My Adopted Cousin...

8

Ένα δυνατό φως χτυπάει τα μάτια μου και είμαι σίγουρη πως δεν είναι ηλιαχτίδες του ήλιου...

Ανοίγω τα μάτια μου και το μονο που βλέπω είναι ένας με μια μαύρη στολή και ο φακός τρυπάει τα μάτια μου...

Τα μάτια μου βουρκώνουν και σηκώνομαι απο το κάθισμα...

Βλέπω την Μελ και εκείνη κοιμάται...
Εκείνος χτυπάει το τζαμι και εγω πιάνω το χέρι της...

"Μελ..."

Λέω και εκείνη απλά μουρμουρίζει...

"Ξυπνά Μελ..."

Λέω και εκείνος κάνει τον ίδιο σπαστικό ήχο...

"Ανοίξτε την πόρτα..."

Είπε θυμωμένα και ακούμπησα το χερούλι...

"Μη..."

Άκουσα την φωνή της... Γυρνάω το κεφάλι μου και την κοιτάω...

"Αστυνομία..."

Είπε ξανά...
Τα μάτια μου ανοίγουν και η Μελ έχει ηδη σηκωθεί...
Ανοίγει την πόρτα και μετα και όλες ξεκλειδώνουν...
Η πόρτα μου ανοίγει και εκείνος τρυπάει τα μάτια μου με τον ηλίθιο φακό...

Βγαίνω από το αυτοκίνητο και με κολλάει πάνω του...
Τα χέρια μου ανατριχιάζουν οταν νιώθουν ότι κάτι σιδερένιο τα ακουμπάει...
Βλέπω την Μελ και εκείνη με κοιτάει με γουρλωμένα ματια...

Με απομακρύνει από το αυτοκίνητο μου και τα φωτα μπλε με κόκκινο έρχονται κατά πάνω μου... Τα χέρια μου τσουζουν ενώ μπαίνω στο αυτοκίνητο του...

Η Μελ δεν αργεί να κάτσει δίπλα μου το ίδιο με χειροπέδες... Τι στο καλο;

Κλείνω τα μάτια μου 2-3 φορές και προσπαθώ να καταλάβω... Πραγματικά είμαι σε ενα αυτοκίνητο ενός αστυνόμου;

Η μαμα μου θα με σκοτώσει...!