My Dream is my Enemy!

Introduction

"Huhuhuhu!" iyak ko na para bang bata habang binabato ang mga bolang hawak ko. Nandito ako ngayon sa gym ng Cassa High.

It's been six months after Strike died, I can't really imagine my life without him. Yung feeling na ang dami mong dreams pero di mo alam kung papaano mo pa magagawa dahil wala na yung lalaking nagturo sayo kung paano lumaban. Wala na, wala na ang plans namin for future, dreams namin together at halos kalahati ng life ko wala na. Siya na kasi ang mundo ko.

***

Scottie's POV

Hi! I'm Scottie Villalobos, 16 years of age and a grade 11 student. I'm a lady with sexy body at syempre cute.

Sa totoo lang I want to be an Engineer or Lawyer but it takes time, kaya I decided to choose Sports Track tutal I love Sports. Actually my mother is a house wife, yung brother ko naman malapit nang makagraduate sa Law and my Father is 10 years ng Lawyer. Strict si daddy dahil gusto niyang maging professional kami ni kuya, kaya against siya sakin.

[Sa Bahay...]

"Hello Daddy!" bati ni kuya.

"Buti naman nakauwi ka na honey" bungad ni mommy sabay halik. Samantalang nagmano lang ako.

"Oh, how's exam?" tanong ni daddy Kay kuya Scott.

"Pasado po ako sa board exam, top 1 po ako sa ranking" nakangiting sagot ni kuya. Haysss! Buti pa siya.

"Dinner is ready!" sigaw naman ni mommy na nasa kitchen na. Nagpunta na rin kami sa dining table para kumain.

Tahimik lang kumakain ang bawat isa ng magsalita ako.
"D-daddy gusto ko pong magpaalam k-kasi po may.... Educational Trip kami bukas" utal kong pagpapaalam.

"Scott kelan simula ng trabaho mo?" tanong ni daddy kay kuya. Imbis na kausapin niya ako ay nag change topic siya. As always?!

Tumingin muna si kuya sakin bago tumingin kay daddy. "Ahhhh.... maybe this coming July" sagot niya.

Tumahimik muli at binasag ko ulit to.
"Dy kasi po... yung about sa... " di ko na natapos ang sasabihin ko ng biglang hampasin ni daddy yung dining table at sumigaw.

"Ano ba Scottie? Ano bang pinagmamalaki mo?" sigaw na tanong ni daddy kaya napayuko na lang ako.

Nakayuko akong sumagot ng "Nagpapaalam lang...." nagulat ako ng sumigaw ulit siya. "Anong matututunan mo di yan? Wala di ba? Wala!!!" Galit na galit niyang sabi.

Napatakbo na lang ako sa kwarto dahil sa sama ng loob. Bakit ba ayaw niya kong magbasketball? Bakit ayaw niya sa course ko? E hilig din naman niya yon, madami nga siyang medal, awards at picture dati e.

Hayys! Lagi na lang ganto! I want to be at the Educational Trip tomorrow.

(Dialling Sniper...)

"Hello bessywap!" agad ko namang nilayo ang phone ko sa aking tenga. Hyper kasi masyado e.

"Taas ng energy ahh! Bessywap help me please?!" pagmamakaawa ko sa kanya. Siya lang ang malalapitan ko.

"Why? may nangyari bang masama?"
Nag-aalala niyang tanong.

"As usual, so please help me?! I want to get out of here!" sagot ko. Please sana tulungan niya ko this time.

"Okay okay, I will" tipid niyang sagot.

"Sniper pwede bang sa medyo malayo ka magpark? para di nila mahalata"

"Fine?!" pilit niyang sagot.

Bigla namang may kumatok sa pinto.
"Ate?! Can I come?" narinig kong sabi ni mommy.

"Yeah, come in mom" tamad kong sagot habang nakaupo sa kama. Dahan-dahan siyang lumapit sakin at umupo sa harapan ko.

"Ate, alam kong nagtatampo ka kay daddy but please do understand him. Pagod siya at inaalala lang niya ang future mo" pangaral ni mommy.

"Pero di ba po mas maganda kung susundin ko ang pangarap ko kasi ako ang tutupad noong hindi si dad. Ako ang magdedecide, ako ang makaka experience ng struggles" pangangatwiran ko.

"I understand, okay I'll try to convince him na maging masaya na lang para sa unica hija niya" nakangiting sabi ni mommy bago ako niyakap ng mahigpit. Hinimas niya ang buhok ko tapos inabutan ako ng pera.

"Mom thank you for everything. Thank you for loving me and for being my mom" sabay tulo ng mga luha ko sa mata.

"Walang anuman anak" she said as she left my room.

Napangiti na lang ako kasi kahit papano may kakampi ako. Agad akong tumayo sa pagkakaupo ko at hinila ang bedsheet at kumot ko. Sinuot ko naman yung bag na kanina ko pa inempake. Pinagbuhol ko ang kumot at bedsheet para humaba tapos I went to the balcony of my room. Binuhol ko yung dulo ng kumot sa poste ng balcony bago tinapon pababa yung kabilang dulo.

***

Nakaupo ako ngayon sa upuan ng kotse ni Sniper. Papunta kami ngayon sa bahay nila. Doon na muna ako magpapalipas ng gabi, buti na lang talaga mayaman, mabait tong bestfriend ko.

Ilang minuto lang nakarating na din kami sa bahay nila Sniper. Mansion ang bahay nila, may malawak na garden, pool. May 3 silang kasambahay, 2 hardenero at 1 driver.

"Sniper where's Tito?" taka kong tanong sa kanya.

"Ahh wala si tatay nasa province nila, si nanay naman nakaalis na noong isang araw" sagot ni Sniper. Napaka humble niya, sobrang yaman nila pero nanay at tatay tawag niya kila Tito at Tita.

"Bumalik si Tita sa France?" sunod kong tanong.

"Yah" tipid niyang sagot.

Tutal nakapag dinner na ako dinala na ako ni Sniper sa guest room. 11:00 p.m. na din kaya inaantok na ko, maaga pa bukas.

"Bessywap" tawag ko sa kanya bago umalis. Agad naman siyang napalingon.

"Thank you!" sambit ko sabay takbo papalapit sa kanya at niyakap siya, niyakap din niya ko.

"Your always welcome, tulog ka na" he said.

"Okay goodnight! Love you!" pahabol ko sa kanya.

"Love you too!" sagot niya at tuluyan nang lumabas ng kwarto. Walang malisya samin yung salitang I love you, kasi para naman sa lahat ng mahalaga sayo ang salitang I love you. Tsaka ang turin namin sa isa't-isa ay magjowa na best friend.

-Kaiharottt🌺🌹

I love you bessywap! Yun medyo pasweet tayo dito, pero yung iba naman diyan totoo. Sorry kung akala mo pinagpalit kita sa iba😂😞 basta wag mo kong kakalimutan.