SOĞUK BEDEN

BÖLÜM 1 "SOĞUK"

Bölüm Şarkısı: Ben Cocks-So Cold

BÖLÜM 1: SOĞUK

❦

İki gün önce bir beden bu barın hemen yanında, ücra bir çöplük köşesinde ruhuna veda etmişti.

Bu gerçeklikle yüzleşmeye çalışırken kulağımı uğuldatan yüksek sesli müzik zihnimin derinliklerini çınlatıyor, başımı döndürüyordu.

"Gazel, iki numaralı locaya özel olarak seni istediler bugün."

Yanıma gelen barın sahibini başımla onayladığımda şaşkınlık ve soru işaretleri tarafından ele geçirilmiştim.

"Hızlı ol biraz, iyi ilgilen onlarla. Yüklü para ödediler."

Burhan bey ermeni olduğu için aksanı biraz bozuktu fakat dedikleri rahatlıkla anlaşılıyordu. Onu tekrardan onayladıktan sonra hızla locaya yöneldim. Cam kapıyı yavaşça ittirdiğimde, Burhan Bey'in söylediğinin aksine içeride tek bir erkek vardı.

"Gazel Kızıltepe?"

Kulaklarıma okunan ismimle yutkundum. Bunu söyleyen tok sesli adam, tahminen yirmili yaşlarının ortalarında; gençten biriydi. İnsanı bu yapış yapış kalabalıkta bile üşütebilen buz rengi gözleri, barın mavi-mor ışığında dolunay gibi parlıyordu.

"Buyrun efendim, bir arzunuz var mı?"

Koltuktan yavaş ve mekanik hareketlerle ayağa kalktı. "Var," dedi. "Benimle burayı sorun çıkartmadan terketmen."

Elimdeki tepsi kaslarımı kontrol edemememle birlikte yerle buluşup kulak çınlatıcı tiz bir ses çıkardı.

"Selinay Kordemir'in abisiyim. Onu bulanın sen olduğunu biliyorum."

Yutkundum. Sanki saniyeler geçmeyi bırakmış, bizi belirli bir ana hapsetmişlerdi. Bu anın içerisindeki zehirli sarmaşıklar ise beni bulup vücudumu sarmış, nefes almamı zorlaştırıyordu.

"Onu ben öldürmedim. Bulduğumda zaten intihar etmişti." dedim titreyen sesimle. Yanıma yaklaştı ve hissizce güldü.

"Aptal kız. Hemen kendini korumaya çalışacaksın değil mi? Gecenin dördünde orada senden başka kim olabilirdi?"

"Elinde.. jilet vardı. Ben yemin ederim ki hiçbir şey yapmadım."

Yumruğunu sıktı. "Kendini öldürmedi dedim! Abisiyim, değişik bir şeyler olsa farketmez miyim?"

Titrek bir nefes aldım. O geceden beri uyuyamamıştım. Stresin de etkisiyle oda dönüyor, gözlerim kararıyordu. Locanın aşağıdaki normal eğlenenlerin rahatlıkla görünebildiği camdan duvarlarına tek elimle tutunmaya çalıştım. Ciğerlerim sanki etrafta oksijen kalmamış gibi büzüşürken yere yığıldığımda, hiçbir şey hissetmiyordum.

❦

"Bu kadar kolay olacağını tahmin etmezdim, kız kendiliğinden yere yığıldı. Dağ evindeyiz şimdi, uyanmasını bekliyorum. Tamam, Buğra. Gelip kendi gözlerinle görürsün."

Hızla yattığım yerden doğruldum. Güneş çoktan doğmuş, hava aydınlanmıştı. Bulunduğumuz yer soğuktu fakat bu soğuğa rağmen yapış yapıştım. Saçlarımı tutan toka firar etmiş, ipeksi tutamlarım sırtıma doğru serbest kalmıştı.

"Kendine geldin demek."

Gözlerini bana dikti ve izlemeye başladı. En fazla 25 yaşlarındaydı, dağınık saçları ve kızarmış göz çevresi tamamen yasta olduğunun kanıtıydı.