos lang ako!(ngumiti)kamusta ang school?
Franly: yun nga po ang sasabihin namin.
Rachel: (umayos ng upo) at Ano naman iyon?
Franchel: mom gusto po sana namin sumama sa field trip?
Natigilan Si Rachel sa sinabi ni Franchel ,parang isang parte ng nakaraan ang bumalik isang nakaraan na Ayaw na niyang balikan at pinipilit nyang kalimutan.
Rachel: (tulala padin)
Franly: mom OK lang po kung Hindi ka pumayag!
Rachel: (niyakap ang mga anak)I'll talk to your adviser sasabihin ko na Hindi ko na kaya na payagan kayo sa ganyan!
Franchel: dahil po ba sa accident?
Rachel: (tumango)Hindi ko na kaya ,yung iniisip ko palang na may mawawala sa inyo kinakapos na ako ng hininga . . . I hope you understand me mga anak?
Franly: of coarse mom!
Franchel: basta ba tuturuan nyo po kami magbake sa araw ng Field trip!
Rachel: yun lang pala aba game ako Jan.
Sa kabilang dako nakikinig rin si Frank sa usapan nang kanyang mag iina.
Sa kusina nagkasalubong ang dalawa.
Frank: (dumiretso sa refrigerator)
Rachel: (nilingon Si Frank) araw araw ka na lng bang iiwas sa akin? Hindi tayo pwedeng habang buhay na ganito.
Frank: (kumuha ng tubig)
Rachel: Ano? Hindi ka ulit iimik? Hanggang Kelan mo ba ako iiwasan?
Frank: (Nakatingin lang Kay Rachel)
Rachel: Ano ba naman frank? Ano toh nakikipag usap na lng ba ako sa hangin?
Frank: bakit sinabi ko ba na kausapin mo ako,at pansinin?
Rachel: no!
Frank: yun naman pala eh so huwag mo isumbat sa akin na Akala mo pinilit kita na kusapin ako. (Tumalikod)
Muli naiwan nanamang lumuluha Si Rachel dahil kay Frank gusto niyang magalit pero iniisip niya ang kanyang mga anak. Dahil tulad nila gusto nya rin magkaroon ng masaya at kumpletong pamilya.
**********
*sa tahanan ng Taleon*
Alice: Hindi niyo na kami dinadalaw huh?
Franly: sorry tita busy sa school!
Franchel: chaka Hindi namin pwede iwan sina mom and dad!
Alice: bakit?
Franly: Naku nagkatampuhan po ata!
Alice: antatanda na nila kung magtampuhan para paring mga bata!(tumawa)
Franchel: (tumawa din)paano sila magkakatuluyan kung ganyan!
Alice: Naku hayaan niyo sila matatanda na sila para maging immature pa!chaka kung Ayaw na nila ang isa't Isa then Hindi talaga magwo-work.
Franly: what do you mean tita? Hayaan namin ang parents namin na hindi magkatuluyan?
Alice: mas masasaktan lang ang mommy nyo pag dumating na yung araw na yun.
Franchel: (natahimik)
Franly: (napatingin Kay Franchel)can you tell me what's going on?
Franchel: I'm sorry!
Franly: Ano bang sinasabi mo ? Hindi kita maintindihan!
Franchel: ang mahalaga lang ay muling mainlove Si dad. Baka sakaling makaya na yang ipaglaban ang kalayaan nya para Kay mom at sa atin.
Franly: alam niyo kung Ano man yun alam ko kakayanin nila .
Franchel: (niyakap ang kapatid niya)
Alice: mamasyal naman tayo ng malibang kayo.
Franly: sa Sunday tita after mass!
Alice: sure! Let's just enjoy huh?
Ano nga ba talaga ang ibig sabihin ng sinasabi ni Franchel?
*********
Abangan!...
Salamat po sa lahat ng nagbabasa😘
-Ms. Smile♥
BINABASA MO ANG
We Found Our Home (CharDawn) *Completed*
De TodoTahanan na Paulit-ulit na sinubok ng tadhana. Naging masaya pero binawi rin agad. Nabuo ng panandalian ngunit na wasak sa isang iglap. Handa nga bang sumugal ang bawat Isa? Handa ba silang magpatawad o kakainin sila ng galit? Handa bang bumagsak n...
