Falling

Chapter 7

Jessie's POV

Room 3-B

Konichiwa mina-san, i'm back in action! Miss niyo ba ko? Well ako miss ko na siya, chos! Hayaan niyo na ko minsan na nga lang mangarap ng gising sisirain niyo pa

Nawala ang saya ng mukha ko at nabalutan ng pagkadismaya bakit ba kamo? Dahil wala ang MBFH ko short fot my beloved future husband. May aangal?

Naglabas ako ng isang mabigat na buntong hininga, Kung alam ko lang na wala dito si Kevin di na lang ako pumasok

Habang nagmumukmok ako sa desk ko ay may biglang kumulbit sakin sa likod, pero hindi ko ito binigyan pansin.

Ginalaw ko ang balikat ko para alisin yung kamay nung tao na yun. -"Stop."

Pero patuloy parin yung tao nayon na kulbitin ako, pinagpatuloy pa niya ito hanggang sa mainis na ako at humarap sa kanya. "Ano ba?!" pasigaw na sabi ko.

Nung nakita ko yung taong nangungulbit sakin ay bigla akong nagulat dahil si--- "ke-kevin?!"- bakit na lang sumusulpot siya kung saan saan.

*smile* "Ano bayan na iinlove ka nanaman sakin Jess."- pabirong sabi ni Kevin.

"Wag kang assuming!"- oo araw araw akong naiinlove sayo.

*laugh* "Hahahaha, ito hindi ka na mabiro"- sabi niya habang nakapatong ang kamay sa ulo ni Jess.

Humarap ako sa kanya at nagtanong -"Akala ko ba may practice kayo, anong nanyari?"
Nilagay ni Kevin ang pareho niyang kamay sa likod ng ulo niya at sumandal sa upuan "Ahhh ayun ba? Hindi na natuloy magpahinga na lang daw muna kami sabi ni coach."

"Ahhh"- sabay talikod at sabi sasarili, "Yes! Thank you!"

"May sinasabi ka ba?" patanong na sabi ni Kevin kay Jes.

Nginitian ko muna siya bago sumagot, "Wa-wala"

Napatingin sakin si Kevin, biglang naging seryoso ang mukha niya, "Jess. sorry nga pala nung last week kung iniwan nanaman kita."

*smile* mag sorry ka talaga iwan mo banaman ako ng parking lot na ako lang ang tao?!-"ah wala yun basta ikaw."

Kinuha ni Kevin ang kamay ni Jes at ngumiti -"The best ka talaga, kaya mahal na mahal kita eh."

Nung narinig ko yung mga salitang binigkas niya, mga salitang inaasam-asam kung marinig na sabihin niya sakin hindi ko mapigilan ang ngumiti at masabi -"Mahal rin kita."

Napatagilid ang mukha ni Kevin at nakangiti, sabay sabi -"Ano uli?"

Napalaki ang mata ko dahil sa sinabi ko kaya gumawa na lang ako ng palusot. Kaya nginitian ko siya at sinabi -"Ah eh sabi ko Mahal rin kita kasi bestfriend kita."

Biglang hinag ni Kevin si Jes ng mahigpit at ngumiti, "Napakasaya ko talaga at naging mag kaibigan tayo, sana tumagal pa ang pagkakaibigan natin."

Biglang na wala ang ngiti ni Jessie at napaltan ng pagkadismaya sa narinig niya, "Just forever friends? Ang sakit naman yun marinig."

Pero inisantabi na lang ni Jes ang nararamdaman niya kay Kevin at tinakpan ng malaking ngiti sa mukha niya -"Sana?"- sabay alis sa pagkakayakap kay Kevin.

"Humanap nga kayo ng kwarto!" pasigaw na sabi ni Karl na katabi lang nila.

Lumipas ang mahigit 3 oras, patuloy parin sa pagtitig si Kevin kay Jessie.

Mahigit tatlong oras na siyang galto ah."Ahhmm Kevin may kaylangan ka ba sakin?" Tanong ko sa kanya.

Ngumiti muna siya saka nagsalita -"Wala naman."