My Sister and I

CHAPTER 15

"Bakit hanggang ngayon wala pa iyong anak kokeyo?!!" Galit na tanong ni Argus. Kausap nito sa telepono si Kokeyo.
"Pa-parating na sya. Wag kang mag alala Argus tutupad ako sa usapan." Natatakot ma sagot ni Kokeyo.
"Abah! Dapat lang. Ayaw mo naman siguro akong magalit, hindi ba Kokeyo?" Nakangising tanong ni Argus.
"O-oo Argus. Oo.." -Kokeyo.
"Good! Ill give you one week, para dalhin yang anak mo dito sa harap ko and if you fail. Alam mo na ang mangyayari." Sasagot pa sana si Kokeyo pero naputol na ang tawag. Maluha luhang tumingin siya sa kanyang esposo.
"Natatakot na ako khung... binigyan nya na tayo ng palugit." Hindi niya napigilan ang luhang rumagasa sa kanyang mga mata.
"Ssshhhh calm down.. calm down okay... everything will be okay...i trust them..." pag aalo naman ni Khung sa asawa sabay himas himas nito sa likod ng ginang.
"Nagsisisi ako sa hakbang na ginawa ko nuon.. sana... sana.." -Kokeyo
"Kung ikinasal ka sa kanya walang tayo Kokeyo. Walang Yazzi.. may mga masasayng araw tayo na hinding hindi mo mararanasan sa kanya. Kung hindi ka tumakas nuon impyerno ang buhay na ginagalawan mo ngayon." -khung. Pinunasan ni Khung ang mga luhang nag uunahang umagos mula sa mga mata ni Kokeyo.
"Nandito ako.. hindi ka nag iisa.. malalampasan rin natin ito.." pag papanatag sa kanya ni Khung. Tumango naman siya. Ngunit hindi maalis sa kanya ang mag alala.

"Lalay!! Susan!! Linda!! Nasan na bang mga tao dito?" Tawag ni Manang Lukring sa iba pang mga kasamahan. Kanina pa kase tunog ng tunog amg doorbell at ni isa sa mga ito ay walang sumilip sa labas para mapag sino ang doorbell ng doorbell.
"Naku!! Magkaroon ka nga naman ng mga kasamang masahol pa sa binge.. maktol ng Ginang. Abala kase siya sa kusina naghahanda para sa panghalian kahit hindi siya siguradong uuwi ang dalawang alaga niya sinisigurado naman niyang may pagkain itong madadatnan kung sakali mang uuwi ang mga ito. Dali dali niyang sinilip ang monitor para makita ang taong kanina pa nagdodoorbell. Namilog na lamang ang kanyang mga mata ng makita kung sino iyon. Kaya dali dali siyang lumabas para mapagbuksan ito.
"Sir Van!! Di po yata kayo nagpasabing uuwi pala kayo!" Gulat na gulat at tarantang sabi ni Manang Lukring sabay dali daling binuksan ang gate.
"Hindi man lamang po namin kayo napasundo sa drayber sa airport. Sana man lang po nag pasabi kayo." Sabi pa ng mantanda.
"Pag may naghanap o nag tanong tungkol sa pagdating ko, wag na wag mong sasabihing narito ako." Yun lang ang tanging sagot na nakuha ng matanda bago tuluyang pumasok sa loob si Van. Ni isa sa mga tanong niya ay di nito sinasagot. Tumango na lamang siya sabay kuha ng maleta nito at sumunod agad sa amo.
"Buti na lang at nakapag luto ako Sir.. ipapatawag ko na lamang po kayo pag nakapag ayos na ng mesa." Sabi niya sa amo. Bago tuluyang pumasok sa loob ng bahay ay nakita ni Manang Lukring na luminga linga ang amo niya na para bang may pinaninilagan sa paligid. Nagtataka naman siya sa ginawa nito kaya napalinga na rin siya. Wala naman siyang napansing kakaiba. Pag tingin niya sa harapan niya ay nakapasok na pala ang amo niya sa loob ng bahay kaya dali dali rin siyang sumunod.
"Ang mga bata?" Tanong agad nito ng makapasok sila.
"Nasa skwela po Sir." Magalang namang sagot niya.
"Anong oras uuwi?" Sunod na tanong nito.
"Mamaya pa pong hapon Sir" sagot namang muli ng Ginang.
"Sige i akyat mo na yang gamit ko sa kwarto at sabihin mo sa driver na gagamitin ko ngayon yung itim na kotse." -Van.
"Okay po Sir." Tugon naman ng Ginang saka umakyat ito para mailagay ang maleta ng amo sa silid nito.

"Wake up beauty..." bulong ni Draco sa tenga ni Yumi na mahimbing na natutulog. Ng hindi ito magising ay naiisipan niyang pag masdan ang maamo nitong mukha, Hinawi niya ang mangilang ngilang buhok na tumatabing dito.
