After Dead: Walkers (Complete)

Chapter 14: The Last Fight

EDITED

Larry

Mula sa liwanag ng buwan, nakita ko ang dalawang zombies na nakahandusay na pinatay ko kanina. Wala silang ulo. Nasa labas ata ng gate ng gumulong ito.

Pumwesto na lang ako malayo sa nakahundasay na zombies dala ang plastic chair na kinuha ko kanina pagkalabas ko. Nang makapwesto na ako ay tininignan ko ang kabilugan ng buwan.

There is no cloud in the sky. I can see clearly the moon and the stars that twinkle. Ang gandang tignan. Parang ako. Hakhak.

Napayakap ako sa sarili ko nang umihip ang simoy ng hangin. It's a cold, cold night. I am wearing a black T-Shirt. Nakalimutan ko kasi dalhin ang paborito kong asul na jacket na nasa bag ko lamang.

Kung gaano ka init sa loob, sobrang lamig naman dito sa labas. Hindi sobrang lamig like in the America. Parang sa Baguio lang ang lamig ganon.

I felt na someone's standing in my back kaya napalingon. Mula sa sinag ng buwan ay nakita ko si Patrick na nakangiti.

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya.

"Uhm. Pwede bang maki-upo?" he said and ignored my question.

"Kumuha ka nang upuan mo doon oh! Bawal ako maki-share" sabi ko sa kanya at itinuro at bakanteng plastic chair malapit sa pintuan.

"Friends naman tayo diba kaya kapag friends, dapat nagshe-share" nakangiting aso si Patrick.

Naparoll-eyes ako at umusog ng kaunti. Bali, kalahati ng upuan ako nakaupo. Agad siyang umupo sa bakanteng kalahati ng upuan. Agad niya akong inakbayan at tumingin naman ako sa buwan.

Hoy! Walang malisya 'to! Friends kami ni Patrick. Best friends in the circle of friends!

"Oh? Bakit ka tumahimik?" tanong sa nito sa akin.

"Wala! Bakit ka lumabas? Tulog na ba sila? Ba't di mo kasama girlfriend mo?" sunod sunod kong tanong sa kanya.

"Dahil gwapo ako,  sasagutin ko yang tanong mo. Lumabas ako dahil mainit. Pangalawa ay matutulog na sila at panghuli, hindi maka-get over si Reighn kanina kaya ayun! Hinatid ko siya sa kwarto na nakatulala" napahagikgik siya sa huli niyang sinabi.

"Oh eh di ikaw na! Eh bakit di ka pa natulog?"

"Di pa ako inaantok"

"Ah okey"

"Kumain kaba kanina pagbaba mo?"

Umiling ako. Hindi kasi ako nakaramdam ng gutom kanina.

"Here" lumingon ako at iniabot sa akin ang Rebisco. Butter flavor. Kinuha ko ito dahil medyo gutom ako. Hindi na kasi sila nakapagluto kasi wala sigurong kanin sa bahay at wala namang magluluto.

"Kayo? Ikaw? Kumain kana ba?" tanong ko sa kanya sabay kagat ng Rebisco.

"Ah yeah" tanging sagot nito sa akin at tumingin sa buwan. Tumingin din ako sa maliwanag na buwan habang kumakain ng Rebisco.

"Alam mo..." panimulang sabi nito. Di na ako lumingon kasi nakafocus ako sa buwan.

"Sayo ko lang to sasabihin dahil pareho tayong lalake at may tiwala ako sayo na hindi mo 'to ipagkakalat sa kaibigan natin but it doesn't mean na hindi ko nagtitiwala sa kaibigan natin but it just sayo lang ako comfortable na sabihin ito" mahaba nitong sabi.

Napataas ako ng kilay kaya napalingon ako. He's looking at me right now. Ang gwapo pala nitong si Patrick. Ngayon ko lang naappreciate ang kagwapohan niya.