Dear My Destiny

🌟Chapter Ten🌟

💘Dear My Destiny 💘
🌟Chapter Ten🌟
Zawgyi

ေၾကးမံုမွန္ေပၚဝယ္ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနေသာ ပံုရိပ္ငယ္အား စိတ္မပါစြာၾကည့္ရင္း အနည္းငယ္စိုစြတ္ေနေသးေသာ ဆံႏြယ္မ်ားအား ပုဝါျဖဴေလးတစ္ထည္ႏွင့္ ပြတ္တိုက္သုတ္ေနမိသည္ ... ။ သို႔ေသာ္ ဆံပင္သုတ္ျခင္းအမႈကိစၥ၌ အာရံုမေရာက္ .. အလုပ္ကိစၥ၍သာ အာရံုေရာက္ေနသျဖင့္ သူမ ဤထိုင္ခံုေလး၌ ထိုင္ေနတာေတာင္ အေတာ္ပင္ ၾကာေနၿပီျဖစ္သည္ ... ။ သုတ္လက္စပုဝါျဖဴအား မွန္တင္ခံု၌ အသာေလးတင္ရင္း သက္ျပင္းေတြလည္း ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ခ်ေနမိမွန္း မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ပင္အထိပင္ ... ။

" နင္လုပ္ႏိုင္မွာပါ So Da Hoon ... နင္လုပ္ႏိုင္တယ္ ... "

ထိုသို႔ အားေပးစကားေလးမ်ား ေရရြတ္ေနသည္မွာလည္း ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီလဲေတာင္ မသိေပ ... ။ အမွန္ေတာ့ သူမ တကယ့္ကိုပင္ စိတ္မြန္းၾကပ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္ ... ။

" Da Hoon yar .. အဆင္ေျပရဲလား ... ?? "

အခန္းတံခါးအား အသာေလးေခါက္၍ စိုးရိမ္စြာဆိုလာေသာ တစ္စံုတစ္ဦး၏အသံကို သူမၾကားလိုက္ရသည္ ... ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ားမွာ တံခါးရွိရာဆီသို႔ ဦးတည္ျပီး ဖြင့္ေပးခ်ိန္မွာေတာ့ ေႏြးေထြးေသာအၾကည့္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရ၏ ... ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ခပ္သြက္သြက္မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရင္း အသာအယာ ႏႈတ္ဆိတ္ေနမိလိုက္သည္ ... ။

" Da Hoon ဗိုက္ဆာေနၿပီလား .. တစ္ခုခုစားခ်င္တာ ရွိလား ... ?? "

" ဟင့္အင္း ... "

" ဘာျဖစ္လို႔လဲ .. ေန႔လည္ကလည္း ဘာမွမစားရေသးဘူးမလား ... ?? အစာလြန္သြားရင္ ဗိုက္ေတြေအာင့္လာလိမ့္မယ္ ... တစ္ခုခုေတာ့စားေလ ... "

" ရပါတယ္ ... "

ူေမးလိုက္သည့္အခါတိုင္း ျငင္းျမဲျငင္းဆဲမို႔ သူကား အလိုက္တသိပင္ ေမးခြန္းမ်ားထုတ္ၿပီးမထုတ္ေတာ့ ... ။ သူမသည္လည္း အခန္းတံခါးကိုသာ ပိတ္လိုက္ရင္း အိစက္ညက္ေညာလွေသာ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚဝယ္ စိတ္ပ်က္စြာထိုင္ခ်မိျပန္သည္ ... ။

အမွန္ေတာ့ သူမေရာက္ေနေသာ အခန္းငယ္သည္ Kim Seok Jin ဆိုေသာလူသား၏ ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးပင္ျဖစ္သည္ ... ။ ယခုလို သူ၏ကြန္ဒိုငယ္ေလးဆီသို႔ ေရာက္ေနရျခင္းအေၾကာင္းမွာ ညေနပိုင္းအခ်ိန္အထိ သူမ၏အိမ္ေရွ႕၌ သတင္းေထာက္မ်ား တဖြဲဖြဲေရာက္ေနေသာေၾကာင့္သာပင္ ... ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကပင္ ဦးေဆာင္လမ္းျပကာ သူမေနေသာ သူ၏ကြန္ဒိုအခန္းငယ္ဆီသို႔ ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ... ။