Sevimli Doktor [ChanBaek]

14 (Yarı M)

"Hyung noooolurr~"

Baekhyun şirin görünmeye çalışarak Namjoon'un önüne geçti, ve minik ellerini birleştirip çetesinin altına koydu. Sonra da küçük gözlerini açıp hafif sulandırdı, bu şekilde daha şirin görünüyordu.

"Öğleden sonra geleyim nooolur, zaten 24'üm bana biraz acı lütfen"

Endoskopiye giriş izni için Namjoon'a gelmişti çünkü en çok onunla arası vardı, bu da onunla rahat rahat konuşabilme yetkisi veriyordu.

"Ama öğleden sonra kolon var, dayanabilir misin?"

Dolu mideyle gelecek olan bok kokusuyla burnunun direği şimdiden sızlamıştı ama birkaç saatlik kestirme için değerdi, hele de 24 iseniz kesinlikle değerdi.

"Sen beni ne sanıyorsun hyung! Tabiki dayanırım!"

Namjoon omuz silkip "o halde tamam" demişti, onu çok iyi anladığı için çoğu şeyine müsamaha gösteriyordu; kaldı ki Baekhyun çok abartılı şeyler isteyen biri değildi, her şeyin ölçüsünü bilirdi.

☆

"Jongdae, böyle kötü hissedeceksen abini ara artık lütfen"

Arkadaşının söyledikleriyle kendine gelen çocuk kaşlarını çattı ve kollarını göğüsünde birleştirdi, asla! Hatalı olan birini hem de çok büyük bir hatası olan birini hemen kabul edemezdi, hem niye Jongdae arayacakmış? Hyungu suçluydu.

"Ben iyiyim Minseok, bak işine"

Diğer küçük çocuk ise kaşlarını çatıp sandviçinden bir ısırık aldı, şuan bahçedeydiler ve etrafı izliyordular.

"Kyungsoo kıskanmadığına emin misin?"

Kyungsoo hahladı ve kollarını göğüsünde birleştirip kardeşini itti ve onun yanında oturdu.

"O kim ki ben onu kıskanacam? Bir kere hayallerinin erkeğine her gece ben dokunuyorum, asıl kıskanan kim tartışmayalım istersen?"

Minseok abisinin bu haline güldü, kıskançlık duyduğu çok belliydi. Jongin ise ellerini göğüsü hizasına getirip ters çevirmişti aynı anda da dudağını bükmüştü.

"Ah! Baekhyunnie 24"

Minseok'un dediği şeyle Kyungsoo güldü ve en yakın arkadaşına göz kırptı, bu gece onunla beraber ateşli şeyler yaşayabilirdi. Sinyali alan Jongin de kafa sallamıştı, diğer ikili ise onların bu halini görmemişti.

☆

"Jaehyun, tekrar aptallık etme. Kardeşin, kardeşimdir."

Chanyeol restaurantta Jaehyun'un gözyaşları eşliğinde konuşmasını sürdürdü, hayır bunlar mutluluk gözyaşlarıydı. Başlarda Chanyeol hyunga söylemediği için ve onun parasını çaldığı için öğrendiği zaman onu öldüreceğini düşünmüştü, Chanyeol ise onu sadece dövmüştü. Şimdi ise ona boşuna hayranlık duymadığını anlamıştı, çünkü; Chanyeol onu gerçekten çok şaşırtacak bir şey yapmıştı. Bunu hiç beklemiyordu.

"Hem bu benim için de iyi oldu, bu arada kardeşin gerçekten sevimli. Penguenleri sevdiğini söyledin değil mi? Öyleyse bugün ona uğrayacam, en sevdiği renkten alayım ona. Hem sen de onun yanına git, belli etmese de üzülüyordur."

Jaehyun gözyaşlarını sildi, oturduğu sandalyesinden kalkıp Chanyeol'ün ayağına kapandı ve ona teşekkür etmeye başladı. Chanyeol ise onu ayağa kaldırıp dışarısını gösterdi, arabaya binmesi gerektiğini söyledi.

"Birazdan gideriz oyuncakçıya, sonra da hastaneye. Birkaç tane ufak işim var halledeyim geliyorum, sen geç"

☆