"Sana bir sır vermemi ister misin?" Diye fısıldadı. Sesinde yasaklanan bütün günahların ağırlığı vardı. Gözleri ruhumu görüyor gibiydi. Oysa o nokta da büyük bir boşluk vardı.
Başımı salladığımda tek kaşını kaldırdı. "Ama bu sır seninle mezara kadar...
Satır arası yorumları ve yıldıza basmayı unutmayalım. İyi okumalar dilerim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
IV. KANATLARIN ARKASINDA
3 Doors Down - When I'm Gone Digital Daggers - Heaven or Hell Chase Holfelder - Every Breath You Take
♟️
Hissetmek doğal bir oluşumdu.
Hiç anlamadan, hiç beklemediğin bir anda, mantığına danışmadan bir şeyler hissedebilmek senin elinde olmayan bir durumdu. İnsan kime karşı, nasıl duygular besleyebileceğini seçemiyordu. Birlikte olmaman gereken bir insanı en derinlerinden sevmek doğru adımlar ile yanlış yollarda yürümeye benzerdi.
Aşkın ve sevginin ne demek olduğunu bilmiyor olabilirdim fakat bir şeyi biliyordum. Bu iki birbirine karışan duygu engellenemez ve karşı konulamazdı.
Pelin'in dünkü itirafı zihnimin içinde dolaşırken gözlerimi kapatıp karanlıktan yayılan seslere kulağımı kabarttım. Bir heves miydi Çağlar'ın ihanetinin nedeni yoksa karşısındaki kadının esiri mi olmuştu? Boğazıma bir düğümün yerleştiğini hissettim. Son zamanlarda İlayda ile aralarının iyi olmadığının farkındaydım ama onu aldatmakta ne demekti?
Benim tanıdığım adam böyle bir şeyi asla yapmazdı.
Gözlerimi aralayıp karşımda ahenk ile dans eden ağaçlara baktım. Belki de en yakın arkadaşım dediğim adamı hiç tanımıyordum çünkü kelimenin tam anlamıyla çıldırmak üzereydim. Çağlar'ın İris ile öpüştüğüne inanamıyordum. Hem de bu durum sevgilisinin öldürüldüğü gece yaşanmıştı. Bir başkası bunu duysa, katilin Çağlar olduğunu düşünebilirdi zira Pelin bile böyle düşünmüştü. Bana İris ile olabilmek için Çağlar'ın İlayda'yı öldürmüş olabileceğini söylemişti fakat bunu sadece korkudan ve kimseye söyleyememenin verdiği vicdan azabından yola çıkarak dile getirdiğini biliyordum.
Çağlar bir katil değildi.
Olamazdı çünkü ben bu denli saf değildim.
Bakışlarımı sağımda kalan camdan ayırıp önüme döndüm. Seren ve Pelin ile okulun kütüphanesine gelmiştik. Seher Hanım'ın davetinden, İris ve Çağlar'ı öğrendiğimizden beri, dört gün geçmişti. Bu süreçte Çağlar ile konuşamamıştım. Telefonlarımı açmıyor, ne zaman evlerine gitsem orada olmuyordu. Birkaç kez İris'i sıkıştırıp cevapları ondan almayı düşünsem de söyleyeceği şeylere inanamayacağımı biliyordum. Dürüst olacağını zannetmiyor ve bu durumun asıl muhatabının Çağlar olduğunu düşünüyordum.
Dudağımı kemirerek elimdeki kalemi parmaklarımın arasında çevirmeye başladım. Bu dört gündür Karan'ı da asla ortalıklarda görmemiştim. Birkaç kez onu aramak üzere telefonumu elime almış ardından kendimi durdurmuştum. Seren onu dün fakültesine girerken gördüğünü söylemese yine ortalardan kaybolduğunu düşünmeye başlayacaktım.
