İnsan kendisini sevdiği ve güvendiği vakit her daim huzur ve beklenti içerisindedir. Bekleyiş hayat içerisinde hep varolmuştur ve hep varolucaktır . Herkes sevdiği insanı bekler , tanışamadığı acılar , yaşamadığı ve yaşamak istediği duygular vardır bu beklentinin içinde. En çok istenilen şeydir sevdiğinin yanında olmak. Uzak olunursa acılar bırakmaz peşinizi. Alinin bu sefer hayatında her şey gayet güzel gidiyordu. Sevdiği insan yanında , yıllardır görmediği babasıyla aynı evde , aynı çatı altında yaşıyordu. Bu kadardı alinin istediği sevdiklerinin yanında olmasıydı istediği tek şey. Sedaya söylemişti o akşam buluştukları pastanenin arkasındaki parkta. İki güzel haber ikisini de çok sevindirdi. Seda alinin evde yalnız kalmasından tedirgin oluyordu zaman zaman ama şimdi babasıyla olduğunu duyunca çok sevindi. Hayat bu kadardı işte. Siz ne kadar zengin olursanız olun , her yerde istediğiniz kadar itibarlı olmak yerine ,sadece sevdiklerinizin yanında huzur bulmak fazlasıyla iyi bir yaşam sürmekti. Bir akşam seda evde yaptığı kek ve börekten aliye de bir tabağa koyup götürdü. Alinin evine geldiğinde kapıyı çaldı ve kapıyı zafer amca açtı. Ali evde yoktu o an. Seda da : Merhaba amca . Ben seda alinin arkadaşıyım. Bir şeyler yaptım aliye getirdim. Buyrun dei. Babası da : Teşekkür ederim kızım. Eğer vaktin varsa seni tanımak isterim . Bir çay içmeye ne dersin ? dedi gülümseyerek. Seda da kabul etti ve alinin babası hemen iki bardak çay koyup sedaya getirdi. Seda utandı alinin babasının ayağına çay getirmesine. Utana sıkıla oturuyordu alinin babasının karşısında. Zafer amca konuya girdi . ''Seda kızım tanıştığıma memnun aldım . Ali senin hakkında pek bir şey demedi daha. Ben de sormadım ona . Aranızda bir şeyler mi var ? Utanma kızım söyle çekinme. Zamanında biz de yaşadık bilirsin'' dedi gülümseyerek. Seda üstünden o çekingenliği bu sıcak konuşmayla attı bir kenarı ve konuşmaya başladı. '' Zafer amca benim başıma çok büyük kötü şeyler geldi. Aliyi ben doğru düzgün tanımazken meğerse ali beni deliler gibi seviyormuş ama söyleyimemiş uzun zaman. Annem rahatsızlandı bir gün. Ali koşup geldi yanıma , destek oldu bana. Sonra bende uzun zamandan beri ilerleyen bir hastalık yüzünden uzaklaşmıştım buralardan. Aliyle konuşmayı kestik bir zaman boyunca . Ama o yine geldi buldu beni. Umut et seda. Umudu eksik etme sol yanından . Bizi ayakta tutan umutlarımız dedi hep. Bana hep destek oldu anlıyacağınız. Tedavi zamanlarında hep eve geldi yanıma. Bir ara sevdiğim gülleri almış getirmiş ve içinde bir notla. Kısacası zafer amca alinin çok güzel bir kalbi , kendinden güzel sevgisi var bana karşı. Bende onu seviyorum ama daha yüzüne söylemedim sevdiğimi. Yakın zamanda bir süpriz ile söylicem . Aramızda kalsın olur mu zafer amca ? dedi. Alinin onda bıraktığı iz sesinden ve aliyi anlatışından belliydi ve o gözlerindeki parlama. Alinin isminden bahsederek yüzü gülüyordu gözleri kamaşıyordu bir anda. Zafer amca da : İkinizi yan yana görmek nasip olsun. Aynı çatı altında yaşarsınız belki bir gün. İkiniz birbirinizden uzak kalmayın evladım. Bak biz annesiyle uzak kaldık kaç yıldır. Buram buram özlem kokuyor her yer ama gitti. Hayat kısayan ve elinizde imkan varken bırakmayın birbirinizi. İkinizde güzel şeylere layıksınız dedi alinin babası. Seda bu güzel sohbetten sonra bardakları mutfağa götürdü ve yıkadı güzelce. Sonra izin istedi eve gitmek için. Alinin babasını da çok sevdi. Şimdi yavaş yavaş beklentiler başlıyacaktı ali ve sedada. Ya dümenin başına geçiceklerdi ya da savrulma ihtimalleri vardı bilinmeyen diyarlara..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
