Bölüm-9

44 4 0
                                    

EMMA
"Ahh! Hadi ama! Geç kalıyoruz!!" Gözlerimi Lisa'nın sinirle sarf ettiği sözcükleriyle açtım. Etrafa bakındım ama görebildiğim tek şey Lisa'nın yüz hatlarıydı. Kaşları çatık bir şekilde kafamın üstünden bana bakıyordu.

"Hah! Sonunda matmazel. Bu kadar derin uyumak zorunda mısın? Biraz daha uyusaydın kafandan aşağıya su dökecektim!" Elini kaldırıp avuçlarının arasındaki sürahiyi gösterdi. "Bayıldığını düşünmeye başlıyordum."

Oflayarak yorganımı üstümden attım ve yüzümü sıvazladım. "Bu kadar bağırmak zorunda mısın? Uyuyordum işte. Hepsi bu."
"Emin misin? Bana daha çok kış uykusuna yatmışsın gibi geldi."

Kaşımı kaldırıp ona doğru baktım. Bana gözlerini büyütüp 'Ne? Gerçeği söylüyorum' bakışı attı. Bende gözlerimi devirdim ve "saat kaç?" Diye sordum.

Bana cevap vermek yerine kafasıyla iki yatağın ortasında duran komodinin üzerindeki saati işaret etti. Gözlerimi saate çevirdim. Ve direkt ayağa kalktım. Saat 09:05 ti. Ve ben daha hazırlanacaktım. Çok geç kalmıştık. Çok.

"Lanet olsun! Niye daha önce kaldırmadın?! Geç kaldık."
Büyük bir ihtimalle şuan niye bu kadar telaşlandığımı merak ediyorsunuzdur. Şöyle anlatayım: 1.5 hafta önce -evet,okula başlayalı neredeyse 2 hafta oldu- Savaş stratejisi öğretmenimiz Bay Powell dersine geç kaldığımız için Lisa ile beni derse sokmamıştı. Benim suçumdu, evet. Bunu kabul ediyorum. Ve eğer bir daha dersine geç kalıcak olursak bize ağır bir ceza vereceğini söylemişti. Ve biz bu cezayı görmek, hatta tahmin etmek bile istemiyorduk.

Hızlı adımlarla banyoya koştum ve günlük rutinlerimi yerine getirdim. Ellerimi kuruladım ve tekrardan koşarak dolaba yöneldim. Elime ne geldiyse aldım ve tekrar banyoya gidip üstümü değiştirdim. Pijamalarımı katlayıp yatağa fırlattım ve aynanın önüne geçip kendime çeki düzen verdim.

Birkaç dakika sonra Lisa'ya dönüp "hazırım." Dedikten sonra çantamı koyduğum yerden aldım ve kapıya doğru yöneldim. Lisa "tamam o zaman. Hadi çabuk!" Diyerek önüme geçti ve kapıyı açtı. Çıkmama izin verip kendisi de çıktıktan sonra kapıyı kilitledi ve "hadi hadi çabuk" diye mırıldanıp koşmaya başladı. Bende onu arkasından takip ederek aynı şekilde koşmaya başladım.

Asansörün önüne geldiğimizde durdu ve düğmeye bastı. Asansörü beklerken kaçıncı kattan geldiğini izledik. 10...9...8...7...6...5... durdu. Kapı açıldı ve içeriye içeriye girdik. Tekrardan 10. Katın düğmesine bastık. Sınıflarımız 7. Kattan başıyordu. Katların hepsi ders ders ayrılmıştı. 7. Katta büyü yönetimi sınıfları, 8. Katta Demonoloji ve Büyü tarihi sınıfları,9. Katta... hoş 9. Katta ne olduğunu bende bilmiyordum. Sanırım bizi ilgilendirmeyen bir yerdi. Ama bir ara Lisa'ya sormayı aklımda bulundurucaktım.

10. Kata vardığımızda kapı açıldı ve ikimizde çıktık. Lisa tekrardan koşmaya başladı, bende arkasından ona yetişmeye çalıştım. Sınıf kapısının önüne geldiğinde durdu ve nefes aldı. Bana bakıp "hazır mısın?" Dedi. Bende 'evet' anlamında başımı salladım. İkimizde korkuyorduk. Yine bir şey azarlayacak diye. Ama... yanılmışız. Yani tam olarak değil.

Lisa kapıyı açtı ve açmasıyla kaşları çatıldı. Bende baktım ve neye kaş çattığını gördüm. "Neden kimse yok?" Diye sordu bana, benim soracağım soruyu.
"Bilmiyorum" diye karşılık verdim.

Bir süre sınıfa baktık. Ama gerçekten kimse yoktu.
En sonunda tekrar konuşmaya başladım. "Bence katı arama-" dememe kalmadan arkamdan birisi beni omzumdan tutup kendine çevirmeye çalıştı.
"Hiii..." diye iç çektim. Gerçekten ödüm kopmuştu.
"Sakin ol kızım. Korkma benim. Müdire Rebecca."
"B-bayan Rebecca...siz burada ne arıyorsunuz?"
"Katı dolaşıyordum ki sizin burada boş boş durduğunuzu gördüm. Dersiniz yok mu sizin?"
"Şey var... evet ama biraz geç kaldık ve... nerede olduklarını bilmiyoruz açıkçası." Dedim ve Lisa'ya baktım. O da yanımıza gelmişti.

//Power Academy//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin