Precognition (Published by PaperInk Publishing House)

Chapter 1 : The Lesson

CHAPTER 1

NIANA'S POV

"ARE YOU alright, Miss Alcantara?"

Napaangat ang tingin ko sa nagsalita.

It's Professor Jim, our professor in Technological Science Discoveries I.

Agad naman akong tumango. "M-medyo nahihilo lang po ako," saad ko bago umayos ng upo. Even if I don't look in my surroundings, I'm aware na nakaagaw atensyon ako sa mga classmate ko kahit pa tahimik sila. It made me feel uncomfortable because of that.

"Do you want to be taken to the clinic?" Bakas sa tono niya ang concern. After all, he's renowned to be the kindest professor in Cessation High. Sa lahat ng teachers namin dito, siya lang ang pinaka-comfortable na kasama sa room. Not to mention na may itsura pa.

"No need, Sir. I-I can manage po." I guess.

"You sure?" Paninigurado pa nito. Tango na lamang ang tinugon ko sa kaniya. "Okay. Pero kapag gusto mo na talaga pumunta sa clinic, sabihin mo lang agad."

Nginitian ko na lamang si Sir Jim.

Kahit kailan talaga, ang bait niya. No doubts kung bakit ang daming propesora at maging mga estudyante sa university na ito ang may gusto sa kaniya. He's in his mid-20's. I think twenty-seven.

Wala sa sarili akong napatingin sa kaniya upang masigurado kung ilang taon na siya.

Based on his features, siguro he's twenty four or twenty five.

Fudge. It was a wrong move to look at him.

I didn't touch him pero nakita ko na agad ang future niya through his eyes. Hindi ko sinasadya iyon, napatingin ako directly into his eyes. Nagtagpo ang mga mata namin at sa munting segundo, nakakita ako ng . . . misunderstanding.

I think one year from now ang nakita ko. He's with a woman. They are arguing about something that I don't know. What I saw was clearly a misunderstanding. It's rather intriguing. Wala namang girlfriend si sir Jim. 'Yong babaeng 'yon kaya ay mama niya or one of his friends? I'm quite sure she's with a woman in that vision.

It's actually blurry. Tila cellphone na parang nagha-hang or nagla-lag. There are so many glitches around and the voices I heard—parang galing sa ilalim ng tubig. His future is a mess. Hindi ko dapat iniisip itong mga ganitong bagay, pero nakita ko na. Now I'm overthinking about it.

Blurred and glitches in the vision means fifty-fifty possibility, at least para sa akin. Ang chances na mangyayari ang nakita ko ay nasa gitna ng likely to be at unlikely to be.

Sa buong buhay ko na gamit-gamit ang abilidad na ito, alam ko na ang mga senyales ng mga glitches, strings with varieties of colors, symbols, and so on. Marami pang iba. Pero minsan, may mga nakikita pa rin akong futures na hindi ko maintindihan. And that's damn fudge na hinahayaan ko na lang dahil hindi ko naman kailangan problemahin 'yon. Unless it's worthy of my interest.

Seeing Sir Jim's future raises another interest to me. Lahat ng taong nakikitaan ko ng future recently, gaya ni Sir Jim, ay blurry at may glitch ang future. Hindi ko maintindihan kung bakit. I know it means uncertainty or inaccurate vision na maaaring magbago depende sa mga desisyon at choices nila, but the fact that all of them have glitching futures is uncanny.

I lightly shook my head.

Baka mamaya nga nagkataon lang talaga na puro blurry at may glitch ang mga future ng mga nakikitaan ko ng hinaharap these days. Hindi ko na dapat problemahin pa 'yon.