CHAPTER TWENTY EIGHT

626 41 1
                                    


NOBODY'S POV

Rachel: ILov ... . (natigilan)

Naputol ang sasabihin ng maramdaman na may humawak sa kanyang balikat.

Rachel: (Napa angat ng tingin). . .

Lex: (Naka hawak sa balikat ni Rachel) your 7 minutes is over!

Rachel: (Tumingin sa cellphone) Frank hello Frank! (Umiiyak) Frank!

Lex: (Kinuha ang cellphone)

Rachel: (tumayo) please! Lex gusto ko pa syang maka usap!

Lex: magsisimula na Rachel! Tama na!

Vangie: (lumapit Kay Rachel at inaayusan nya Ito) yan sir Lex OK na po!

Lex: (ngumiti) better! (Nilahad ang kamay)samahan na kitang maglakad?

Rachel: (napatango na lang)

Nagsimula ang paglalakad ni Rachel at Lex sa aisle. Patuloy padin siya sa pag-iyak.

Lex: tahan na Rachel!

Rachel: Hindi mo mapapatigil ang luha ng sugatan!(humikbi)

Lex: paano ba kita mapapatahan?

Rachel: (huminto at Tumingin Kay Lex) ihinto mo ang kasal at ibalik mo ako sa totoo Kong mahal!

Lex: ihihinto?ngayong isang hakbang mo na lang makakarating kana sa altar?

Bahagyang Tumingin si Rachel sa altar at naroon ang pari.

Lex: paano ko pa ngayon Ito ihihinto?

Rachel: (may mga luha muling bumagsak)

Lex: (pinahid ang mga luha ni Rachel) Hindi ko kayang ihinto ang kasal na Ito (ngumiti) pero. . .

Rachel: (napatingin Kay Lex)

Lex: (hinalikan sa kamay si Rachel) pero kaya kitang ibalik sa kanya. . .

With that point dahan dahang lumabas ang isang lalaki mula sa likod ni Lex.

Rachel: (nagulat) To-too ba it-o?

Lex: (hinawakan ang kamay ni Rachel at humakbang sila palapit sa altar) Hindi ko kayang sumira ng isang happy ending! (Ngumiti)

Rachel: (naluluha na niyakap si Lex) I'm sorry and thank you! (Humihikbi)

Lex: (napaluha nadin) ang galing Kong actor noh?(tumawa)

Rachel: (natawa) you made me cry for more than 12 hours!

Lex: (bumitaw sa yakap) sige na naghihintay na yung groom mo! (Naupo na)

Rachel: (binaling ang tingin sa lalaki)

Franly: (naglalakad sa aisle) mom!

Rachel: (Tumingin)

Nakita niya ang lahat ng importanteng tao sa buhay niya isa-isa silang pumapasok sa simbahan. Napuno ang loob ng simbahan ng mga mahal nila sa buhay na gustong masaksihan ang magaganap na kasalan.

Rachel: (umiiyak) I can't believed this!

Frank: (hinawakan ang kamay ni Rachel) love?

Rachel: (Tumingin Kay Frank) you planned all of this?

Frank: (ngumiti) we planned all of this just to make you happy tapos umiiyak ka!

Rachel: (natawa na patuloy padin ang mga luha niya) tears of happiness😂

Frank: (pinahid ang mga luha ni Rachel)

Shine: ehem. . ehem !

Rachel: Oo na shine sisimulan na namin!

We Found Our Home (CharDawn) *Completed*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon