NOBODY'S POV
Franly: dito nagsimula ang lahat.
Franchel: paano mo naman nasabi?
Franly: nung nawala si Michel , akala namin ni mom wala ng pag-asa Na maging masaya. . . Pero dumating si dad at Franchel and everything changed.
Franchel: (umakbay Kay Franly) nagawa nating ibalik sina dad and mom.
Nasa ilalim sila ng puno habang Nakatanaw sa malawak Na dagat, . . Sinasariwa ang ilang taong nagdaan.
Yumie: mga ateeee! (Patakbong Lumapit)
Cobby: mie sandali lanngg! (Humahabol)
Franly & Franchel: (napalingon)
Yumie: (naupo sa tabi ng mga ate nila)
Franly: bilis Cobby! (Tumatawa)
Cobby: (nang makalapit) ate nakakapagod!
Franchel: (pina upo si Cobby) bakit kasi kayo tumatakbo?
Yumie: sabi niya po kasi ate unahan daw po kami!
Franly: naku napaka kukulit niyo talaga, Na saan nga pala sina mom and dad?
Cobby: maglalakad lakad muna daw po.
Franchel: (naka ngiti) parang dati lang Hindi natin sila mapaglapit pero ngayon Hindi Na mapaghiwalay
Franly: ganoon talaga twin pag inlababo.
Yumie: ano po yung inlababo?
Franchel: (ginulo ng bahagya ang buhok ni Yumie) naku wala yun. Tara Na hanapin Na natin yung parents nating pa-teenagers
At sabay sabay silang tumawa at nagsimula nang maglakad. Tinahak nila ang malawak Na daan nang matanaw nila ang magulang nila.
Cobby: mommy daddy!
Frank & Rachel: (ngumiti)
Frank: (nang makalapit Na) ano uwi Na tayo?
At sabay Na napatango ang apat. . . Nang nasa sasakyan Na sila. . . Kwento lang ng kwento si Yumie. .
Yumie: mommy may tanong po ako!
Rachel: (kumakain ng banana chips) ano yun anak?
Yumie: sabi po nila ate inlababo po kayo! Ano ba yun mom?
Rachel: (napalingon sa mga bata)
Franly: Yumie!
Frank: (natawa)
Rachel: anak wala yun,, (tumingin sa panganay nila) at kayong dalawa huwag kung anu ano tinuturo niyo sa mga kapatid niyo.
Franchel: eh mom, narinig lang po nila yun!
Rachel: kahit Na! (Humarap uli sa daan)
Franly: eh diba po inlababo talaga kayo!?
Rachel: lili!
Frank: tama Na yan mga anak. . . Kinikilig Na naman ang mommy niyo!
Rachel: aba't isa kapa huh! Wait nga lang pinagtutulungan niyo na ako huh!
Cobby: mommy ako po kakampi niyo!
Rachel: naku totoo ba?
Cobby: (tumango) yes po mom! (At nag taas pa ng kaliwang kamay) promise
Rachel: (natawa) oo Na naniniwala Na ako, kahit kaliwa ang tinataas mong kamay
Frank: naku parang nung isang araw lang ang sabi mo tayo ang magkakampi.
BINABASA MO ANG
We Found Our Home (CharDawn) *Completed*
RandomTahanan na Paulit-ulit na sinubok ng tadhana. Naging masaya pero binawi rin agad. Nabuo ng panandalian ngunit na wasak sa isang iglap. Handa nga bang sumugal ang bawat Isa? Handa ba silang magpatawad o kakainin sila ng galit? Handa bang bumagsak n...
