RACHEL'S POV
Frank: (Hinabol) please Rachel forgive me!
Rachel: (lumingon at sinampal si Frank) Ano?Ano nanaman ang ipapaliwanag mo?
Frank: wala, Hindi na kita guguluhin dahil alam Kong sobra na ang sakit na naidulot ko sayo!
Rachel: alam mo naman pala pero bakit bakit Paulit ulit mo akong ginaganito?
Frank: I'm sorry!
Rachel: (natawa)parang noon lang ako humihingi ng tawad sayo pero nabaliktad ang sitwastyon! Your now begging for my forgiveness!
Frank: ibibigay ko kung Ano man ang gusto mo!
Rachel: are you saying na gusto Kong makipaghiwalay sayo?
Frank: kung yun ang makapagpapasaya sayo!
Rachel: (lumapit) alam mo kung Ano ang ikasasaya ko?
Frank: Ano?
Rachel: yung tuluyan kanang mawala sa mundong Ito nang mabawasan naman ang mga lalaking manloloko.
Frank: (napayuko)
Rachel: kung inaakala mo na pakakawalan kita nagkakamali ka!
Frank: then forgive me! Magsimula tayong Muli!
Rachel: your wrong Frank! Ilang beses na nating Nagawa yan! Magsimula pero Ano matatapos din bigla? You must think of this Hindi na babalik lahat nang nangyari noon.
Frank: (hinawakan sa kamay si Rachel)
Rachel: (pinipigilan ang luha) Akala ko ba matalino ka? You will be married with me forever but I will never accept you again and never again in my life or even in my family!
Frank: (napayuko)
Rachel: so you will live miserable, live without someone besides you! (Umalis)
. . . . That is the last conversation that I remembered, with that day everything changed. Nabuhay kami ng mga anak ko ng walang frank sa buhay namin.
Limang taon nadin ang lumipas nasanay na ako sa ganitong buhay, what I mean is sinanay ko ang sarili ko. .
Franchel: (humalik sa ina)mom I have to go!
Rachel: Ingat huh? Nagbaon kaba ng food?
Franchel: (natawa)mom naman restaurant ang negosyo ng anak niyo for sure Hindi ako magugutuman doon!
Rachel: (natawa)so Ayaw mo na ang luto ko?(nag pout)
Franchel: (ngumiti) Si mom talaga (may nilabas)Eto po oh nagbaon ako!
Rachel: (ngumiti) very good!
Franchel: (humalik Muli)bye mom!
At pinanood ko ang isa Kong dalaga na lumabas ng pinto. Si Franchel ay may sarili nang restaurant habang si Franly. . .
Franly: (kadarating) good morning mom!
Rachel: (humalik sa anak)Naku Mukhang na puyat nanaman ang anak ko!
Franly: yah! Mom andaming pasyente! (Nahiga sa sofa) mom favor naman!
Rachel: (lumapit at naupo katabi ng anak) yes doctora! Need anything? (Hinilot ang ulo ng anak)
Franly: (ngumiti) you really know how to make me feel better!
Rachel: (hinalikan sa noo ang anak) syempre galing ka sa akin Kahit Amoy mo pa lang alam ko na!
Franly: (ngumiti at Unti-unting pinikit ang kanyang mga mata) love you mom!
Rachel: love you more! Good mornight!
BINABASA MO ANG
We Found Our Home (CharDawn) *Completed*
RandomTahanan na Paulit-ulit na sinubok ng tadhana. Naging masaya pero binawi rin agad. Nabuo ng panandalian ngunit na wasak sa isang iglap. Handa nga bang sumugal ang bawat Isa? Handa ba silang magpatawad o kakainin sila ng galit? Handa bang bumagsak n...
