Όταν σε γνώρισα.(ολοκληρωμένη)

16ο Κεφάλαιο - Το κάθαρμα 😠

(Κύνθιας pov)
Δεν μπορώ να πιστέψω πως είμαι το κορίτσι του Στάθη. Βασικά δεν μπορώ να πιστέψω πως έχω αγόρι. Όλα αυτά τα χρόνια κανένας δεν γύρισε να με κοιτάξει. Μόνο ο Στάθης και πλέον ο Στάθης μου. Πόσο ωραίο ακούγεται όλο αυτό. Η αλήθεια είναι φοβάμαι για το πως θα καταλήξουν τα πράγματα αλλά το μόνο που έχω να κάνω τώρα είναι να ζήσω την στιγμή.

Μου είπε ότι με αγαπαει! Το μόνο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να τον φιλάω και να τον αγκαλιάζω. Αλλά πρέπει να διαβάσω και τίποτα. Αύριο πάλι σχολείο. Αυτός δεν έχει αύριο κολέγιο λόγο κάποιων απεργιών έτσι θα είναι μόνος εδώ.

Εγώ θα πάω σχολείο. Έχω τόσα πολλά να πω στην Αγάπη και στην Βερονίκη.

Στάθης: Κύνθια, με έχεις συγχωρέσει, έτσι;

Κύνθια: Σε έχω συγχωρέσει ρε Βλάκα. Γιατί τώρα ξέρω ότι με θέλεις πραγματικά. Ολο αυτό είναι περίεργο αλλά ναι. Δηλαδή τόσα χρόνια κανένας δεν με κοίταξε και σε μία εβδομάδα εσύ έκανες την ζωή μου σκέτη κόλαση.

Στάθης: Κύνθια, είσαι το ζουζούνι μου. Δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα άλλο. Εγώ είμαι εδώ για εσένα. Σε αφήνω τώρα να διαβάσεις.

Κύνθια: Κάτσε, κάτσε. Μόλις έγινες το αγόρι μου άρα...

Στάθης(πονηρό βλέμμα): Άρα....;

Κύνθια: Άρα αφού έχω και εσένα και Είσαι και 19 χρονών θα με βοηθήσεις με τα μαθήματα!

Αυτή την στιγμή πραγματικά δεν θέλω να διαβάσω. Θέλω την παρέα του Στάθη ΜΟΥ. Τον βλέπω και λιώνω. Που να μάθει τα νέα ο αδερφός μου.

Στάθης: Μάλιστα....λοιπόν, με τι ξεκινάμε;

Πέρασε τουλάχιστον 1 ώρα και κάτι. Τα μαθήματα με τον Στάθη μου φανηκαν πολύ εύκολα. Εκτός από ωραίο παιδί είναι και έξυπνος. Καλά, κελεπούρι πέτυχα!😂

Μόλις τελειώσαμε τα μαθήματα με πήρε στην αγκαλιά του. Με κρατούσε σφιχτά μου χάιδευε τα μαλλιά. Δεν ήθελα να τελειωσει ποτέ αυτή η στιγμή. Όμως η πόρτα άρχισε να χτυπάει σαν μανιακη. Εγώ αγχωθηκα πολύ Γιατί φοβήθηκα ότι θα είναι αυτοί οι τύποι έτσι πήγε να ανοίξει την πόρτα ο Στάθης.

Για καλή μας τύχη ήταν η Αγάπη μαζί με την Βερονίκη. Η Βερονίκη κρατούσε την Αγάπη γερά Γιατί δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της. Η Αγάπη από την άλλη είχε μία τεράστια γρατζουνιά στο πόδι και κάτι σαν πιπιλιά στο λαιμό.

Κύνθια: Κορίτσια! Αγάπη τι έπαθες;

Ο Στάθης σήκωσε την Αγάπη στα χέρια του και την έβαλε στον καναπέ. Ήταν πανικόβλητος κι εγώ ακόμη περισσότερο.

Βερονίκη: Αυτό το κάθαρμα ο Ανδρέας. Προσπάθησε να φιλήσει την Αγάπη αλλά εκείνη προσπαθούσε να αντισταθεί. Μετά αυτός όπως μου είπε η ίδια έφερε ένα μαχαίρι και την απειλούσε. Έτσι έγινε γ γρατζουνιά. Ευτυχώς εκείνη την ώρα πέρασα Εγώ και δεν έγινε τιποτα χειρότερο.

Στάθης: Αα τον μαλάκα! Θα πάω να του τα πω ένα χεράκι.

Κύνθια: Όχι Στάθη. Καλύτερα να πάμε στην αστυνομία.

Αγάπη: Όχι αστυνομία. Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ κορίτσια. Θέλω αγκαλιά.

Αγκαλιασαμε την Αγάπη κι εγώ της έκανα νόημα μαζί και στον Στάθη ότι μετά θα πάμε στο αστυνομικό τμήμα για να μιλήσουμε για το όλο θέμα.

3ώρες Μετά
6:30
(Κύνθιας pov)
Η Αγάπη έχει αποκοιμηθεί στον καναπέ και η Βερονίκη έχει φύγει εδώ και ώρα γιατί κάτι προέκυψε με τους γονείς της. Ο Στάθης είναι πάνω στο δωμάτιο μου και κοιμάται κι εγώ κάθομαι εδώ δίπλα στην Αγάπη και της χαϊδεύω τα μαλλιά.

(Στάθης pov)
Είμαι εδώ και ώρα στο δωμάτιο της Κύνθιας και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Απλά κάθομαι στο κρεβάτι και κοιτάζω το ταβάνι. Θα ήθελα τόσο πολύ τώρα να κοιμόμασταν αγκαλιά να την φιλούσα και να της ψυθιριζα στο αυτί.

Κατευθύνομαι προς το γραφείο της. Κάνω στην άκρη τα βιβλία του σχολείου της και από το βιβλίο των μαθηματικών πέφτει ένα χαρτί που απέξω γράφει το όνομα μου. Τι να λέει άραγε; Να το ανοίξω; Όχι. Δεν θα το κάνω. Ίσως να την ρωτήσω γι αυτό αργότερα.

Αχ...δεν μπορώ άλλο. Θα κατέβω κάτω και θα την πάρω.

Κύνθια: Όχι Αγάπη, Εγώ μαζί του νιώθω υπεροχοτελεια.

Την άκουσα να το λέει αυτό. Αχ...τώρα ξέρω γιατί την θέλω τόσο πολύ. Είναι τόσο αυθόρμητη αθώα και γλυκιά που δεν μπορώ να της αντισταθώ.

Στάθης: Κύνθια, έλα λίγο πάνω.

Αγάπη: Κύνθια πήγαινε, εγώ θα κοιμηθώ λίγο ακόμα.

Κύνθια: Έρχομαι ζουζούνι...