" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]

- 25 -

" ေကာင္းေသာ ေန႔ေလးျဖစ္ပါေစရွင္.."

Cashier ကေငြျပန္အမ္းတာကို Jongin ယူလိုက္ရင္း အထုတ္ကိုဆြဲကာ ဆိုင္အျပင္ကိုထြက္လိုက္သည္...

အနည္းငယ္ေအးေနတဲ့ ရာသီဥတုေၾကာင့္ ဝတ္လာတဲ့ hoodie ပြပြအိတ္ကပ္ထဲကို ပိ္ုက္ဆံထိုးထည့္လိုက္ၿပီး
အိမ္ျပန္ဖို႔ ေျခလွမ္းစလိုက္တယ္..

Jongin တို႔အိမ္နဲ႔ သံုးလမ္းေက်ာ္က mini market ကိုလိုအပ္တာေလးေတြ လာဝယ္ၿပီး အျပန္လမ္းမွာ အေၾကာင္းမဲ့ Sehun အေၾကာင္းေတြးမိရင္း ဘဝင္မက်ျခင္းမ်ားက ေနရာယူလာျပန္သည္..

Sehun သြားတာ ၂ရက္ေျမာက္ေန႔ျဖစ္သလို Jongin အလုပ္မသြားတာလည္း ၂ရက္ရွိၿပီျဖစ္သည္...

Oh sehun စကားကို နားေထာင္တာမဟုတ္ပါ..
Jongin ရဲ႕ အေဖေရာ အေမကပါ ဘယ္မွမသြားခိုင္းေသာေၾကာင့္..

ဘဝကလည္း အိမ္ေထာင္ပင္က်ၿပီးလို႔ အဖက္မတင္လိုက္တဲ့
ကေလး၂ေယာက္ေတာင္ရၿပီးမွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခံေနရသည္...

တကယ္ဆို Sehun ကိုၾကည္ျဖဴေနေသးတဲ့ မိဘေတြကို Jongin ဘယ္လိုမွနားမလည္ႏိုင္...

Sehun လုပ္ရက္ေတြကို Jongin ကေတာ့ မၾကားခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္နာသလို မုန္းလည္းမုန္းသည္..

ထားလိုက္ပါေတာ့.. ေရစက္လည္းကူန္ေနၿပီဘဲဟာ..

ကားလမ္းမကိုေရာက္ခါနီးၿပီမို႔ ေဘးဘီကိုၾကည့္ရင္း လမ္းတစ္ဖက္ကို ကူးမယ္ျပင္တုန္း အေရွ႕ကို ေဝါခနဲ ထိုးရပ္လာတဲ့ မွန္အျပည့္နဲ႔ ကားမဲတစ္စီးေၾကာင့္ Jongin ထိတ္လန္႔ကာ အံ့ၾသေနတုန္း ကားေပၚကို အတင္းဆြဲေခၚခံရတာေၾကာင့္ လက္ထဲက အထုတ္ေတြ ျပဳတ္က်ကုန္ေတာ့သည္..

ဘာမွန္းမသိခင္ ခပ္ႀကီးႀကီးလက္ဖဝါးၾကမ္းၾကမ္းႀကီးက
မ်က္ႏွာေပၚကိူ ဖိကပ္ထားၿပီး အသံမထြက္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားတာမိူ႔ Jongin ေခါင္းထဲ ဘာမွစဥ္းစားရမဘဲ ထိတ္လန္႔ျခင္းေတြသာ စုျပံဳလာသည္..

ဘုရားသခင္... ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး ျပန္ေပးဆြဲခံေနရတာလား ..!!

သန္မာတဲ့လက္ေတြေၾကာင့္ Jongin လက္ေမာင္းေတြ ေအာင့္တက္နာက်င္လာေပမယ့္ ေၾကာက္လန္႔စိတ္ေၾကာင့္ အတင္း႐ုန္းကန္ေနတုန္း ႏွာေခါင္းေပၚကို လာအုပ္တဲ့ ပုဝါစေၾကာင့္ ေခါင္းေတြျပာေဝလာကာ အသိစိတ္ေတြေဝဝါးကုန္သည္...