Falling

Chapter 14: 30 minutes

Jean's POV

"Is everyone ready? In half an hour the play will start so stand by"- kate

"Nakita mo na ba sila?" -extra

"Alam ko nag-aayos pa sila"-extra#2

"Excited na kong makita sila"- extra #3

"Lalo na ko!" -extra #4

Isa-isa ang mga cast ay nag-silabasan na sa loob ng isang kwarto. Napanganga ang lahat sa nakita nila. Si Silver who is playing as Maleficent can't even be recognize.

"Iyan ba talaga si Silver? Bakit gan'on? Ang ganda este ang gwapo parin n'ya!"

"Teka si Maleficent ba talaga 'to?"

Sumunod na lumabas ay si Gray who is playing as Princess Aurora/Bria Rose. Kung kay Silver pa lang napanganga na sila, lalo na nung nakita nila si Gray, ang itim na buhok n'ya ay naging mahabang dilaw na buhok. Suot-suot ang isang damit pang-babae. Ang mga kalalakihan sa loob ay napatulala, hindi mo masasabing lalake ang nakatayo sa harapan mo sa ganda n'ya.

"Wait, is that really Steven? He's way to beautiful to look at"

"Kung hindi ko lang alam na lalake to, nahulog na 'ko, sa kanya"

"Look at his gaze, cold but still sexy at the same time. Teka, ano ba 'tong sina-sabi ko? Kaylangan ko ng ipikit ang mata ko kung hindi baka mabiktima rin ako!"

At kung akala nila doon na matatapos, nagkakamali sila. May isa pang lumabas sa loob ng kwarto. Isang lalakeng kulay tanso ang buhok, naka-suot ng costume para sa play?

"Wait, is that---"

"Prince Phillip!!"

Nag-simula ng mag-ingay ang mga babaeng estudyanteng na kakita sa kanya.

Humarap ako sa pwesto nung tumawag sa'kin, binigyan ko sila ng ngiting pang-prinsipe.

*smile*

Agad naman itong nagtilian.

"President!!!"

"Prince Phillip!!!"

"Master!!!"

"Ang gwapo-gwapo mo talaga president!"

I don't even think I can appreciate that kind of compliment. Siguro ngi-ngiti na lang ako.

"Look our prince is getting alot of attention from the girls, wala ka bang gagawin... Princess Aurora?"

"Shut up Silver, and don't even call Princess Aurora or I'll kill you"

"Woah, chill lang. You should smile a little after all ikaw naman si Princess Aurora hindi si Maleficent"

"Parang nag-switch ang ugali ni Maleficent at Princess Aurora"

"Huwag mo ng pansinin kung gusto mo pang mabuhay"

Napatingin ako kila Torres at Hernandez. I praise them, to think they look beautiful in those clothes. Kung hindi ko rin alam na mga lalake ang mga 'yon siguro nabiktima narin ako ng ganda nila. Hays. Bakit ko ba sila pinu-puri? Jean focus, pagnatapos na tong play, makakalaya na rin ako sa wakas! Sa Hernandez na 'yon, and to save my agreement with Principal Argus. Pero, I will live the rest of my life of humiliation! Wuah!

"Stupid. Fake. Smile."

Stupid? Fake Smile? Hindi talaga ako tatan-tanan nito sa kakatawag ng fake smile. Hinarap ko s'ya at nginitian.

"You really like to fake a smile do you?"

Ha? Ako mahilig mag-fake ng smile? Mukha ba 'tong fake?! Jean breathe, just breathe, kailangan mong maging-kalmado.

"Mr. Hernandez, I know we have an agreement but can you just leave me alone"

"Nope, and can you stop calling me by my surname, It's irritating in the ears."

Anong masama kung apilyido n'ya ang itawag ko sa kanya? Arte naman nito!

"As you wish, Gray"

Nag-bow ako sa kanya pag-katapos kung sabihin 'yon. Sarcasm as always.

"I didn't say you can call me that"

"Wala ka rin naman sinabing bawal kitang tawaging Gray" madiin na bigkas ko sa pangalan n'ya.

"Tss, suit yourself"

Napa-ngisi tuloy ako sa sinabi n'ya. Pinikit ko ang mga mata ko sa saya. To think, he'll just say yes without resisting. I was expecting more from hi---

Minulat ko ang mga mata ko ng nakaramdam ako ng may dumampi sa pisngi ko. Isang malamot na labi?!

Nabaling amg tingin ko kay Gray na naka-dila sa akin. Napawak naman ako sa pisngi ko at napaurong patalikod.

"That's the punishment from disobeying me"

Ha? Kailan ako hindi sumunod? Teka bakit naman ako susunod? Wait nga! Yung utak ko hindi nag-fa-function ng maayos dahil sa nang-yari! If I remember, wait I don't even want to remember it! Sumasakit lang ang ulo ko pag-inaalala ko pa.

"Red face"

Binaling ko ang tingin ko sa kanya na naka kunot ang noo. What is his problem? Calling me red face out of no where?! Gusto yata talaga nitong maka-kita  g pulang demoniyo!

Lumapit s'ya sakin ng sobrang lapit kaya napa-atras ako. Habang uma-atras ako, lalo naman s'yang lumalapit. Ano bang poblema nito?

"Are you that afraid?"

"A-afraid? Don't make me laugh, th-this is a just strategic escape."

Bago pa ako ma-corner ay umalis na ko ka'gad sa kinatatayuan ko. Naglakad ako palayo sa kanya. Kung saan wala s'ya kahit panandalian lamang.

"Everyone, in 5 minutes we will about to start the play so be ready."

Magsisimula na pala. Pumunta ako sa gilid ng stage at sumilip. Nakita ko sila Dan, Jun, Jessie at Karl sa unahan. Bakit sila nandito? Sabi ko wag nila akong panoorin! Wait, is that a video camera? That Karl! I'm gonna smash his camera later!

Tumingin ako sa ibang upuan, I know this is stupid to wait for that man, but still. Sumilay uli ako at tumingin sa dalawang laman na upuan, pangalawa sa unahan. Lumipat ang ilang sigundo ay may nakita akong lumapit na babae d'on sa walang laman na upuan.

Secretary Anny? I should expected this. That man will never come no matter what I say or the other say to him. Bakit pa kasi ako umasa? Alam ko naman na galto rin ang mang-yayari sa huli.

Umalis na ko sa kinatatayuan ko at pu'westo na sa itinalagang lugar oara sa'kin. I need to clear my mind of a second. Jean, erase it, kalimutan mo muna s'ya. Ang top priority mo ay ang play at wala ng iba.

"Thank you all for coming for thr celebration of our annual festivity. In a few moments the play will start."