" Behind The Sence " [ Zawgyi + Unicode]

- 21 -

မိုးျပာေရာင္ အႏွိီးထုတ္ထဲက နီရဲေနတဲ့ အသားအေရနဲ႔ ကေလးေလးဟာ ေလာကႀကီးထဲေရာက္လာတာ နာရီပိုင္းမွ်ပင္ ရွိေသးေပမယ့္ ႏွာေခါင္းဝမွာ အုပ္ထားတဲ့ oxygen mask အေသးေလးနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈနည္းတဲ့ ရင္ဘတ္ေသးေသးေလးေၾကာင့္ ဆရာဝန္ေတြ သူနာျပဳေတြမွာ အနားကေန
တစ္ခ်က္မွ သတိမလြတ္ရဲ....

"ခဏေနရင္ ဓာတ္ကင္ရေတာ့မွာမို႔ေခၚသြားေတာ့မယ္ Sehun ...."

မွန္အျပင္ဘက္က ေငးၾကည့္ေနတဲ့ Sehun ေဘးနာကို
ေရာက္လာတဲ့ မင္ဝူးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ Sehun ေခါင္းညိတ္ျပကာ ရင္ခြဲရံုဘက္ကို ထြက္လာလိုက္သည္....

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ေကာ္ရစ္ဒါတစ္ေလွ်ာက္မွာ Sehun ရဲ႕ ဖိနပ္သံက ပဲ့တင္ထပ္ေနသလို ရင္ထဲမွာ မခ်ိတဲ့ Sehun ရဲ႕ ပံုရိပ္က မလဲၿပိဳက်သြားေအာင္ အားတင္းထားရတဲ့ အေျခေနမ်ိဴးနဲ႔....

ဘဝမွာ ဒီလိုေန႔ရက္ေတြ ရွိလာလိမ့္မယ္လို႔ မေတြးထားဖူးတာမိူ႔ ေျဖမဆည္ႏိုင္မႈေတြက ရင္ထဲမွာ ႀကီးစိုးလ်က္...

အလိူအေလ်ာက္ ပြင့္တဲ့ တံခါးဝနားမွာရပ္လိုက္ေတာ့ ပြင့္သြားတဲ့ တံခါးေနာက္က မျမင္ခ်င္ဆံူးျမင္ကြင္းေၾကာင့္
ရင္က္ို အပူမိီးကလာဟပ္သည္....

" Nini..."

ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေပၚမွာ အားေလ်ာ့စြာထိုင္ၿပီး
ေၾကကြဲေနတဲ့ မ်က္ဝန္းအစံုနဲ႔ Jongin က Sehun ေခၚသံကို
ၾကားဟန္ပင္မျပဳ...

မ်က္ဝန္းတို႔က အေရွ႕နားဆီက ပန္းေတြၾကားမွာ
အိပ္စက္ေနတဲ့ ပန္းေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ နီတာရဲ ကေလးေလးဆီမွာ..

ေမြးကတည္းက အသက္ပါမလာတာမို႔ ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူးဆိုေသာ မင္ဝူးရဲ႕ စကားကို နားထဲမွာ ျပန္ၾကားလာေတာ့
Jongin မ်က္ဝန္းကေန မ်က္ရည္တို႔က စီးက်လာျပန္သည္...

ပါးတစ္ေလွ်ာက္စီးက်သြားတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြကို
ဖိသုတ္ေပးလိူက္တဲ့ လက္တစ္စံူပိုင္ရွင္က Jongin ကို
သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာဖက္လိုက္ၿပီး....

" ေတာင္းပန္ပါတယ္..မငိုပါနဲ႔ေတာ့ Nini ရယ္...
ကိ္ုယ္တို႔ သမီးေလးကို ေအးေအးေဆးေဆး သြားခြင့္ေပးလိုက္ရေအာင္...Nini ငိုေနရင္ သမီးက ဝမ္းနည္းေနရလိမ့္မယ္..."