Yaşanması gereken şeyler varmış meğerse. Cevap bekleyen binlerce soru , hayatın içinde bizi bekleyen sevinçler ve hüzünler varmış. Kaybetmemiz gereken insanlar varmış. Yeni hayat varmış gelecekte. Yüreğimizde karşılıyacağımız insanlar varmış. Hayat adını vermişler buna. Filmin adı buymuş. Geriye sadece yaşamak ve verilen rolü layıkıyla oynamak lazımmış. Seda da ali gibi annesini kaybetmenin acısını yaşadı aylarca. Evde sesinin aradı , nur yüzünü. Her şeyden öte kızım diye seslenişini hatırladı ama o sesten , o kokudan , o yüzü görmekten sonsuza dek uzak kalıcaktı. Evin düzeni bozuldu sedalarda. Babasının yüzü çökmüştü hüzünden ve özlemden. Mahalleden koptular bir süre. Sedanın babası kahveye inmedii hiç. Evde hücreye kapatmış gibi kapattı kendini. Seda da hala alışamadı annesini kaybetmeye. Ali de hep yanındaydı her zaman. Ali artık işi falan da bıraktı , çalışmamaya karar verdi. Sedanın yanında olmak istiyordu. Kendisi bir akşam evde derin derin düşüncelere daldı. Annesinin yokluğuna alışmıştı o da. Kaybetmeyi biliyordu ali. Hep bunun farkında olarak yaşadı. Ama bu acılarla tanışmayan biri nasıl olur da alışırdı ? Belki alışırdı ama zaman alırdı bu süreç . Candan canı , ömürden ömrü götürürdü. Yıkılmalar , dirilmeler olurdu bu süre zarfı içinde. Ama ayakta dimdik her acıya göğüs vermek lazımdı. Sedanın babası bir akşam evde sezen aksu şarkısı eşliğinde sigarasını yakmış , dertli dertli içiyordu. Aslında tükenen kendisiydi de farkında değildi. Sedayla aylar sonra bir şey konuşmak istediğini söyledi . Seda kabul etti . '' Kızım anneni kaybettikten sonra bu ev bana da sana zindan gibi oldu. Her yerde anneni arıyorum . Sesini duymak istiyorum , yüzünü görmek istiyorum ama bunların hiçbiri artık yok olmuyacakta. Ben bir karar aldım. Köyüme ait olduğum yerde kendi köşeme çekilip kafa dinlemek istiyorum. Bu evde yaşarsam daha da dayanamam. Yüreğim bu acıyı taşıyamıyor , kalbim de paramparça. Sende burda kalıp kendi hayatına şekil vericeksin. Ben bir zaman sonra dönücem. Sana aylık para da gönderirim. Ama lütfen anla beni. Anıların içinde yok olucaz bu evde. Sende aliyle yaşa burda bir kaç zaman. Sonra geldiğimde taşırız evi burdan. Yeni hayata başlarız. Ne dersin kızım ? dedi. Seda da babasına ters bir şey söylemedi ve onun bu kararına sevindi. '' Peki baba . Seni de anlıyorum. Annemle kaç yıldır berabersiniz. Bu durumda kim olsa biraz uzaklaşmak ister burdan. Tamam git ama gel . Beni unutma. Ali bana burda bakar bana sahip çıkar dedi seda. Babası sabah olunca eşyalarını topladı , kızıyla vedalaştı ve aliyi gördü tam taksiye binerken. Hemen iki dakika daha beklemesini istedi şoförden. Ali'ye : Ali oğlum kızım sana emanet. Onu koru kolla. Sahip çık ona. Kimsesi kalmadı. Ben kısa süre sonra dönücem dedi ve aliyle vedalaştı . Seda da babasının gidişinin ardından aliyi eve çağırıp , güzelce kahvaltı yaptılar uzun süre sonra. Aklında şüphe yada merak yoktu seda da. Babası da haklıydı söylediklerinde. Herkesin hayatta yeni bir yaşamı hak edebileceğini düşündü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Büyüyen Yalnızlık
RomanceHikayemiz yine her zaman ki gibi değişmeyen ve kadınları anlamaya çalıştığımız bir dünyaya hitaben.