Mahiveda {texting}

f i v e| 5

lodosalamir: kim olduğunu merak ediyorum

İletildi||

lodosalamir: görüldüde yemediğime göre anlatmayacaksın anlaşılan

lodosalamir: pekala

lodosalamir: iyi geceler

görüldü || 08.35

sunset: günaydın

sunset: Nida ile iyi anlaştınız galiba?

İletildi||

Dün gece Nida, Lodos ile kalarak geceye devam ederken Aselya ile ben saat 2'ye kadar sahilde kalmış ve daha sonra eve gelmiştik. Ben eve geldiğim gibi uyumuş, sabahta erken kalkıp okula gelmiştim.

Nida kantinin kapısından içeri girerken gözlerinden akan uykuyu kaç metre öteden fark etmiş ve Aselya'ya bakış atmıştım.

"Uykusuz kalınmış galiba dün gece." dedi Aselya ima ile.

Nida uykulu haliyle sandalyesini çekti ve masaya yanımıza oturdu. "Saat 5'e kadar oturup sohbet edip bira içtik. Ne ara eve geldim onu bile hatırlamıyorum."

Gözlerimi devirerek masaya kollarımı yaslayarak konuştum. "Ne konuştunuz?"

"Ailesinden falan bahsetti. Annesi ile babası ayrıymış, bu yüzden burada babaannesi ile kalıyormuş ve yakın olduğu tek kişide basket takımından kaptanmış."

Aselya tek kaşını kaldırarak sordu. "Kaptan?"

"Kayra'yı tanımıyorum de düşüp bayılayım." diyerek elinin tersini anlına yapıştırdı.

Konuşmayı devralırken Aselya'ya döndüm. "Varya hani siyah saçları at kuyruğu olan çocuk, iri kaslı. Hatta Nida'yı aldatmıştı."

Nida gözlerini kısarak bize bakarken Aselya ile gülmemek için kendimizi tutuyorduk.

"O çocuk kiminle dans ettiğinin farkında değil."

İşaret parmağını Aselya ile bana doğrulturken kaşlarını kaldırarak konuşmuştu. "Ayrıca oturup sizinle Kayra'yı konuşmayacağım. Uykum var."

'Tabii tabii' diyerek Nida'yı geçiştirirken gelen mesaj bildirimi ile telefonu açmış ve gelen mesaja bakmıştım.

Lodosalamir: güzeldi

Lodosalamir: Nida'yı tanıyor musun?

sunset: yaşadığımız yer küçük olunca çoğu kişiyi tanıyorsun bir süreden sonra

Lodosalamir: şimdi derse gireceğim görüşürüz

sunset: baBay :p

görüldü||

***

sunset: iyi basket atışı!!!

İletildi|| 13.24

Burnumun üzerinden buzu çekerken acıyla dişlerimi birbirine bastırmıştım.

Öğlen Aselya ile bahçeye çıkmıştık ki Nida yüzünden basketçilerin oynadığı sahanın yanına gitmiştik ve tabii ki de o top beni bulmuştu. Topun burnuma çarpmasıyla burnumdan kan boşalmış ve doğruca okulun aciline gelmiştik. Hemşire kadın bir şey olmadığını söyleyerek buz koydurmuştu.

Oturduğum sedyeden içeri giren Nida ve Aselya'yı gördüğümde gülümsemeye çalıştım ama burnumun acımasıyla ağzımdan acı dolu bir ses çıkmıştı.

"Nasılsın Karam?" dedi Aselya hemen yanıma sedyeye otururken.

Gerçekten harikayım(!)

Nida elimdeki buz tornasını alıp kenara bırakırken sımsıkı elimi tutmuştu. "Lodos adına özür dilerim. Geleceğini zannetmiyorum ama lütfen benim özürümü kabul et. Şu an onun maçı var. "

Yorgun bir gülümseme sergilerken "Ben iyiyim, sorun yok. Ölmedim, yaşıyorum arkadaşlar. Abartmaya gerek yok." diyebildim ama Nida'nın arkasında kapıdan içeri giren Lodos'u görmemle gözlerim kocaman açılmıştı. Üzerinde mavi beyaz basket üniformaları vardı, terli olduğu için üzerine yapışmış forması kaslarını belli ediyordu ve terden saçları anlına yapışmıştı. Bu haliyle bile olduğundan daha çekici görünüyordu.

Nida benden uzaklaşarak bakışlarını Lodos'a çevirmişti. "Maçtasın sanıyordum."

"Sen Karam'ın burnu kanıyor deyince gelip görmek istedim." dedi soğuk sesiyle.

Yüzünde tek bir mimik bile oynamıyordu.

Niye bu kadar soğuktu?

Biz gülümseyerek karşılık verirken o konuşmasına devam etmişti. "Ben gerçekten çok özür dilerim. Eğer yardım edeceğim bir durum olursa lütfen söyle."

Gözlerimi ondan alarak Nida'ya çevirirdim. "Sorun yok, zaten Nida ve Aselya var. Onlar bana yardım ederler."

"Pekala." dedi ve elini bana uzatarak devam etti. "Memnun oldum tanıştığıma Karam. Böyle tanışmak istemezdim seninle."

Elini sıkarak gülümsedim. "Bende öyle, memnun oldum Lodos."

♡

Daha çok baştayız, bu hikayeyi bayağı uzun yazacağım. Aklımda bir sürü şey var :)))

Nida hakkında ne düşünüyorsunuz?

Karam'ı nasıl buldunuz?