"Hey...wake up.." bulong uli niya sa tenga nito sabay halik sa tongki ng ilong nito. Gumalaw at umungol naman si Yumi pahiwatig na gising na ito.
"Table is ready.. fix your self okay.. ill wait you outside" sabi ni Draco. Unti unti namang dinilat ni Yumi ang kanyang mga mata."I fought your gone again" sabi ni Yumu ng magtama ang kanilang mga mata. Nagtaka naman si Draco. Bumango at umupo si Yumi sa kama para mag pantay sila ni Draco na nakaupo sa gilid niya.
"We slept together last night.. i woke up you're not beside me.. akala ko panaginip lang ang lahat.." sabi niya sabay himas sa mukha ni Draco. Hinawakan at hinalikan naman ni Draco ang palad niya.
"I just fix something. Sorry kung hindi na kita hinintay na magising. You slept so peaceful kaya di kita ginising" paliwanag naman ni Draco.
"Gaya nang?" Tanong ni Yumi. Pinindot ni Draco ang tongki ng ilong nito.
"Ang dami mong tanong. Magbihis kana at ng makakain na tayo." Sabi ni Draco bago ito tumayo at naglakad patungo sa pintuan. Saka lang naalalang takpan ni Yumi ang dibdib niyang malayang nakakahinga pala!
"Its too late beauty!" Sabi ni Draco sabay kindat sa kanya at lumabas ng kwarto. Namumula naman sa hiya si Yumi. *how stupid of me!* kastigo niya pa sa sarili. Napatakip siya ng mukha sa hiya. *haist!! Ano pang magagawa ng hiya mo Yumi, umalis na sya. Ikaw na lang mag isa sa loob ng kwarto, mahihiya kapa ba?!* sabi ng boses sa isip niya. Oo nga naman noh? Hayy naku kahit na.. nakakahiya pa rin! Binalot pa rin niya ng kumot ang katawan saka siya marahang tumayo. Nagpalinga linga siya dahil hindi niya makita ang kanyang damit. *san kaya ang mga damit ko?* tanong niya sa sarili. Napa face palm na lang siya ng maalalang nasa labas pala yun, yung nag anuhan sila ni Draco.. yung chukchukan ay mali yung chinukchukan pala siya ni Draco hehehe.. alanganin naman siyang lumabas kaya nagpalinga linga siya sa paligid. Sa pagkakatanda niya ay nabanggit ni Draco na may mga damit dito. Kaya naisipan niyang magbukas ng cabinet at swak nga merung ibat ibang klase ng damit at swuin suit dun. *hhmmm kanino kayang mga damit to? Sa babae kaya nya?? Baka naman sa mga babae nya nga to! Hmyp! Ayuko ngang isuot baka mamaya nyan may mga sakit pa yun mahawa pa ako!* nagkakahaba ang ngusong ibinalik niya ang mga damit na hinalungkat sa cabinet nang mapansin niyang may mga tags pa iyon. *hhhmm... bago? Ayy teka..* chenek niya ang mga damit at impress siya kase puro bago ang lahat ng mga iyon. *hhhhmm..bakit naman kaya sya nag stocked ng mga damit pangbabae dito?? Para sa mga babaeng madala nya dito?! Hymp!! Napaka talaga!* naghihimutok na sabi ni Yumi sa sarili ganun pa man isinuot nya pa rin iyon. Napili niya yung kulay black na swuimsuit. May style ito sa magkabilang gilid at bukas hanggang sa bewang niya ang likuran nun. V neck na iyon ngunit hindi naman masyadong dearing tama lang. Malaki naman kase ang hinaharap niya kaya kahit anong klasing swimming attire ang susuotin niya lalabas at lalabas ang cleavage niya. Pinatungan niya iyon ng maikling summer dress na sleeveless. Kulay puti naman iyon. Nakalugay lang ang maalong buhol niya. Sinipat pa niyang mabuti ang sarili sa salamin bago nagdesisyong lumabas na sa kwartong iyon.
Marahan niyang sinara ang pintuan ng makalabas siya. Hinanap naman agad niya kung nasan si Draco, nakarinig siya ng kalanting ng mga plato mula sa isang sulok kaya tinungo niya iyon. Nakita niyang nag lalagay ng mga plato si Draco ng maramdaman nito ang presensya niya, agad itong napalingon sa gawi niya. Ngumiti ito ng magtama ang kanilang mga mata.
"You look so perfectly beautiful!" Sabi nito sabay lapit sa kanya at hinalikan siya sa labi. Tumugon naman siya sa halik nito. *hayyy! Ganito ba parate? May halik bawat sandali?* nangingiting bulong niya sa sarili.
"Lets eat!" Sabi nito ng magkahiwalay ang kanilang mga labi. Inalalayan siya nito palapit sa mesa hanggang sa pag upo niya. Umupo naman ito sa tapat niya.
