Sevimli Doktor [ChanBaek]

1

"Ahh!"

Güzel doktor yerinden kalkmaya çalışırken elini masaya vurduğunda kısık sesle inledi. Kendi gibi güzel ve becerikli elleri acıyordu. O ellerle hayat kurtarıyodu, biraz saygı!

Buraya öğle arasında, hastaneden daha sessiz ve sakin diye gelmişti. Çünkü zaten başı ağrıyordu bir de o kadar sesi çekemezdi.

İncittiği güzel ellerine, pembe dudaklarını büzerek baktı. Vücudu çok narindi en ufak bir darbe aldığında günlerce veya haftalarca geçmiyordu. Bu yüzden buna çok dikkat ediyordu.

Kafasını kaldırıp ona anlamdıramadığı bakışlarla bakan uzun boylu bir adam gördüğünde birkaç saniye göz göze geldi, bakışlarından ürküp gözlerini kaçırdı. Neden öyle baktığını düşünüp karışık olan kafasını daha fazla karıştırmak istemedi.

Ayağa kalkıp üzerini hızlıca düzenledi, masaya bahşiş koymayı unutmayarak hastaneye yol aldı.

Sabahtan beri restorantta olan ve sevdiği işi, yemek yapmayı, yapamayan adam çok gergindi. Kalabalık olan günlerde o yemek yapmazdı, çünkü yetişemezdi ve o da yapacağı güzel yemeklerin aceleye gelmesini sevmiyordu. Bu yüzden kalabalık olunca yemeği yardımcıları yapıyordu. Öğle vakitlerine doğru arka taraftaki kafeye gitti, bu iki işlek mekan ve bir çok güzel yer onundu ama o sadece burasıyla ilgilenmeyi seviyordu. Çünkü yemek yapabiliyordu, küçüklükten beri yemeğe ve yemek yapmaya özel bir ilgisi vardı. Bu yüzden favori çalışma mekanı burasıydı.

Etrafta gözlerini gezdirdi bugün mal alım-satım günüydü, yani akşam şuan olduğu gibi olmayacaktı. Gözü birine takıldığında durdu ve o birinin güzel yüzünü inceledi. Elini masaya vurmuş acıyla kıvranıyordu, bir an erkek olsaydı onu altıma alabilirdim diye düşündü ama işte erkek değildi. Sonra ne olduğunu anlamadan göz göze geldiler küçük ve güzel beden silkelenip hızlı adımlarla mekandan çıktı. Uzun beden arkasından sırıttı, saçı kısaydı ama güzeldi.

Saate baktı, henüz öğlendi ama akşamki görüşme için şimdiden hazırlanması gerekiyordu.

Uzun bacaklarını hareket ettirip odasına geçti, rahat koltuğuna oturdu ve sandalyesiyle arkasına döndü bu hareketi seviyordu. Arka taraftaki dolabın kapağını açıp içindeki kasayı alacaktı ve içindeki evraklarla dolu parayı kontrol edecekti ama etrafta kasa yoktu. Hışımla ayağa kalktı neredeydi bu kasa? Çalışanların hepsini sıraya dizdi, hepsine teker teker kasanın yerini sordu ama cevap alamayınca sinirden kahkaha atıp hepsini azarladı. Kasa içindeki evraklarlayken değerliydi, para önemli değildi. Hepsini azarladıktan sonra çalanın kim olduğunu bulmalarını aksi takdirde kovulacaklarını söyledi.

Birkaç dakika sonra kasayı kimin çaldığını çalışanları öğrenmişti ve Chanyeol duyduğu isimle şok olmuştu, Jaehyun? Yanlış duyduğunu sandı.

"Kim?"

Tekrar aynı isim ona söylenince ikinci şokunu yaşadı, Jaehyun öyle biri değildi. O küçük velet çalmaya cesaret edememekten çok Chanyeol'a çok düşkündü, onu hyungu olarak görüyordu.

"Eğer bu bir iftiray-"

Karşısındaki çalışan hemen kafasını aksi yönde salladı, Chanyeol yine de inanmamıştı. Çünkü diğer çalışanların o küçük veleti kıskandığını biliyordu ama bu fazlaydı.

Karşısındaki çalışan hemen önüne kamera kayıtlarını koydu ve patronun izlemesini istedi. Önündeki videoda bahsi geçen küçük velet eli boş olarak odaya girip, dolu olarak çıkıyordu. Bu odaya sadece Chanyeol ve kardeşi girebilirdi ancak Chanyeol bugün odaya girmemişti ve Jongdae henüz okuldaydı ki okuldan sonra buraya gelip ayak işi yapmaya niyeti yoktu. Aslında ayak işi yaptığı da yoktu, sadece kendinden başka patron var diye ne yaparsa yapsın ayak işi yapıyormuş gibi hissediyordu.

Chanyeol o küçük savunmasız veledin neden böyle bir şey yaptığını düşündü, ihtiyaç? Madem paraya ihtiyacı vardı peki neden ona söylememişti ve hırsızlık yapmıştı? İşte buna sinirlenmişti, onu bir güzel dövecekti. Sorun hırsızlık yapması değildi, kesinlikle değildi. Asıl sorun bir derdi olduğu halde Chanyeol'a söylememesiydi. Neyse ki Chanyeol nerde olduğunu öğrenmişti, bir kaç kilometre uzaklıktaki hastanedeydi. Arabasına atlayıp oraya sürdü.

____________________________________

Sadece deniyorum alışana kadar, siz de şaapın. Ehe