We Found Our Home (CharDawn) *Completed*

CHAPTER TEN

   Nanatili sina Frank at Rachel sa sala.

*sa sala*

Frank: dalaga na si Franchel, 11 years old sya nang ampunin ko galing sa isang ampunan. Walang tamang edad,walang ala-ala at laging nakatulala. At ngayon kaya na niyang makipag sabayan sa iba.

Rachel: Napalaki mo siya ng tama,I didn't know na may talent ka palang ganyan (tumawa)

Frank: (natawa) grabe ka! Syempre expert ako Jan!(with taas baba kilay)

Rachel: (sumeryoso) sino nagpangalan sa kanya? Parang familiar yung name!

Frank: (siniko Si Rachel) pakunwari kapa na Hnd mo alam!

Rachel: sino nga?

Frank: syempre ako, ginawa ko yung plano natin noon!

Rachel: (umayos ng upo)planong ano?

Frank: Hindi mo maalala?

Rachel: (napaiwas ng tingin)Hindi na eh(pagsisinungaling nito)tatanungin ba kita kung naaalala ko pa(rolled her eyes)

Frank: yung plano about sa name ng mga anak natin, Franchel short for Frank and Rachel.

Rachel: (ngumiti) na dapat galing parin sa names natin!

Frank: Akala ko ba Hnd mo na naaalala?

Rachel: (humarap Kay Frank) I remember everything from biggest to smallest memory. Sa name pa nga lng ng kambal halata na(ngumiti)

Frank: (ngumiti nadin) miCHEL and FRANly?

Rachel: galing ko mag isip no?

Frank: so Ano ang ipapangalan natin if lalaki ang susunod? (Ngumisi)

Rachel: (nagulat sa sinabi ni frank)what?ang kapal naman! (Inambahan Si Frank)

Frank: (napalayo) OK!OK !sorry! Sinusubukan lang Baka maka lusot eh

Rachel: che!tigilan mo ako!

Frank: (hinawakan sa kamay Si Rachel)pero seryoso,Rachel I'm very sorry, sana mas pinili kita. . . nadala kami sa naudlot na pag mamahalan namin noon ni Chen at Akala namin may pag-ibig pa pero Kahit nung Hnd ko pa alam na buntis sya .  . .

Rachel: Frank OK na(Pilit ngumiti)

Frank: (ngumiti) naramdaman ko na noon na may kulang at alam Kong ikaw ang bubuo ng bagay na yun! (Pagpapatuloy nya)

Rachel: (bitter smile) aaminin ko sobra akong nasaktan na Kahit nung Nakita ko kayo sa LRT parang nadurog ako pero nung Akala ko na anak niyo Si Franchel, naging masaya nadin ako kasi naging seryoso ka at nagmahal na talaga.

Frank: patawad kung dahil sa akin nahirapan ka,(natawa)kung nagpakatino lang ako noon EDI sana Hindi nawala ang pagmamahal mo sa akin! (Napayuko)

Rachel: (ngumiti) sino bang nagsabi na nawala ang pagmamahal ko sayo? Frank help me to remind myself kung gaano at paano ko inibig ang isang Gomez!

   Sa pagkakataong iyon nagtama ang mga mata nila at Hinagkan ang isa't Isa.

Frank: (Hinawakan ang magkabilang pisngi ni Rachel) Hindi mo alam kung gaano ako kasaya na kasama kita, patutunayan ko na ako ang nararapat sa pag-ibig mo.

Rachel: (ngumiti)Matulog na tayo?

Frank: tabi ba tayo?(taas baba ang kilay)

Rachel: (lumayo Kay Frank) tigilan mo ako ! May kasalanan ka pa no!(pinanliitan ng mata Si Frank)

Frank: Ano yun?love naman!(niyakap sa likod Si Rachel)

Rachel: remember last time?binastos mo Si Lex! Say sorry to him!

Frank: (napahiwalay) pag-aawayan ba natin yung mokong na yun?(tinalikuran Si Rachel)

Rachel: it's up to you! Sige na good night!  Dito ka Matulog sa kwarto dito sa baba (tumalikod at akmang aakyat na)

Frank: Rachel (tawad niya) love!

Rachel: (lumingon Kay Frank) Ano yun Gomz?

Frank: I'll try to talk to him (smile)

Rachel: (lumapit and she gave a good night kiss) thanks! Asahan ko yan!

Frank: yes boss!

Rachel: (tumalikod na)

Frank: ammm. Rachel!

Rachel: (lumingon Muli)Ano po uli iyon?

Frank: (yumuko)I just want to inform you that Liligawan na kita!

Rachel: (napangiti)eh bakit ka nakayuko? (Natatawa)nahihiya kaba?

Frank: (napatingin Kay Rachel) Baka kasi Hnd ka pumayag!

Rachel: ikaw lang naman ang hinihintay ko at ngayong nandito kana I'll make sure na this time pakakasalan mo na ako (ngumiti)

Frank: Naku kinikilig ako ah! So papakasal na tayo?

Rachel: (tumalikod)Naku Matulog kana, magsisibak at mag iigib ka pa bukas!

Frank: (ngumiti) sige Kahit alam Kong may faucet na at may dikuryente ka nang lutuan gagawin ko parin. . . good night my Queen!

   Hindi na muling lumingon Si Rachel agad na pumasok sa kwarto at napasandal sa pinto ng may ngiti sa kanyang mga labi.

   Habang Si Frank pumasok na sa isang kwarto at nahiga,napapangiti na lamang sa mga nangyayari sa buhay niya. Sa di sinasadya Naglaho ang mga ngiti na iyon ng may isang bagay siyang naalala.

**********

Ano kaya yung naalala ni papa Gomez?
Abangan😅😅😅

-Ms.Smile♥