"Ikaw ang nagluto nito?" Manghang tanong niya. Pritong itlog, pritong hotdog ang nakahain. Natawa naman si Draco sa tanong niya.
"Bakit di mo ba akong nakitang naluto sa bahay?" Tanong naman ng binata sa kanya.
"Nagluluto ka sa bahay?" Mas lalong namanghang tanong niya sa binata na mas ikinatawa nito. Sabay iling.
"Hindi..may taga luto naman bakit ako magluluto?" Natatawang sabi nito.
"So ikaw nagluto nito?" Tanong niyang muli.Hindi sumagot si Draco sa halip nilagyan nito ng pagkain ang pinggan niya. Naglagay na rin ito ng pagkain sa pinggan nito.
"Oi...tinatanong kita.." pangungulit niya rito.
"Yummy.. tayong dalawa lang ang narito. Who do you think will cooked this?" Tanong naman ni Draco.
"Sabi ko na nga e!" Palatak ng dalaga.
"Wala ka namang sinabi.. nag tanong ka" sabi naman ng binata.
"Sa isip ko lang naman sinabi" depensa naman ni Yumi.
"Na ano?" Takang tanong ni Draco habang kumakain. Sumubo na rin ang dalaga.
"Nga hhikamm ahhnnm nag hhhutoommm" sagot ni Yumi.
"Ano??" Hindi maintindihan ang sinabi ng dalaga na tanong nito. Nilunok muna ni Yumi ang kinakain bago nag salita.
"Ang sabi ko.. na ikaw ang nag luto nito" sagot niya. Draco rolled his eyes.
"Dont talk when your mouth is full. And dont talk too much while eating" sabi nito na pinag patuloy ang pagkain. Nangingiti naman si Yumi.
"Nginingiti mo dyan?" Takang tanong ni Draco. Hindi sumagot ang dalaga. Nakangiti lang ito habang kumakain.
"hoy!" Tawag niya rito.
"Sabi mo dont talk too much while eating.. kaya keep quite okay and eat." Sabi nito sa binata. Natatawang naiiling na lamang si Draco. Hindi na lang siya nagtanong, pinag patuloy na lamang niya ang pagkain.
"Hindi masyadong sunog yung itlog no?" Maya maya ay sabi ni Yumi. Tiningnan naman ni Draco iyon.
"Hindi naman" sagot nito. Tumango tango ang dalaga.
"Yung hotdog blackmeat siguro to" sabi pa ng dalaga. Napatigil naman sa pagkain si Draco at sabay kunot ang noo.
"Wala naman akong sakit bakit nagluto ka ng lugaw?" Dagdag pa ng dalaga.
"Hey! Its my first time to cooked okay. Kumain ka nalang!" Sagot ng binata ng magets na niya kung ano ang tinutumbok ng dalaga. Natawa naman ang dalaga. Tawang tawa ito.
"Walang ibang stocks sa ref kundi ito lang. Okay pa naman kaya niluto ko na lang." Sabi ng binata na hindi pinansin ang pag tawa niya. Ngunit hindi niya mapigilan ang sarili sa pagtawa kaya di siya nakasagot dito.
"Okay..kung ayaw mo we can throw this all and buy in the nearest food eatery here" sabi ni Draco na akmang tatayo na para ligpitin ang mga pagkain.
"Oi!..oi!" Awat naman ni Yumi na kinuha ang pinggan niyang may lamang pagkain.
"Wala naman akong sinabing hindi ko to kakainin ahh.. masarap nga eh!" Sabi pa ng dalaga sabay subo ng dalawang hotdog at isang kusarang lugaw este kanin.
"Dahan dahan!" Sita naman ni Draco. Ngunit panay ang subo ni Yumi. Maya maya ay napa ubo ito sabay pagpag sa dibdib.
"Sabi ng dahan dahan eh!" Sita ni Draco sabay abot ng tubig sa dalaga. Ininom naman niya agad iyon.
"Okay ka lang?" Nag aalalang tanong ni Draco. Nag thumbs up naman si Yumi.
"Okay lang ako" sabi naman ng dalaga. Bigla itong dumighay ng malakas.
"Ops!! Excuse me!" Sabi niya sabay takip sa bunganga. Napatawa na lamang si Draco sa inasal niya. Pinindot nito ang tongki ng ilong niya bago ito umupo na nakangiti.
"Sana ganito tayo parate..." sabi ni Yumi. Nginitian naman siya ni Draco. Natapos ang panghalian nilang dalawa na puno ng tawanan. Naging madaldal si Yumi na ikinatuwa naman ni Draco. Nalaman rin ni Draco na marami palang alam na kwentong kanto tong si Yumi. Kaya yun taga tawa at pakinig lamang ang papel niya. Nung mapandin nitong wala ng laman ang plato niya inalok siya nito ng hotdog sabay sabing
"Blackmeat pa oh!" Tapos tatawa ito. Natawa na rin siya. Tama nga si Yumi, sana ganito sila parate.