BÖLÜM 18

276 9 4
                                    

 Kızlarla  oturuyorduk  Pelin  ağzını  geldiğimizden  beri  açmamıştı. Pencereden  öylece  bakıyordu.

      ZEHRA:Kızlar  bir  süredir  size  bir şey  söylicem.

      BURCU:Söyle

      ZEHRA:Bir  süredir  Eser'le  çıkıyorum.

      BURCU:Al  işte  zaten  süpheleniyordum  ne  kadar  güzel.

   Sonra  Pelin  ağlayarak  odasına  koştu  arkasından  gitmedik  belki  yalnız  kalmaya  ihtiyacı  vardır  diye  düşündük  sonra  Zehra'da  bende  yattık.

     Ertesi  gün  Zehra  ve  ben  çıktık   Pelin'i  rahatsız  etmeden  Oğuzhan'la  Eser'de  bizi  bekliyordu.

        BURCU:Eser  enişte  naber  ya?

     Eser  enişte  lafı  bir  garip  gelmişti. Eser  ve  Zehra  güldü  Oğuzhan  şaşkın  şaşkın  bakıyordu.

         ESER:Teşekkürler  Burcu'cum

         OĞUZHAN:Neler  oluyor ya?

         BURCU:Bilmiyor  musun  yoksa  bizimkiler  ne zamandır  sevgililermiş.

          OĞUZHAN:Vayy  hayırlı  olsun  kardeşim.

         ESER:Teşekkür  kardeşim.

     Konuşarak  okula  geldik  kapının  önünde  Sude'yle  birisi  konuşuyordu.Oğuzhan'ı  görünce  sırıttı.

         OĞUZHAN:Okulda  pişmiş  kelle  gibi  gülenler  olduğunu  bilseydim  gelmezdim.

       Sude'nin  arkamızdan  kötü  kötü  baktığının  farkındaydım. sonra  dağıldık Oğuzhan'la  aynı  sınıftaydık  malesef  Sude'de  o  sınıftaydı  hoca  girdi. Sude  hocaya  birşey sormak için  yanına gitti  çok  uzun bir  kızdı  hoca  çok kısa kalıyordu.

         AYNUR  HOCA:Kızım  böyle  yakında  konuşma  kürek  gibi  otur.

           Oğuzhan  o  sıra  devedede  boy var  dedi  ve  bütün  sınıf  kahkaha  attı. Bunu  Oğuzhan'ın  demesine  rağmen  kız  bana  kötü  kötü  baktı. Ders  bitince  hepimiz  dağıldık  Zehra  ve  Eser'ide  bekledik  onlarda  gelince  eve  gittik  kapıdan  girince  ben  direkt  Pelin'in  yanına  gittim  odaya  girer  girmez  çığlığı  bastım. 

Yanımda olsanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin