Kael
Surreal.
Tangina sobrang surreal sa pakiramdam. Alam mo ba yung feeling na alam mong mali yung ginagawa mo pero parang tama kase ang sarap sa pakiramdam? Tangina ito yun! Ayun yung nararamdaman ko. Halo halong emosyon. Surreal, puta.
Alam ko maaaring pinagtitinginan na kami ng mga tao pero as far as I remember, tatlo lang kaming customer dito ngayon sa coffee shop. For sure nakikita nyang naghahalikan kami ngayon pero ano bang pakielam ko sakanya. Ang sarap eh. Sarap.
Sya ang unang bumitaw sa halikan namin. Halikan pa ba yun? Parang laplapan na ata ginawa namin. Its not right, but its okay.
"So... what now?" tanong ko rito. Is he blushing? Of course he is. We just kissed. We just fcking kissed in a coffee shop. I just kissed a stranger. Wow.
"Maganda tong moment natin na to. Strangers. No strings attached." sabi nito sabay inom ng kapeng inorder nya.
"W-what do you mean?"
"Ito. Tayo. Maganda to. Strangers lang tayo sa isa't isa. You're just a stranger to me. Ganun din ako sayo." Wait, what? I'm just a stranger to him?
"You know my name. You know my story. We shared a fcking kiss then I'm just a stranger to you? Oh come on, precious creature. Really? I'm just a stranger to you?" Hindi ko alam pero parang naiinis ako. Hindi ako makapaniwala na stranger parin ang turing nya sakin. Nilaplap ko na sya lahat lahat tangina.
"Kilala na nga kita, I know your name, but you don't know mine so practically, I'm still a stranger to you."
"Yes you are a stranger to me. So para hindi ka na stranger sakin, tell me your name." Ang sabi ko rito. Pangalan nya na lang ang kulang. His name and then everything will be right. Pangalan nya na lang.
"Ayoko." mariin nyang sabi.
"Why?"
"Kase mas maganda to. Strangers. Nagkita, nag-usap, nag inom, sumayaw, nag kape, nag laplapan. Hi, Hello, Goodbye. Sobrang perfect ng plot na yun, huwag natin sirain."
"Alam mo hindi kita maintindihan." Ang frustrated kong sabi rito.
"You don't have to. Look, what are the odds na makakakilala ka ng gwapo sa isang gabi kung kaylan balak mo ng tapusin ang buhay mo." What the fuck?
"Ano?"
"Itong gabing to. Dapat magpapakamatay na ako." Okay. Huminga muna ako ng malalim because I need to absorb what he's trying to say.
"Are you fcking kidding me? Magpapakamatay ka dapat ngayong gabi?"
"Yes. After kong mag patattoo, ang plano ko tatalon na ako sa Jones Bridge. Eh kaso dumating ka, nilapitan mo ko, So ayun hindi natuloy." At muli syang uminom sa kape nya. Sinabi nya lang yun sakin na parang wala lang. Very casual. Na parang wala lang sakanya yung pagpapakamatay.
"Can you hear yourself right now? Are you fcking serious?"
"Yes I am."
"At bakit ka naman tatalon sa Jones Bridge ha?" Nanginginig ako ngayon. Sa galit? I don't know. Hindi ko alam.
"Pain. You know. Too much pain can kill you."
"Well, fuck you. Hindi lang ikaw ang nasasaktan sa mundo." Nagulat naman sya sa sinabi ko pero agad din syang naka-recover at ngumiti.
Nagpakawala sya ng maikling tawa. Yung parang nang aasar. Hindi ko alam kung nang aasar ba sya pero tangina naaasar ako.
"That's why I'm doing it. Para naman mabawasan na ang mga tao sa mundo na nasasaktan. Masyado na tayong marami, Kael. Kaylangan natin magbawas." Fck that belief. Baliw ba sya? Tangina ano bang klaseng pag iisip yan.
The silence enveloped us for a while. I saw him staring at me and I can't stare back. Parang nalulunod ako kapag tinitignan ko ang mga mata nya. Hindi ko kaya.
"Atty. Kael, maybe you're not a stranger to me." He said and pause for a while. "Maybe you are my Serendipity."
Once he said that, agad syang tumayo at inayos ang gamit nya. Napatayo din ako at agad tinanong kung saan sya pupunta. Hindi nya ako sinagot but he said that "It was nice meeting you, My Serendipity." Tumakbo ito palabas ng coffee shop at agad ko naman syang hinabol. Tangina ano bang balak nyang gawin? Mag papakamatay na ba sya? No hindi pwede. I want to save him. I need to save him.
Maaabutan ko na sana sya pero sakto namang may humintong taxi sakanya at dali dali itong sumakay dito. Naabutan ko sya habang hindi pa umaandar ang taxi. Kinalampag ko nang kinalampag ang bintana ng taxi at buti naman ay binuksan nya. I'm about to tell him na huwag nyang ituloy ang pinaplano nya when he suddenly said something...
"Calypso. Calypso Cruz." At agad humarurot ang taxi palayo.
BINABASA MO ANG
Serendipity
RomanceTwo strangers, One night. Nothing is sure. Is it really possible to fall in love in just one night?