Ang chapter Na Ito ay para sa lahat ng patuloy Na nagbibigay ng panahon para basahin ang story Na Ito. Maraming salamat😘
Walang Hanggang Pasasalamat∞
___________
RACHEL'S POV
Narinig ko ang usapan nang dalawa kong panganay, sobrang hirap ng kalagayan namin ngayon. . .
Rachel: (naka upo sa sofa)
Sabel: (kagigising) dito ka nanaman natulog?
Rachel: (napatingin)
Sabel: (naupo sa tabi ni Rachel) ano nanaman ba ang iniisip mo?
Rachel: manang ano ba ang dapat Kong gawin?
Sabel: (hinawakan sa kamay si Rachel) alam Kong mahirap, lumayo muna kayo dito, at pagbalik niyo saka ka magdesisyon.
Rachel: saan naman po kami pupunta?
Sabel: sa Batanes, magbakasyon muna kayo (ngumiti)
Rachel: tama po kayo, kailangan Kong maging matatag para sa mga anak namin ni Frank. (Ngumiti)
**********
Matapos ang lahat pumayag sila Na magbakasyon, nagleaved muna sina Franly at Franchel at maging ako, si Irish muna ang bahala sa company. Habang ang dalawa naming bunso ako muna ang magiging teacher nila.
Franly: (bumaba sa Van) I miss this place!
Franchel: mom alam po ba ni Lola Na pupunta tayo dito?
Rachel: (umiling) Tara ?
Pumasok kami sa puting gate at natanaw ko si mama ang Nanay ni Frank, tumanda Na din siya ng bahagya ngunit ganoon parin ang itsura. .
Josefina: (napalingon)
Rachel: (ngumiti) ma!
Josefina: ikaw ba yan Rachel?
Rachel: (lumapit) yes ma! Kami Ito.
Josefina: ( niyakap si Rachel) Hindi ako makapaniwala Na makikita pa kitang muli.
Rachel: ma naman. (Bumitaw sa yakap)
Franly: Lola!
Josefina: doktora (nakangiti)
Franly: (niyakap si Josefina)I miss you!
Franchel: ako Lola kilala mo pa?
Josefina: aba oo naman, ang magaling naming chef ..
Franchel: (yumakap) I really miss you Lola!
Josefina: ganoon din ako. Teka na saan yung dalawang bulinggit?
Yumie: we are here po!
Josefina: aba malalaki Na nga talaga kayo.
Humalik ang dalawa sa Lola nila at matapos ang eksenang iyon pumasok Na kami sa loob ng bahay.
Josefina: maghahanda lang ako ng makakain(umalis)
Rachel: mga anak ayusin niyo Na yung mga gamit niyo.
At sumunod naman sila, naupo ako sa sofa at nilibot ang aking mga mata, wala paring pinagbago . . Puno parin ng mga letrato ni Frank ang bahay maging ang ilan sa letrato namin kasama ang mga bata.
Josefina: (may dalang tray) oh Na saan yung mga bata?
Rachel: pumunta Na po sa kwarto nila.
Josefina: (inabot ang glass of juice)
Rachel: salamat ma!
Josefina: (naupo) so ano, kamusta Na?
Rachel: ok naman po ma.
BINABASA MO ANG
We Found Our Home (CharDawn) *Completed*
RandomTahanan na Paulit-ulit na sinubok ng tadhana. Naging masaya pero binawi rin agad. Nabuo ng panandalian ngunit na wasak sa isang iglap. Handa nga bang sumugal ang bawat Isa? Handa ba silang magpatawad o kakainin sila ng galit? Handa bang bumagsak n...
